ნასაკირალი დაბაა ოზურგეთის მუნიციპალიტეტში, რომელიც მდებარეობს მდინარე სუფსის ხეობაში, ზღვის დონიდან 180 მეტრზე, ოზურგეთიდან 10 კილომეტრის დაშორებით.
არსებობს გადმოცემა, რომ ამ ადგილებში მოიპოვებოდა კირი. აქედან წარმოსდგა სახელწოდება ნასაკირალი. განთქმული იყო ნასაკირალის ძელქვის ტყე, რომელსაც გურული ფირალები აფარებდნენ თავს გურიის აჯანყების დროს და მე-20 საუკუნის დასაწყისში. ამ დროს ნასაკირალის ტერიტორია დვაბზუს სასოფლო საზოგადოებაში შედიოდა.
სოფელში 1929 წელს გაიჩეხა ტყეები, გაშენდა ქარსაფარი ზოლი, მოეწყო ჩაის საბჭოთა მეურნეობა. ნასაკირალის ტყის ნაწილი მოექცა დვაბზუს სასოფლო საბჭოს დაქვემდებარებაში, ნაწილი სოფელ ნასაკირალის სახელით ძიმითის საბჭოში, ხოლო ქვედა ნასაკირალი შეუერთდა სოფელ მელექედურს.
მეურნეობის დაარსებიდანვე დასახლება მულტიეთნიკური გახდა _ ცხოვრობდნენ პოლონელები, ჩინელები, გერმანელები, უკრაინელები, სულ 14 სხვადასხვა ეროვნების წარმომადგენელი. აშენდა საავადმყოფო, კულტურის სახლი, სანატორიუმი, სკოლა.
1905 წელს ნასაკირალის ტყეში გაიმართა ნასაკირალის ბრძოლა _ ადგილობრივი გლეხების შეტაკება კაზაკებისა და მილიციის რაზმების წინააღმდეგ. სოფელში დგას ბრძოლის აღსანიშნავი ობელისკი, რომელიც 1955 წლის 12 ნოემბერს აღიმართა. 1965 წელს კი ცხავათის მთაზე გაიხსნა 1905 წლის გამოსვლების ისტორიის მუზეუმი. მუზეუმი ამჟამად დანგრეულია, ტერიტორია კი გავერანებული _ დღეს ცხავათას მთაზე არც ხშირი ტყეა და არც სამანქანო გზა.
მოსახლეობის 99% მუსლიმია. 1990-იანი წლების დასაწყისში ნასაკირალში აგრეთვე დასახლდა შუააზიაში მცხოვრები მაჰმადიანი მესხების რამდენიმე ოჯახი.
ნასაკირალი ადგილობრივი მნიშვნელობის კურორტიც იყო მის ტერიტორიაზე არსებული მინერალური წყლების გამო. ტყის კორომში, სადაც გავრცელებულია რცხილა, წიფელი, წაბლი, თხმელა და სხვა, მოედინება გოგირდ-წყალბადის შემცველი ქლორიდულ ნატრიუმიანი წყლები.
წყალი გამოიყენება წყლის აბაზანებისათვის (გულ-სისხლძარღვთა, საყრდენ-სამოძრაო აპარატის, პერიფერიული ნერვებისა და გინეკოლოგიური პროფილის დაავადებათა სამკურნალოდ), აგრეთვე სასმელად (კუჭის ქრონიკულ დაავადებათა სამკურნალოდ).
ნასაკირალის, როგორც კურორტის განვითარება 1933 წლიდან დაიწყო. 1952 წელს ნასაკირალში 2500 ადამიანი მკურნალობდა, 1953 წელს კი 4138.
ნასაკირალს დაბის სტატუსი 1971 წელს მიენიჭა, თუმცა ამას ბევრი არაფერი შეუცვლია. უფრო მეტიც, წლებია არავის უზრუნია, რომ ეს დაბამ კურორტის სტატუსი დაუბრუნოს. უპატრონოდ მიტოვებული მინერალური წყლის საბადოები, გაჩეხილი ტყეები _ ეს ის რეალობაა, რომელიც ნასაკირალში მისულებს დაგხვდებათ. სოფელში, რომელიც როგორც ზემოთ ავღნიშნეთ, ერთ დროს მინერალური წყლების სიმრავლით იყო განთქმული და რომელშიც დღეს სასმელი წყლის მიწოდების პრობლემაა.
_ საარჩევნოდ ყველას ვახსენდებით. გვპირდებიან აშენებას, აყვავებას. გოგირდოვანი აბანოების აღდგენას. თუმცა, არჩევნების მერე ყველას ავიწყდება ეს დაპირება. მინერალური წყლების მოვლას ვინ ამბობს, სასმელი წყალი არ არის ამხელა დაბაში. წლებია ამ პრობლემის მოგვარებას ვიხეწებით, მაგრამ უშედეგოდ, _ აღნიშნავენ ნასაკირალელები "გურია ნიუსთან" საუბრისას.
ოზურგეთის მუნიციპალიტეტის გამგებლის მერაბ ჭანუყვაძის თქმით ნასაკირალში სასმელი წყლის პრობლემა მალე მოგვარდება:
_ დღის წესრიგში გვაქვს ეს საკითხი, თუმცა კონკრეტული დეტალების თქმა გამიჭირდება. საკმაოდ დიდი ფინანსური რსუსრსია იმისთვის საჭირო, რომ ნასაკირალმა კურორტის სტატუსი დაიბრუნოს და ამისთვის საჭირო ინფრასტრუქტურა მოწესრიგდეს. რაც შეეხება სასმელი წლის მიწოდებას, ეს პრობლემა თითქმის მოგვარებულია და მალე მთელს სოფელს უწყვეტი წყალმომარაგება ექნება, _ აღნიშნა ჩვენთან საუბრისას მერაბ ჭანუყვაძემ.
ამავე თემაზე: ბუნებრივი სიმდიდრე, რომლის შესახებ ხელისუფლებამ არაფერი იცის
