2012 წლის 15 მარტს, თბილისის მოსახლეობის უდიდესმა ნაწილმა, არც მეტი და არც ნაკლები, ოჯახის უცხო წევრები აღმოაჩინა. უცხო, არა “გაუცხოებულის”, არამედ პირდაპირი მნიშვნელობით.
თავდაპირველად ამ აღმოჩენით განცვიფრებულმა თქვენმა მონა-მორჩილმა ეს ყველაფერი ერთ რიგით გაუგებრობასა თუ დაუდევრობას მიაწერა, მაგრამ როდესაც წუთების განმავლობაში, მის ირგვლივ მსგავსი მიზეზით შეშფოთებული ხალხი შეამჩნია, მიხვდა რომ ფროიდის წამოცდენებისა არ იყოს, საქართველოში დამთხვევები უბრალოდ არ არსებობს.
ვინაიდან და რადგანაც დაუშვებელია, მოსახლეობის უმრავლესობის სახელით, მინიმუმ კვლევის ჩატარების გარეშე ისაუბრო, ამ შემთხვევაში არა ჟურნალისტი, არამედ საქართველოს ერთი რიგითი მოქალაქე, თავს უფლებას ვაძლევ პირადი მაგალითის საფუძველზე მოგითხროთ პრობლემის მოგვარების კარტოგრაფიული გზის შესახებ.
მაშ ასე, რუკაზე პირველი სანიშნე საკუთარ ოჯახში უნდა დასვათ:
_ჩაატარეთ საფუძვლიანი გამოძიება თქვენს სახლებში;
_ დაკითხეთ თქვენი ოჯახის “ნაცნობი” წევრები;
_ დარწმუნდით, რომელიმე მათგანმა, (რომელსაც უარის თქმა ზოგადად უჭირს ხოლმე), შემთხვევით ხომ არ ჩაწერა თქვენს საცხოვრებელ ბინაში “ვინმე უცხო მოყმე”.
სანიშნე ნომერი 2:
_ დარეკეთ მერიის ცხელ ხაზზე, სადაც ჩემს მსგავსად გიპასუხებენ, რომ ეს პრობლემა კომპანია GWP-ში უნდა გაარკვიოთ.
სანიშნე ნომერი 3:
_ დარეკეთ კომპანია GWP-ში, რომლის ცხელი ხაზის ნომერი ქვითრის უკანა მხარესაა მითითებული;
_ თუ თქვენ ამ ცხელი ხაზის მომსახურებით ისარგებლებთ, აუცილებლად გადაგამისამართებენ რაიონულ რესურსცენტრში.
აქ მთავრდება სატელეფონო ბაასი და იწყება მოგზაურობა a-დან b-სკენ და პირიქით
სანიშნე ნომერი 4:
_ რაიონული რესურსცენტრიდან თქვენ გაგიშვებენ საჯარო რეესტრში სულადობის პრობლემის მოგვარების მიზნით.
თუ გაგიმართლათ და პრობლემა მხოლოდ ამ პუნქტების გავლის შემდეგ მოაგვარეთ, ჩათვალეთ, რომ იღბლიანი ადამიანი ყოფილხართ და არად ჩააგდოთ თქვენ მიერ დახარჯული დრო, მგზავრობის და არ არის გამორიცხული,” პრობლემის მოგვარების მიზნით” რომელიღაც ქვითრის აღებისას გაწეული ხარჯები!!!
და ბოლოს, დიდი მადლობა პარტიას 20-ლარიანი ვაუჩერების დარიგებისთვის. სხვა თუ არაფერი, ამით დენზე მიბმულ ნაგვის საფასურს მაინც გადავიხდით.
