გურულს ჭირვეული შვილი საბავშვო ბაღში მიყავს:
_ მამა მიყიდი “ბუულკს”?
_ სად მაქვს, ბაბა, ფული?!
ამ დროს თვითმფრინავი გადაიფრენს ცაზე; ბავშვი თვალს გააყოლებს და სატირლად მოემზადება:
_ მამა, მიყიდი ფიფლინააავს?!
_ კი, შვილო!
_ შე შობელძაღლო, ბულკის ფული არ გქონდა და ფიფლინავს ლაფელ მიყიდიიი…
გურული ყაზირალი მამას ეკითხება:
_ მამა, ცხოვრება რაია?!
_ ცხოვრება, ბაბა, აგერ კარიაზე (საქათმე) რომ კიბე გვაქ, იმასავითაა!
_ მოკლე და სკინტში ჩაფლული?!
გურული ბაღანა გრიგოლეთში, პლაჟზე ზის. დამსვენებელი ეკითხება:
_ ზღვაში რატომ არ ჩადიხარ, ბიძიკო?
_ რა მინდა ზღვაში?! ცურვა მე არ ვიცი და მოფსმით ჯერ არ მეფსმება!
_ მასპინძელო, მასპინძელო! _ თავგატეხილივით ყვირის გურული ჭიშკართან.
_ რა გინდა?! _ აივანს გადმოეკიდა მასპინძელი.
_ ერთი წყალი დამალევიე, ძამა, თუ არა, ძალიან მშია და ღამე სად გავათიო არ ვიცი…
გურულების დიალოგი საკანში:
_ აუჰ, მთელი ტანი მეფხანება!
_ რამდენი გაქ მისჯილი?!
_ შვიდი წელი!
_ ჰოდა, რა გაქ მეტი საქმე? დაჯექი და იფხანე, ძამა!
გურული მომაკვდავი ძმაკაცის სანახავად მივიდა. ავადმყოფის ცოლმა გააფრთხილა, რომ ჩემი ქმარი დაღვრემილი სახის დანახვას განიცდის და უფრო ცუდად ხდებაო.
გურული გაცინებული სახით შევიდა პალატაში და მხიარულად მიაძახა ძმაკაცს:
_ ჰე, რას ვშობით, ძამა, “ვიბრიდებით”?!
