მზად ვარ, ჩვენება მივცე კონსტიტუციური უსაფრთხოების დეპარტამენტს და ვამხილო ყველა დამნაშავე პირი,” _ განაცხადა ამხანაგობა “ვერე 99”-ის თავმჯდომარე მურთაზ გვიდიანმა თავის საბოლოო სიტყვაში.
თბილისის სააპეალაციო სასამართლომ ყველაზე გახმაურებული ბინათმშენებლობის ხელმძღვანელის, მურთაზ გვიდიანი საქმე განიხილა. მსჯავრდებულმა და დაზარალებულებმა გასული წლის მაისში, თბილისის საქალაქო სასამართლოს მოსამართლე ზვიად ესებუას მიერ გამოტანილი განაჩენი გაასაჩივრეს, რომლითაც გვიდიანს 173 წლის ვადით თავისუფლების აღკვეთა მიესაჯა. აქედან, 30 წელს ის ციხეში მოიხდის. გვიდიანი 62 წლისაა.
დაზარალებულები დღევანდელ სასამართლოს სხდომასაც ესწრებოდნენ. ისინი აცხადებენ, რომ გვიდიანის პატიმრობამ მათ საბოლოოდ დაუკარგა იმედი, რადგან 30 წლის მერე ციხიდან გამოსული გვიდიანი ვეღარაფერს ააშენებს.
ამხანაგობა “ვერე 99”-ის თავმჯდომარე მურთაზ გვიდიანი 2010 წელს დააპატიმრეს და ბრალი რამდენიმე მუხლით წაუყენეს, სხვისი ქონების მითვისება-გაფლანგვა, თაღლითობა, სხვისი ქონების დაზიანება მოტყუებით. გვიდიანი არცერთ ბრალდებას არ აღიარებს და აცხადებს, რომ თბილისის მერი და მის დაქვემდებარებაში არსებული სამსახურები, წლების განმავლობაში, მიზანმიმართულად ებრძოდნენ ამხანაგობას და მის გაკოტრებას ცდილობდნენ.
ამხანაგობას, ამ დროისათვის, აშენებული აქვს რამდენიმე მრავალბინიანი კორპუსი ზემო ვერაზე, გუდაურის ქუჩაზე და საბურთალოზე, სპორტის სასახლის უკან. კორპუსები დაუკანონებელია. დაზარალებულები (დაახლოებით 300 ადამიანი) ორ ჯგუფად არიან გაყოფილნი _ ნაწილი მხარს უჭერს გვიდიანის პატიმრობას, მათი უმეტესობა ახლადაშენებულ ბინაში უკვე ცხოვრობს და ფართის დაკანონების პრობლემა აქვს. უბინაოდ დარჩენილები, გვიდიანის გათავისუფლებას იმ იმედით ითხოვენ, რომ ეს უკანასკნელი მშენებლობას დაასრულებს და ბინა მათაც შეხვდებათ.
გვიდიანის დაკავებამდე, ამხანაგობის “უბინაო” წევრებმა (დაახლოებით, 120-140 ადამიანი), განცხადებით მიმართეს პროკურორს და სთხოვეს გაეთვალისწინებინათ მათი ინტერესები და არ დაეპატიმრებინათ ამხანაგობის თავმჯდომარე.
გვიდიანის მეგობარი, რომელიც ანონიმურად დარჩენას გვთხოვს, იხსენებს, რომ ამ განცხადების საპირისპიროდ, მეორე ჯგუფმა, რომელსაც გვიდიანის ყოფილი იურისტი მდივნიშვილი ხელმძღვანელობს, მსახიობ იმედო კახიანთან და მომღერალ ეკა კახიანთან ერთად, გვიდიანის დაპატიმრებას დაუჭირა მხარი.
“როგორც მე ვიცი, კახიანმა დასახმარებლად თავის მეგობარს მომღერალ ლელა წურწუმიას მიმართა, რომელსაც მეგობრული ურთიერთობა აქვს ვანო მერაბიშვილთან. რამდენადაც ვიცი, სწორედ წურწუმიამ შეახვედრა კახიანები მერაბიშვილს, მაშინდელმა შინაგან საქმეთა მინისტრმა ადეიშვილს დაურეკა და უთხრა, რომ გვიდიანი უნდა ჩამჯდარიყო”.
