სოფელმა რომ იარსებოს, სკოლა და საბავშვო ბაღი მაინც უნდა ჰქონდეს. თუ მათი არსებობისთვის ვერანაირ პირობას ვერ ვქმნით, ან კიდევ რომელიმე მათგანი საფრთხის წინაშე დგას, ადგილობრივ ხელისუფლებას კი არაფრის შეცვლა არ შეუძლია, ეს ქვეყანაში სისტემურ გაუმართაობაზე მეტყველებს _ მაშასადამე, თვითმმართველობაცა და ადგილობრივი მმართველობაც ფიქციაა! ჩვენი მოსაზრების არგუმენტირებისთვის, ერთი პრობლემის შესახებ გიამბობთ, რომელიც ჩოხატაურის რაიონის სოფელ ერკეთში მოსახლეებს შეექმნათ. ერკეთი დიდი სოფელია, ორი დაწყებითი და ერთი საჯარო სკოლით. სოფელში ბაღიცაა, რომლის შენობა რამდენიმე ათეული წლის წინ აუგიათ.
_ ეს იყო 25 წლის წინ. 32 ბავშვის ჟრიამული სოფელს ახალისებდა. მაშინ ბაღები რაიონის განათლების განყოფილებას ეკუთვნოდა და ის აფინანსებდა. მოგვიანებით, სოფელს გადასცეს, მაგრამ ადგილობრივმა ბიუჯეტმა ბაღის შენახვა ვერ შეძლო და ფუნქციონირება შევწყვიტეთ. რამდენიმე ხნის შემდეგ, როცა რაიონის მაჟორიტარ დეპუტატად დავით ჟღენტი ავირჩიეთ, მისი თაოსნობით კვლავ ახმაურდა ერკეთის საბავშვო ბაღი. ის საკუთარი სახსრებით აფინანსებდა თავისი სოფლის ბაღს. მოგვიანებით, დაფინანსება ვასილ ჩიგოგიძემ გააგრძელა. მისი დახმარებით ბაღისთვის საჭირო უამრავი ნივთი შევიძინეთ. სამი წელია სსსს “მომავალის” დაქვემდებარებაში ვართ. მიმდინარე წლის სექტემბრიდან გადასახადი თითოეულ ბავშვზე 10 ლარი გახდა. მშობლებს ძალიან უჭირთ ამ თანხის გადახდა, მაგრამ ბავშვები მაინც მოჰყავთ, მაგრამ დღევანდელი ჩვენი საწუხარი სხვაა _ დღეს ჩვენ დიდი პრობლემის წინაშე ვდგავართ. რამდენიმე წლის უკან მეწყერი წამოვიდა, საბავშვო ბაღის შენობა მეწყერულ ტერიტორიაზე აღმოჩნდა. შენობა მთლიანად ამორტიზირებულია. უფრო მეტიც, ბოლო წლებში კედლებზე ბზარები გაჩნდა. ძალიან გვეშინია, რადგან კედლები და ჭერი ბეტონის სხმულებისაა და შესაძლებელია, თოვლისა და წვიმის შედეგად ჩამოინგრეს, _ თქვა ჩვენთან საუბრისას ერკეთის საბავშვო ბაღის დირექტორმა ნელი ჯინჭარაძემ.
მუნიციპალიტეტის ხელმძღვანელობამ ბაღის აღდგენითი სამუშაოების ჩასატარებლად ტენდერი გამოაცხადა, ბიუჯეტიდან 14 174 ლარიც გამოყო და ამ თანხით ოთხი პატარა ოთახი ააშენეს. სამუშაოები ჩატარდა აპრილ-მაისში, ივნისში კი მშენებლებმა შენობა ჩააბარეს. ჩვენ დავინტერესდით და ვნახეთ აღნიშნული შენობა _ კორიდორული სისტემის ოთხი პატარა ოთახი გამგისთვის, საწყობისთვის, ბავშვთა გასახდელისა და ტუალეტისთვისაა განკუთვნილი. არსად ჩანს ბავშვების საძინებელი! თანაც შენობა დაუსრულებელია _ იატაკი ცემენტისაა, კედლები შეულესავი და შეუღებავია; წყალი არ არის შეყვანილი; სამაგიეროდ, აქვს მეტალო-პლასტმასის ძვირადღირებული კარ-ფანჯარა. ოფიციალური მოსაზრება ამგვარია: ეს მხოლოდ სამუშაოს პირველი ეტაპია, მეორე ეტაპი კი აწი დაიწყება და შესაბამისად, შენობაც საბოლოო სახეს მიიღებს. როგორც საბავშვო ბაღის გამგე ამბობს, აუცილებელია სამზარეულო, საძინებელი და ბავშვების სამეცადინო ოთახი ჰქონდეთ, რომ ბაღმა გამართულად იმუშაოს.
