მე დღეს საჯარო მოხელე ვარ და მამაკაცების მიერ დომინირებულ "ბიუროკრატიის წვენში" ვიხარშები. ჩინოვნიკი კონკრეტული კანონებით დაწესებულ პოზიტიურ წესრიგს უნდა აიგივებდეს წესრიგთან. ეს წესრიგიც კი მუდმივად ქაოსური და "მასკულინურია".
მანჰაიმის შენიშვნა – ჩინოვნიკი ვერ ხედავს, რომ ყოველი მიღებული კანონის უკან განსაზღვრული მსოფლმხედველობით, ნებითა და ინტერესებით დაკავშირებული სოციალური ძალები დგანან, ზოგჯერ მცდარად მეჩვენება. ამ კანონების მიღმა მუდმივად ვეძებ ქალებს და ვერასოდეს ვხედავ მათ – როგორც სოციალურ ძალას.
დღეს იმ მინისტრთან ერთად მიწევს მუშაობა, რომელთანაც, მისი პარლამენტის წევრობისას, მე – როგორც ქალთა უფლებების დამცველს, მუდმივი და შეუქცევადი აზრთა სხვადასხვაობა მქონდა ქალთა პოლიტიკური მონაწილეობის გაზრდის გზებზე. ამ თემაზე ახლა მორატორიუმი გვაქვს, გენდერული კვოტირება მისთვის კვლავ მიუღებელია, მე კი პოლიტიკური პროცესში სოციალური კონსესუსისთვის კვლავ გარდაუვალ აუცილებლობად მიმაჩნია. თუმცა, აზრთა ეს სხვადასხვაობა ხელს არ გვიშლის ბევრ სხვა პრინციპზე ვთანხმდებოდეთ.
ქალებს რომ დაწინაურებისათვის, ასევე მიღწეული შენარჩუნებისა და შემდგომი განვითარებისათვის მამაკაცებზე უფრო მეტად გვიწევს მუშაობა, სადაოდ არ მიმაჩნია. ყველა ის მეტნაკლებად წარმატებული ქალი, რომელიც დააფიქსირებს, რომ დღევანდელ სტერეოტიპულ საზოგადოებაში დისკრიმინირებულად არ გრძნობს თავს, ან გულახდილი არა არის, ან – სხვა ქალების მარგინალიზაციას ცდილობს.
20 თებერვალს ფონიჭალაში მცხოვრები 17 წლის გოგონა გაიტაცეს, დეკემბერში ასევე 17 წლის მარნეულიდან გატაცებულ გოგოს ეძებდა ოჯახი, ქვეყანაში იძულებითი ქორწინება და ფემიციდი კვლავ მნიშვნელოვან პრობლემად რჩება.
კვამე ენტონი აპიას ნაშრომში – "ღირსების კოდექსი (როგორ ხდება ზენობრივი რევოლუციები)" – ერთი თავი ომებს ქალთა წინააღმდეგ ეხება. ამ თავში საუბარია იტალიური სისხლის სამართლის კოდექსის მაშინ მოქმედ 544-ე მუხლზე, რომელიც აღიარებს ქორწინებას, რომელიც გაუპატიურებით მიყენებულ ზიანს "ანაზღაურებს".იმ შემთხვევაშიც კი, თუ მსხვერპლი არასრულწლოვანია.
1965 წელს 17 წლის ფრანკა ვიოლა ვინმე ფილიპო მელოდიამ გააუპატიურა.მან სათანადოდ ვერ შეაფასა ფრანკა, რომელიც მას ცოლად არ გაჰყვა და საქმეს სასამართლოს გზით მსვლელობა მისცა, (მიუხედავად დიდი წინააღმდეგობებისა, მან ხომ "ღირსების ნორმების იგნონირება მოახდინა", მოძალადე დააპატიმრეს, ფრანკა 3 წლის მერე თავის შეყვარებულს გაჰყვა ცოლად, 1981 წელს პუნქტი 544 გაუქმდა, თუმცა მანამდე ამ ნორმამ დააკნინა, ვერ დაიცვა და იძულებითი ქორწინების მსხვერპლი გახადა უამრავი ქალი, ხოლო მოძალადეები კი – დაუსჯელები რჩებოდნენ.ეს ისტორიაც ნათელი მაგალითია იმისა, რომ უსამართლო ნორმების იგნორირება აუცილებელია, თუმცა ამისათვის ინდივიდებს ბრძოლა და საზოგადოებრივ აზრთან კონფლიქტი უწევთ.
"გახსოვს ჩემი ძველი გამონათქვამი, "მონობა არ გაუუქმებიათ, უბრალოდ ყველა კანის ფერს მოარგეს." ყველაზე მტკივნეული ის არის, რომ იმ ადამიანებში, რომლებიც სამსახურისთვის იბრძვიან, არა იმიტომ რომ მათ ეს სამსახური მოსწონთ, არამედ იმიტომ, რომ უარესი ალტერნატივის ეშინიათ, სულ უფრო იკარგება ადამიანობა." – წერდა ჩარლზ ბუკოვსკი ჯონ მარტინს.
არ მინდა, დღეს დისკრიმინაცია მსგავს მონობას დაემსგავსოს, ის ყველა სქესს მოარგონ. ხოლო ქალებს საკუთარი სტატუსი მხოლოდ იმიტომ აკმაყოფილებდეთ, რომ უარესი ალტერნატივის ეშინოდეთ.
8 მარტს გილოცავთ. მხოლოდ ქალთა სოლიდარობაა ქალთა სტატუსის დაცვის და გაძლიერების წინაპირობა, ხოლო მანამდე სანამ, მე როგორ ქალი, თანამდებობის პირი, თეორეტიკოსთა მიერ შემოთავაზებულ ბიუროკრატიზმის ძირითად თვისებებს – ხალხისგან გაუცხოებას, სოციალურ ჩაკეტილობას, მოსახლეობის ინტერესებისადმი კასტურ გულგრილობას, – გავისიგრძეგანებ, ვცდილობ, ეს სტერეოტიპებიც ავირეკლო.
ჩვენ სამართალი უნდა მოვითხოვოთ იმ საზოგადოებაში, რომელიც ქალებს უსამართლო და უთანასწორო გარემოს სთავაზობს. ქალთა დისკრიმინაციას და ძალადობას მხოლოდ აღშფოთებით კი არ უნდა ვუპასუხოთ, არამედ საზოგადოების შეცვლის მყარი განზრახვით და ღირსების დაცვით, ამ განზრახვისათვის კი განათლება ყველაზე მნიშვნელოვანი იარაღია.
"თქვენ ხართ პატარა ქალი, რომელმაც დაწერა წიგნი და ეს დიდი ომი დაიწყო"- უთხრა ლინკოლმა ჰარიეტ ბიჩერ სთოუს, "ბიძია თომას ქოხის" ავტორს, სამოქალაქო ომის შესახებ.