შარშანს მერე არ გვინახავს ერთმანეთი, ჩემო გურულო (და არა მარტო გურულო) მკითხველო და, ამიტომ ცოტა დაგვიანებით, მაგრამ მაინც მთელი გულით გილოცავთ შობას და კალანდას თქვენ, თქვენს ოჯახებს, მთელ გურიასაც და მთელ დუნიასაც!
განსაკუთრებით მინდოდა მიხეილ პრეზიდენტისთვის მიმელოცა (ხომ იცით, რომელია? მაღალი რომაა, ლამაზი) მაგრამ არ გამოვიდა ეგ ამბავი _ წასულა ამერიკაში!
მერე, რა გაგიკვირდა შე კაცო, მაგი ამერიკაში “ყოლკვირა იარებაო”, მეტყვით, მაგრამ ამჯერად ის კი არ არის მთავარი და ძნელად გამოსაცნობი, სად წავიდა, არამედ ის, თუ რატომ წავიდა?!
კარგი, ამ კითხვაზეც შეიძლება გაეცეს პასუხი _ ზოგადად იტყვის კაცი, საქმეზე წავიდაო და იქნებ, მართალიც იყოს, მაგრამ მაშინ ასე დავსვამ კითხვას: რა წაიღო თან? ანუ, ჩვენებურად, აგერ, ჩახატოურულად რომ ვთქვათ, “რა წეიძღვანია?!”
ე, მიდით ახლა და თუ გამოიცნობთ ამ კითხვის პასუხს (ვინც უკვე არ იცის პრესიდან), “მაკარიჩი” ჩემზეა!
არა, ისე, მართლა თუ მიხვდებით რა წაიღო? მინიშნებას გეტყვით: ამერიკაში წავიდა სენატორებისა და კონგრესმენების სანახავად და იქ შეხვდა ძველით ახალ წელს, ე.ი. კალანდას…
ჰა, მაინც ვერ გამოიცანით?
რაო? გოზინაყი? არა!
შაშხი და ადესა? არა!
აბა, რაი?!
კაი, აღარ “განწვალებთ” _ მიშამ ამერიკაში წაიღო თავისი ბავშვობისდროინდელი ფოტოსურათები!
არ თქვათ ახლა ვინმემ, რომ გამოვიცნობდიო, თვარა “შამევიხევ ტანზე” ამ გაგანია იანვარში (კარ ცივა, მარა ზამთარი ქვია მაინც) და ვეღარ გაიგებთ, რად უნდოდა ჩვენს პრეზიდენტს ამერიკაში “ბაღნობის კარტიჩკები”…
ხომ გახსოვთ თქვენი სურათები? ბახმაროში ნაძვის მორზე საგულდაგულოდ დავარცხნილს და ფეხიფეხზე გადადებულს რომ გვიღებდა სომეხი ფოტოგრაფი და “ერ კვირეში” რომ მოჰქონდა თორმეტი ცალი ფოტო ქვედა ნაწილში ბახმაროს ხედით და აქეთ-იქეთ ქართულ-რუსული წარწერით _ “ფოტო გურგენ”!
ჰოდა, ზუსტად ეგეთი სურათი ჩაუტანა მიხეილ სააკაშვილმა ამერიკელ კონგრესმენ დევიდ დრაივერს და რაც მთავარია, იმ კონგრესმენს სულაც არ გაკვირვებია, როდესაც ჩვენმა მიხეილმა “მიშიკოობის პერიოდის” სურათი გადასცა. გაუკვირდა კი არა, მადლობაც გადაუხადა და ვიცოდი, რომ არ დამაღალატებდიო, უთხრა…
ბევრი რომ აღარ გავაგრძელო, ამ კონგრესმენს გადაუწყვეტია, გამოსცეს ფოტოალბომი სახელწოდებით – “გუშინდელი ბავშვები”, რომელშიც მსოფლიოს გამოჩენილი ადამიანების ასეთი ფოტოსურათები იქნება მოთავსებული და მისი გაყიდვით შემოსული თანხები გადაერიცხება საერთაშორისო საქველმოქმედო ფონდს _ “გადავარჩინოთ ბავშვები”, რომელიც მთელს მსოფლიოში მიუსაფარ ბავშვებზე ზრუნავს!
ა, ბატონო! რა ქნას მეტი ამ კაცმა?! ზრუნავს მსოფლიოს მიუსაფარ ბავშვებზე (თბილისისა და საქართველოს სხვა ქალაქების ქუჩები რომ სავსეა ხელგაწვდილი და მშიერი ბავშვებით, ეგ არაფერი _ მთავარი “საერთაშორისო იმიჯია”), საკუთარი ფოტოც კი არ დაენანა ამ საშვილიშვილო საქმისთვის და ჩვენ კი “ყბას ვუქცევთ” და “ვღლაბუცობთ”, იმის მაგივრად, რომ ჩვენც რაიმე წვლილი შევიტანოთ ამ დიდებულ საქმეში.
ამიტომ, ამ ჯერზე აღარ მოესწრება და, შემდეგ წასვლაზე, ერთი სურათი მაქვს სამი თვის ასაკში გადაღებული, დათვის ტყავზე ვარ გაგორებული წელს ქვევით შიშველი და იმ სურათს გავატან იმ კონგრესმენთან…
ახლა კი ვხუმრობთ, მაგრამ არც მთლად მასეა საქმე _ ფოტოსურათთან ერთად, ბატონმა პრეზიდენტმა ამერიკაში წმინდა გიორგის სახელობის “გამარჯვების ორდენიც” წაიღო და სენატორ ჯოზეფ ლიბერმანს გადასცა, ოღონდ რომელი გამარჯვების ორდენია ეს, კარგად ვერ გავიგე!
აბა, რა ექნა _ ორდენი არსებობს და ვიღაცას ხომ უნდა გადაეცეს? საქართველოში კი, “გამარჯვების ორდენის” ფლობის კანდიდატი მე არ მეგულება და ალბათ, ბატონმა მიხეილმაც ვერ იპოვნა…
ისე, ამერიკაში სიარულს, აქვე გადაგვერქმია სახელი, ან ახალი ორდენი დაგვეწესებინა? მაგალითად, “ჩასვრილების ორდენი”.
საქმეც გაუჩნდებოდა _ ამ ორდენით “დასაჯილდოებლების” მეტი რა გვყავს?!