გვიდიანის ადვოკატი თემურ ტაბატაძე ამტკიცებს, რომ გვიდიანის ერთადერთი “შეცდომა” მშენებლობის ცუდი მენეჯმენტია, მან ვერ გათვალა დრო, გარემო და ხარჯები, ამას დაემატა მშენებლობის თვითღირებულების 5-ჯერ გაძვირება, აგვისტოს ომი და საბოლოოდ, ამხანაგობამ ხელშეკრულებით ნაკისრი ვალდებულებები ვერ შეასრულა. ადვოკატი აცხადებს, რომ საქმე მიეკუთვნება სამოქალაქო სამართლის სფეროს და გვიდიანის პატიმრობაში ყოფნა უკანონობაა.
“იმ დროს, როდესაც “ცენტრ-პოინტს” ჰყავს დაახლოებით 6 ათასი დაუკმაყოფილებელი კლიენტი, მისი ხელმძღვანელი ქალბატონი ძალიან მაღლაა წასული და ტელეკამერების წინაშე კეკლუცობს, რომ 200-დოლარიან თეფშებს აგროვებს, არავის მოსვლია აზრად ამ ქალბატონის დაპატიმრება. ამ ქვეყანაში შერჩევითი მართლმსაჯულებაა,” _ განაცხადა ადვოკატმა დაცვით სიტყვაში.
დაცვის მხარემ სასამართლოს ლევან სამხარაულის ექსპერტიზის ბიუროს დასკვნა წარუდგინა, რომლის მიხედვითაც ირკვევა, რომ გვიდიანის მიერ შესრულებული სამუშაოს ღირებულება ბევრად აღემატება ამხანაგობის წევრთა მიერ შეტანილ თანხებს. მოსამართლე გიორგი ჩემიამ ექსპერტიზის დასკვნის მიღებაზე უარი იმ მოტივით განაცხადა, რომ მსგავსი ექსპერტიზის ჩატარებაზე შუამდგომლობა დაცვას პირველი ინსტანციის სასამართლოში არ დაუყენებია.
მშენებლობა რომ დაუკანონებელ მიწაზე მიმდინარეობდა, ამას არც თავად გვიდიანი უარყოფს და აცხადებს, რომ შევარდნაძის მთავრობის დროს, ასეთ დეტალებს დიდი ყურადღება არ ექცეოდა. ოღონდაც კი რამე გაკეთებულიყო და ხელისუფლება ბევრ რამეზე ხუჭავდა თვალს.
გვიდიანმა გუდაურის ქუჩაზე იტალიურ ეზოებში ავარიული სახლების დაშლა და მაღალსართულიანი კორპუსების აშენება დაიწყო. როგორც თავად აცხადებს, აშენებული კორპუსების დაკანონებას ის სასამართლოს გზით ახერხებდა და ამ მხრივ პრობლემა არ შექმნია, ვარდების რევოლუციის შემდეგ კი, მერიის არქიტექტურის სამსახურმა მისი არცერთი კორპუსი არ დაარეგისტრირა.
“შევხვდი მაშინდელ მერს ზურაბ ჭიაბერაშვილს, რომელიც დამპირდა, რომ გვერდში დამიდგებოდა, ოღონდ იმ პირობით, რომ სასამართლოებს მშენებლობის დამტკიცების მოთხოვნით აღარ მივმართავდი. დავთანხმდი, მე შევასრულე ჩემი პირობა, მერიამ კი არა,” _ განაცხადა გვიდიანმა თავის საბოლოო სიტყვაში.
გვიდიანი აცხადებს, რომ ვარდების რევოლუციის შემდეგ, მის ამხანაგობას ხელოვნურად უქმნიდნენ ბარიერებს, რადგან ვიღაცას მისი სამშენებლო ბიზნესიდან ჩამოცილება სურდა.
მისი თქმით, ქალაქის არქიტექტურის სამსახურმა მას “უნამუსო კორუფციული გარიგება შესთავაზა” მშენებლობის ნებართვის სანაცვლოდ, რასაც ეს უკანასკნელი არ დათანხმდა.
“სპორტის სასახლის უკან, ბარაკებს ვანგრევდი, იცით რა პირობები იყო იქ? დილაობით 10-15 ოჯახი ტუალეტის რიგში იდგა, მსურდა ამ ადამიანებისთვის საშვილიშვილო ოცნება ამესრულებინა, ნორმალურ ბინაში შემეყვანა. მერია კი მშენებლობის გაგრძელების საშუალებას არ მაძლევდა, უკანონოაო. ამ დროს, ჩემი კორპუსის გვერდით რეკრეაციულ ზონაში, მათემატიკის ინსტიტუტის ეზოში, 14-სართულიანი კორპუსის შენება დააკანონეს… მე რას მერჩი, რატომ მჩაგრავ?” _ განაცხადა გვიდიანმა სასამართლოზე.
დაუზუსტებელი ინფორმაციით, 14-სართულიანი კორპუსი, რომელზედაც გვიდიანმა ისაუბრა, კოდუებს ეკუთვნით.
