როგორც "გურია ნიუსის" წერდა, რეგიონული განვითარებისა და ინფრასტრუქტურის მინისტრობის კანდიდატად გიორგი კვირიკაშვილმა ზურაბ ალავიძე დაასახელა.
ალავიძე "ქართული ოცნების" ხელისუფლებაში ყოფნისას მთავრობის ადმინისტრაციის სტრატეგიული პროექტების მართვისა და რეგიონებთან ურთიერთობის დეპარტამენტს ხელმძღვანელი გახლდათ, ხოლო "ნაციონალური მოძრაობის" ხელისუფლებაში ყოფნის დროს ეკონომიკის მინისტრის მოადგილედ მუშაობდა.
ზურა ალავიძემ 1993 წელს დაამთავრა ივანე ჯავახიშვილის სახელობის მათემატიკური სკოლა-ინტერნატი; 1993-1998 წლებში თსუ-ის ეკონომიკის ფაკულტეტი; 2007-2009 წლებში სწავლობდა გრენობილის ბიზნესის ადმინისტრირების უმაღლეს სკოლაში;
2005 წელს დაინიშნა „გაერთიანებული ქართული ბანკის“ გენერალური დირექტორის მოადგილედ; 2008-2009 წლებში იყო „ბესიკის ბიზნესცენტრის“ სამეთვალყურეო საბჭოს თავმჯდომარე იყო.
2011 წელს დაინიშნა კომპანია „დარიალ ენერჯის“ დირექტორად.
აღსანიშნავია, რომ ალავიძის გვარი და კომპანია რამდენიმე მნიშვნელოვან კვლევაში ფიგურირებს. 2015 წელს არასამთავრობო ორგანიზაციამ „მწვანე ალტერნატივა“ გამოაქყვენა ანგარიში _ „ბუნებრივი რესურსების მართვა და ელიტური კორუფციის ხელშემწყობი ფაქტორები“, რომელიც ეხება კორუფციულ სქემებს ბუნებრივი რესუსრსების დაცვის სფეროში. კვლევაში დეტალურად არის აღწერილი ის ქმედებები, რომელსაც სახელმწიფომ მისთვის სასურველი კომპანიებისთვის ახორციელებდა:
„დარიალი ენერჯის“ მიერ ეკოლოგიური ექსპერტიზისთვის წარდგენილ საპროექტო დოკუმენტაციაში ნათლად იყო აღნიშნული, რომ ჰესის გარკვეული ნაწილი განთავსებული იქნებოდა ყაზბეგის ეროვნული პარკში, რაც აკრძალულია საქართველოს კანონმდებლობით15. ფაქტიურად, „დარიალი ენერჯი“ ითხოვდა ნებართვას კანონსაწინააღმდეგო ქმედების განხორცილებისათვის. გარემოს დაცვის სამინისტრომ ვერ გაბედა ამ აშკარა კანონდარღვევაზე (დაცულ ტერიტორიაზე ჰესის მშენებლობა) დათანხმება.
ამრიგად, პრემიერ-მინისტრმა ნიკა გილაურმა გადააჭარბა თავის უფლებამოსილებას (რადგან საკითხის გადაწყვეტა საქართველოს პარლამენტის კომპეტენციაა) და სრულიად უკანონო გადაწყვეტილება მიიღო“, _ ვკითხულობთ კვლევაში.
„ხაზგასასმელია, რომ განკარგულების ტექსტი გარემოს დაცვის სამინისტროს ეკოლოგიური ექსპერტიზისა და ინსპექტირების დეპარტამენტმა (იმ დროს მას ნიკოლოზ ჭახნაკია ხელმძღვანელობდა) კომპანიის წარმომადგენლების მეშვეობით მიიღო.
კანონმდებლობის თანახმად, დაცული ტერიტორიის შემცირებასთან დაკავშირებული ცვლილების უფლება პარლამენტს მხოლოდ გარემოს დაცვის სამინისტროს წარდგინებით შეეძლო, ისიც კანონით გათვალისწინებულ საგანგებო შემთხვევებში (დაცული ეკოსისტემების კატასტროფული და შეუქცევადი რღვევა, ფართო აღდგენითი სამუშაოების აუცილებლობა).“ _ ვკითხულობ „მწვანე ალტერნატივას“ მასალებში.
ამ განკარგულების გამოცემამდე 1 თვით ადრე, 2009 წლის 22 მაისს საქართველოს გარემოს დაცვისა და ბუნებრივი რესურსების მინისტრის N292 ბრძანებით შპს „ფერი“-ს უარი ეთქვა გარემოზე ზემოქმედების ნებართვის გაცემაზე, ვინაიდან სამინისტროში წარმოდგენილი ანგარიში ძალზე უხარისხო იყო.
„რა საერთო-სახელმწიფოებრივი ინტერესს უკავშირდებოდა 1,8 მეგავატიანი ჰესის მშენებლობა, ყოვლად გაუგებარია. ხელისუფლების გაუმჭვირვალე და საეჭვო ქმედებებს განეკუთვნება ამავე კომპანიის სასარგებლოდ ხდის ხეობაში „ყაზბეგი ჰესის“ მშენებლობის შესახებ გადაწყვეტილების მიღებაც. ყოველგვარი დასაბუთებისა და შესაძლო დადებითი ან უარყოფითი შედეგების გათვლის გარეშე, შპს „ყაზბეგი ჰესის“ მესაკუთრეთა სურვილის დასაკმაყოფილებლად, სხვადასხვა დონის სახელმწიფო სტრუქტურებმა (ადგილობრივი თვითმმართელობა, ეკონომიკის სამინისტრო, პრეზიდენტი), შეთანხმებულად, სულ ერთ კვირაში, მიიღეს გადაწყვეტილება მდინარე ბროლისწყალზე ახალი, არანაკლებ 5 მგვტ სიმძლავრის ჰესის აშენების შესახებ (მათ შორის, გამოიცა საქართველოს პრეზიდენტის განკარგულებაც ‒ N 04/06/02, 2012 წლის 4 ივნისი).
ამავე კვლევაში ყურადღებაა გამახვილებული იმ ფაქტზე, რომ ეს ყველაფერი ხდებოდა მაშინ, როცა „საქართველოს პრეზიდენტი მიხეილ სააკაშვილი ბლოკავდა „ქართული ოცნების“ ყველა ინიციატივას, თუმცა უმოკლეს პერიოდში ეთანხმებოდა ხოლმე მისი მოწინააღმდეგე პოლიტიკური გუნდის იმ პროექტებს, რომლებიც გარემოს დეგრადაციასა და კომპანიების ინტერესების ლობირებასთან იყვნენ დაკავშირებული.
„ჩვენს კვლევაშიც გამოიკვეთა, რომ ის კომპანიები, რომელთა სასარგებლოდაც საკმაოდ საკამათო გადაწყვეტილებებს იღებდა მთავრობა, მმართველი პოლიტიკური გუნდის სასარგებლოდ მნიშვნელოვან თანხებს გასცემდნენ. ასე მაგალითად, შპს „ფერიმ“ მმართველ პოლიტიკურ პარტიას ‒ „ნაციონალურ მოძრაობას“, 2010 წლის ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნებისას 50 ათასი ლარი შესწირა.
ჩვენ ამ დეტალების გადამოწმებას ალავიძესთნ რამდენჯერმე შევეცადეთ, თუმცა უშედგოდ _ მან ჩვენს სატელეფონო ზარებს და გაგზავნილ სმს შეტყობინებებს არცერთხელ არ უპასუხა.