_ დღეის მდგომარეობით, ბაღში სრულფასოვანი კვების საკითხი მოწესრიგებულია: _ გვაქვს სამჯერადი კვება. დილით _ ფაფა, ჩაი კარაქითა და პურით; სადილი _ კვირაში ორჯერ ხორცით, სამი დღე კი ბოსტნეულით; საღამოს _ ფუნთუშა, ორცხობილა, კისელი, კაკაო, მონაცვლეობით, _ ამბობს ქალბატონი ნელი.
ჩვენ გავესაუბრეთ აღსაზრდელთა მშობლებსაც.
ნინო ანთიძე: _ ორი შვილიშვილი დამყავს ბაღში და ოც ლარს ვიხდი. თქვენ ვერ წარმოიდგენთ, რა ძნელია ჩემთვის ამ თანხის გადახდა, მაგრამ სხვა გამოსავალი არ მაქვს. ამ ბავშვების დედას ჩვილი ბავშვი ჰყავს მოსავლელი, ჯანმრთელობაც შერყეული აქვს. მე თუ ბოსტანში არ ვიმუშავე, საქონელი და ფრინველი არ ვიყოლიე, თავი როგორ ვირჩინოთ?! გაზეთში წავიკითხე, ბაღს დავხურავთო. მერე, ჩვენ რა ვქნათ? ჩვენს სოფელში აღარაფერი აღარ იყოს? ვისთვის ააშენეს ეს შენობა, ან ბოლომდე რატომ არ მიიყვანეს?!
თამარ ლურსმანაშვილი: _ სახლში ბავშვის დამტოვებელი არ მყავს, სამსახურიდან 6 საათზე ვბრუნდები. არ ვდარდობ, როცა ვიცი, რომ ჩემი შვილი ბაღშია. ვიცი, რომ მოვლილია და გამოკვებილი, ლექსებიც იცის და სიმღერებიც. ვხედავ, როგორ იზრდება დღითიდღე. ბაღი რომ გააუქმონ, მე სახლში უნდა დავჯდე. მერე ვინ გვარჩენს?!
მზია მამალაძე: _ ორი კილომეტრის სიშორიდან მომყავს საბავშვო ბაღში ბავშვი, რადგან საარსებო პირობები უნდა მოვნახო და ოჯახი ვარჩინო. თუ ბაღს გააუქმებენ, მერე ბავშვთან ერთად ვიარო სამუშაოზე?
სოფლის დეპუტატის ნატო ჩანტლაძის აზრით, ერკეთის საბავშვო ბაღის გაუქმებაზე მსჯელობა წინდახედული ნაბიჯი არ იქნება:
_ ეს საბავშვო ბაღი 25 წელია ფუნქციონირებს და ღირსეულად ემსახურება პატარების აღზრდას. თუ კონტიგენტი საკმარისი არ არის, ეს იმას არ ნიშნავს, რომ იმ 10 ბავშვს, რომელიც ბაღში დადის, უარი ვუთხრათ. საკითხი საკრებულოს სოციალურ საკითხთა განყოფილებაში დავაყენე, მაგრამ, ჯერჯერობით, არავის მოუქცევია ყურადღება.
სსსს “მომავალის” დირექტორი, ნინო ბარამიძე საკითხის კომენტირებისას ამბობს: _ ისე გააკეთეს ხარჯთაღრიცხვა, ჩემთვის არაფერი უკითხავთ; რაც შეეხება შენობის ჩაბარების აქტს, ხელი მოვაწერე შესრულებული სამუშაოს მიხედვით; თანაც, ჩემთვის ცნობილი იყო, რომ სამუშაო უნდა გაგრძელებულიყო… ანგარიშს წარვუდგენ საკრებულოს, სადაც ყველაფერი იქნება აღწერილი.
