“უდედოდ გაზრდილი მარიამისთვის ვებღაუჭები სიცოცხლეს!”

ჩვენი მკითხველი ამ ქალბატონს უკვე იცნობს _ იგი დარში, წვიმასა თუ თოვლში ქუჩაში ზის, სხვადასხვა წვრილმანით და ტკბილეულით ვაჭრობს, ობოლ შვილიშვილს ზრდის, სახლში ავადმყოფი შვილი ჰყავს. როგორც თვითონ ამბობს, აქამდე ადამიანების თანადგომით მოვიდა,  სოციალური დახმარებაც ჰქონდა დანიშნული, მაგრამ დროებით შეუწყვიტეს: _ დახმარება მომიხსნეს, რადგან ჩემი შვილიშვილი აქ არ არის ჩაწერილი. იმედი მაქვს, აღმიდგენენ. შვილიშვილს ობლად ვზრდი _ დედამისი მშობიარობის შემდეგ დაიღუპა, ამისთვის ვებღაუჭები სიცოცხლეს. მარიამი მარტომ, ღვთის წყალობით გავზარდე ქუჩაში. ახლა VI კლასის მოსწავლეა. ჩემსა და მარიამის შესახებ, თქვენს გაზეთში და “კვირის პალიტრაშიც” ეწერა. საბერძნეთში, ერთ ქართველ ქალბატონს წაუკითხავს ჩვენი ამბავი და გამომეხმაურა _ საჩუქრები და ფული გამოგვიგზავნა. მერე კრიზისი დაიწყო. კარგა ხანს არ შემოგვხმიანებია. ამანათი გავუგზავნე, მოვიკითხე, არ მინდოდა მისგან ფულით დახმარება, მისი სითბო და სიყვარული მოენატრა ბავშვს. დავურეკეთ და ველაპარაკეთ კიდეც,  დაგვპირდა, კიდევ დაგეხმარებით, არ დაგივიწყებთო, მაგრამ ეს არ არის მთავარი _ მთავარი ადამიანური ურთიერთობაა. თანადგომა და დახმარება მახსოვს თქვენი გაზეთიდანაც, მაგრამ მე ისეთი გაჭირვებული ვარ, ძნელია, ცალკეული დახმარებებით ვისულდგმულოთ. მინდა იქამდე ვიცოცხლო, ჩემი მარიამი იმედიანად დავტოვო, სრულწლოვანი და განათლებული. იმედს არ ვკარგავ, ხავსს ვებღაუჭები, რა შემოსავალიც მაქვს, თვიდან თვემდე არ მყოფნის, მაგრამ ვიჭირვებ. აბა, რა ვქნა? შვილი პირველი ჯგუფის ინვალიდი მყავს. სამკურნალოდ ძალიან ბევრი სჭირდება. ოთხჯერ იწვა სტაციონარში _ რაც გამაჩნდა სახლში, ყველაფერი გავყიდე მისი ჯანმრთელობისთვის.  15 თებერვლამდე პენსიასაც ვერ მივიღებ _ ჩემი და ჩემი ავადმყოფი შვილის პენსია წინასწარ მაქვს გამოტანილი, სოციალური დახმარებაც დროებით შემიჩერდა. გუბერნატორი, ვიცე-გუბერნატორი, ყველა მეხმარება, საჩუქრებსაც მიგზავნიან, ტანსაცმელსაც და საკვებსაც… _ გვითხრა ქალბატონმა გიულიმ.

ტოროტაძეების საცხოვრებელ სახლში, რომელიც სიძველის გამო ამორტიზებულია, სახურავიდან წყალი ჩამოდის, ფასეული კი არც არაფერი აბადიათ.
_ რაც ერთი ოჯახისთვის იყო საჭირო, მეც მქონდა, მაგრამ შვილის ავადმყოფობის გამო, გავყიდე. დაცარიელდა სახლი, ახლა თეთრეულიც აღარ შემომრჩა, მაგრამ მთავარია, სული გავიტანო და ეს ჩემი ობოლი მყავდეს დაპურებული, _ განაგრძობს ქალბატონი გიული, _ სახურავი გამოსაცვლელია, რასაც მე ვერ შევძლებ. ხელისუფლებისაც მრცხვენია _ თავმოყვარეობა მეც მაქვს, გუბერნატორი სულ მეუბნება, შემაწუხეო, მაგრამ არ მივდივარ _ ჩემნაირი გაჭირვებული კიდევ ბევრია. რაც შეეძლო ამ ხალხს, დამეხმარა, უმადურობას ვერ გამოვიჩენ, _ გვითხრა გიული გობრონიძემ.
ახლახან, ოზურგეთის მუნიციპალიტეტის საკრებულომ ახალი სოციალური პაკეტი დაამტკიცა, რომელშიც სოციალურად დაუცველი ბავშვების საცხოვრებლების შეკეთებაც არის გათვალისწინებული. მუნიციპალიტეტის გამგებელი გიორგი ტაკიძე “გურია ნიუსთან” საუბარში ამბობს, რომ  “ახალგაზრდა პედაგოგთა კავშირის” მიერ შემოტანილ პროექტში შეტანილია სოციალურად დაუცველი ბავშვების ოჯახების სპეციალური სია და მათ დასახმარებლად თანხა უკვე გამოყოფილია: _ სამწუხაროდ, მარიამი ამ სიაში არ აღმოჩნდა.  ზუსტად ვერ გეტყვით, მომავალში რა მოხდება _ პროექტი უკვე დაფინანსებულია, თუმცა, ადგილობრივი ხელისუფლება ქალბატონ გიულის უყურადღებოდ ნამდვილად არ ტოვებს. რაც შეეხება მისი საცხოვრებელი სახლის შეკეთებას, მაქსიმალურად ვეცდები, დავეხმარო, _ დაგვაიმედა გამგებელმა.