ქალაქ ოზურგეთში, ნინოშვილის ქუჩაზე, საპატიო ბიბლიოთეკარი, რესპუბლიკის დამსახურებული ბიბლიოთეკარი, ღირსების ორდენოსანი და საპატიო ოზურგეთელი, 95 წლის ზინა სალუქვაძე ცხოვრობს.
ზინა სალუქვაძეს ოზურგეთში ყველა იცნობს. მისი შეხება ბიბლიოთეკასთან 1944 წლის 4 თებერვალს იწყება.
პირველად საბავშვო ბიბლიოთეკის გამგე იყო, სადაც 9 თვე იმუშავა, რის შემდეგ გადაიყვანეს ოზურგეთის პედაგოგიური სასწავლებლის სასკოლო ბიბლიოთეკის გამგედ.
"ეს ბიბლიოთეკა 1956 წლამდე ფუნქციონირებდა. ვიდრე იქ დავიწყებდი მუშაობას, სწორედ ეს სასწავლებელი დავამთავრე და იქაური გარემო ჩემთვის მშობლიური იყო. სასკოლო ბიბლიოთეკის ფუნქციონირების შეწყვეტის შემდეგ მუშაობა დავიწყე #2 საქალაქო ბიბლიოთეკაში, რომელიც იაკინთე ლისაშვილის სახელს ატარებდა. ოზურგეთში მარტო ეს იყო მწერლის სახელწოდების ბიბლიოთეკა. 2007 წლამდე ვმუშაობდი ამ ბიბლიოთეკაში, სადაც 13 დიპლომი მივიღეთ. მაგრამ ერთ დღეს, საქართველოს მასშტაბით, 300 ბიბლიოთეკა შეამცირა კულტურის სამინისტრომ. დაიხურა ჩვენი ბიბლიოთეკაც. როგორ შეიძლებოდა ბიბლიოთეკის გაუქმება?! ჩემი სურვილით, მივედი შემოქმედელ მეუფესთან, იოსებთან და ვთხოვე, ერთ-ერთ სემინარიის სკოლას გადაცემოდა ეს ბიბლიოთეკა _ 23 000 წიგნი. არ მინდოდა, წიგნები დაკარგულიყო. მეუფე დამეთანხმა. დავიწყე ამ საქმის მოგვარება საკრებულოში, კულტურის სამინისტროში და ბიბლიოთეკა გადაეცა გაბრიელ ეპისკოპოსის სასწავლებელს. ჩემმა მოძღვარმა, მამა მათემ მითხრა, რომ სანამდეც გექნება სურვილი, მანამ იმუშავე ამ ბიბლიოთეკაშიო.
მიყვარს ბიბლიოთეკა, ბავშვები, წიგნები და ღონისძიებების ჩატარება", _ გვითხრა ზინა სალუქვაძემ.
ქალბატონ ზინას ყველაზე მეტად ბავშვებთან ურთიერთობა და წიგნზე საუბარი უყვარს.
"წიგნი რომ შეიყვაროს ბავშვმა, პირველ რიგში, უნდა დააინტერესო. ბავშვები უნდა იყვნენ ჩართულები სხვადასხვა სახის ღონისძიებებში. ვიცი, რომელი ასაკის ბავშვს რომელი წიგნის წაკითხვა ვურჩიო. როდესაც ბავშვს წიგნი მიაქვს, შემდეგ მას აუცილებლად ვეკითხები _ რა მოეწონათ წიგნში, რა არ მოეწონათ და ვმსჯელობთ.
ყველამ კარგად ვიცით, რომ დღეს წიგნს სერიოზული კონკურენტი გამოუჩნდა კომპიუტერის სახით, მაგრამ წიგნი არის უდიდესი განძი, ცხოვრების მეგზური, წიგნიდან დანახული ისტორია სულ სხვაა," _ ამბობს ჩვენთან საუბრის დროს ზინა სალუქვაძე.
"გურია ნიუსის" კითხვაზე, თუ რა არის მისი ცხოვრების ყველაზე დიდი ჯილდო, ზინა სალუქვაძე გვპასუხობს: "ჩემი ცხოვრების ყველაზე დიდი ჯილდო წიგნი და ახალგაზრდებთან ურთიერთობაა. მე მჯერა და იმედი მაქვს, ისინი არ დაკარგავენ წიგნის კითხვის კულტურას და სამშობლო ჯანსაღი, აყვავებული, აღორძინებული იქნება ყველა სფეროში", _ გვითხრა საუბრის დასასრულს ზინა სალუქვაძემ.
წიგნსა და ახლგაზრდებზე შეყვარებულ ქალბატონს მადლიერი და კეთილად გამხსენებელი ბევრი ჰყავს: "19 წლის ვიყავი, როცა დავიწყე მუშაობა #2 საქალაქო ბიბლიოთეკაში და მას შემდეგ ვიცნობ ქალბატონ ზინას. საბიბლიოთეკო საქმის შესწავლა მისი დამსახურება. თავისი საქმის პროფესიონალია და კარგად იცის, რა როგორ უნდა აკეთოს", _ ამბობს ჩვენთან საუბრისას ბიბლიოთეკარი ეთერი ქორიძე.
ქალბატონო ზინა ყველაზე დიდ დროს წმ. გაბრიელის სამრევლო სკოლაში ატარებს და ჩვენც ამ სკოლის მოსწავლეებს ვესაუბრეთ.
სოფო ანთიძე: "ქალბატონ ზინას შეუძლია, რომ მთელი დღე დაგითმოს და გესაუბროს წიგნებზე. ხშირად იმართება კონკურსები ლექსების კითხვაში და ასეთი მიდგომით ძალიან ბევრი ლექსი ვიცი ზეპირად".
მარიამ გორდელაძე: "ყველა წიგნს ბავშვივით უვლის. ქალბატონი ზინა არის ყველაზე გამოცდილი ბიბლიოთეკარი. იგი ყველას გვიყვარს და ვაფასებთ. უზარმაზარ ინფორმაციას ფლობს და ძალიან ენერგიული ქალბატონია. ყოველთვის ცდილობს, ახალგაზრდებისთვის კარგი მრჩეველი იყოს".