ინდმეწარმე ზაალ ბერძენიშვილი, რომელმაც ერკეთის საბავშვო ბაღის შენობის ტენდერში გაიმარჯვა, გვეუბნება: _ რაც პროექტით იყო გათვალისწინებული, ის ხუთიანზეა შესრულებული; თანხა არ გვეყო, რომ სამუშაო ბოლომდე მიგვეყვანა.
შემსრულებლის არგუმენტს ეთანხმება მუნიციპალიტეტის საფინანსო განყოფილების უფროსს, ზურაბ ჩანტლაძეც: _ ეს მხოლოდ დასაწყისია _ თანხა არ გვეყო. სამომავლოდ ველოდებით ინფრასტრუქტურიდან თანხებს და თუ მოგვცეს, აუცილებლად გავითვალისწინებთ აღნიშნული ბაღის შენობის ბოლომდე მიყვანის ხარჯებს.
თუმცა, მკითხველი დაგვეთანხმება, რომ ეს არგუმენტები არც ლოგიკურია და არც დამაჯერებელი; არც ერთი ოჯახის უფროსი ტუალეტის ან საწყობის აგებას არ დაიწყებს, თუ არც საძინებელი აქვს და არც მშენებლობის დასრულებისთვის საჭირო თანხა! ხელისუფლებას იმასაც შევახსენებთ, რომ საბავშვო ბაღის, საავადმყოფოს, სკოლის შენობების მოწესრიგება ინფრასტრუქტურის განვითარებას კი არა, გადაუდებელი სოციალური პირობების შექმნას გულისხმობს და სწორედ ამაში მაინც უნდა გამოგვადგეს ჩვენი ჯიბეებიდან ასე გულუხვად ჯამაგირმიღებული ადგილობრივი თუ ცენტრალური მთავრობა!
15 დეკემბერს, ერკეთის საბავშვო ბაღის გამგესთან, სოფლის დეპუტატთან და რამდენიმე მშობელთან ერთად, მუნიციპალიტეტის გამგებელს გია გიორგაძეს შევხვდით. ხელისუფლების მხრიდან, ამ შეხვედრას საფინანსო განყოფილების გამგე ზურაბ ჩანტლაძე, საკრებულოს თავმჯდომარის მოადგილე მიხეილ უნგიაძე, შესყიდვების სამსახურის უფროსი ვლადიმერ გოგიბერიძე ესწრებოდნენ. სახალხო დეპუტაციამ მათ სოფლისთვის აუცილებელი საბავშვო ბაღის შენარჩუნება და ბავშვებისთვის ნორმალური პირობების შექმნა მოითხოვა. დიდი მსჯელობის შემდეგ, ხელისუფლების წარმომადგენლები შეგვპირდნენ, რომ აუცილებლად გამოძებნიან საშუალებას და ახლადაგებულ რამდენიმე ოთახს მაინც მისცემენ სრულყოფილ სახეს. ითქვა, რომ დიდთოვლობის შემთხვევაში, ბაღი მუშაობას დროებით შეწყვეტს, რომ გამოუსწორებელი ტრაგედია არ დატრიალდეს. დეპუტაცია ამას დათანხმდა, მაგრამ ბევრი მათგანი ფიქრობს, რომ მიღებული დაპირება მხოლოდ გაზეთის ფურცლებს შემორჩება. ამიტომ, ვაფიქსირებთ, რომ სწორედ ზემოთ ჩამოთვლილი საჯარო პირები არიან ამ პრობლემის გადაჭრაზე, მოცემული სიტყვის შესრულებაზე პასუხისმგებელნი.
ჩვენ ამ საკითხს არაერთხელ მივუბრუნდებით, მანამდე კი ხელისუფლებას დახმარებასაც ვთავაზობთ: რადგანაც მთავარი პრობლემა ფულის “გამოძებნაა”, უმუშევარი ეკონომისტების დახმარებით, რომლებიც ჩოხატაურში სანთლით ნამდვილად არ არიან საძებნელი, მოვამზადებთ ანალიზს და რეკომენდაციებს, თუ როგორ გამოვათავისუფლოთ თანხები არასაჭირო ღონისძიებების დაფინანსებიდან და აუცილებელი პრობლემების მოგვარებისკენ, მაგალითად, ერკეთში საბავშვო ბაღის შენარჩუნებისკენ მივმართოთ.