პროკურატურა აცხადებს, რომ გვიდიანის პატიმრობაში დარჩენას დაზარალებულების ინტერესებიდან გამომდინარე უჭერს მხარს, თუმცა თავად დაზარალებულებს სხვა პოზიცია აქვთ.
“დღეს, გიორგი ჩემიამ განაჩენის უცვლელად დატოვებით, ჩვენც გამოგვიტანა განაჩენი,” _ აცხადებს “გურია ნიუსთან” საუბარში დაზარალებული აკაკი ბოცვაძე.
ელვირა რევაზიშვილი უკვე 73 წლისაა, 2002 წელს 10 წლით ახალგაზრდა იყო და ახალ ბინას იმედით ელოდა.
“მაშინ 63 წლის ვიყავი, მიხაროდა, იმედი მქონდა. ეს კაცი ყველაფერს აკეთებდა, რაც შეეძლო. ახლა 73 წლის ვარ და რას ველოდო, თუ ესეც დააპატიმრეს? დავრჩი უბინაოდ, ვცხოვრობ ნაგირავებში, ნესტიან ბინაში, შვილიშვილი დამიავადმყოფდა იმ ბინაში. მინდა, რომ ეს კაცი გამოუშვან, დაამთავროს მშენებლობა და ჩვენც გვეშველოს,” – აცხადებს “გურია ნიუსთან” საუბარში დაზარალებული.
დაზარალებულები ამბობენ, რომ ეკა კახიანი, რომელმაც 43 ათასი ლარი გადაიხადა და ხელშეკრულებით 130 კვადრატი იყიდა, დღეს უკვე 330 კვადრატს ითხოვს. ანალოგიური მოთხოვნები აქვთ სხვებსაც.
“საქმე იმაშია, რომ როდესაც გვიდიანმა მშენებლობა დაიწყო, კვადრატული მეტრის ფასი 100-250 დოლარის ფარგლებში მერყეობდა, 2000-2010 წლებში კი ფასმა 3-ჯერ, 5-ჯერ და მეტჯერაც მოიმატა. ეს ზრდა იმდენად სწრაფად მოხდა, რომ გვიდიანი მოვლენებს ვეღარ დაეწია, ამას დაერთო თბილისის მთავრობის კორუფციული მოდგომა, რომელიც გვიდიანს წლების განმავლობაში არ აძლევდა მშნებლობის ნებართვას. რომელი ამხანაგობა გაუძლებდა ამდენს?” _ აცხადებს ადვოკატი “გურია ნიუსთან” საუბარში.
გვიდიანის მტკიცებით, მას მშენებლობებზე საკუთარი მილიონნახევარი დოლარი აქვს დახარჯული.
“მითხრეს, რომ მშენებლობას ვერ გავაგრძელებდი, რადგან ეს მიწები უკანონო იყო, დამპირდნენ, რომ 2004 წელს მიიღებდნენ მიწის კანონს და ეს პრობლემა მოგვარდებოდა. მიწის კანონი მიიღეს სამი წლის დაგვიანებით 2007 წელს, ამას დაემატა მერიის აბსურდული გადაწყვეტილება მიწების დაკანონების კომისიის შექმნის შესახებ, რომელიც თვეში 30 განცხადებას ძლივს იხილავდა, არადა, ათასობით ასეთი განცხადება იყო შესული. გარდა ამისა, გამოგვართვეს გენ.გეგმა იმ მიზნით, რომ კორექტირებას შეიტანდნენ და 3 თვეში უკან დაგვიბრუნებდნენ. გეგმა 5 წლის მერე დააბრუნეს, ისიც მხოლოდ პატარა ფრაგმენტი, 5 წელი დამაკარგვინეს. ამ ხნის მანძილზე, მილიონობით ქირას ვიხდიდი, ეს სულ ჰაერში გადაყრილი ფული იყო,” – თქვა გვიდიანმა სასამართლო სხდომაზე. მისი თქმით, ამხანაგობის 8 მილიონიანი ბიუჯეტიდან 2 მილიონი მხოლოდ ქირებში დაიხარჯა მერიის სამსახურების უსაშველოდ გაჭიანურებული ნებართვის მოლოდინში.
მოსამართლე გიორგი ჩემიას გადაწყვეტილების გამოცხადების შემდეგ, რომლითაც ძალაში დარჩა პირველი ინსტანციის სასამართლოს განაჩენი, რამდენიმე დაზარალებულმა იტირა კიდეც.
“ახლა რაღა გვეშველება, ეგ რომ არ დაეჭირათ, აქამდე ერთ კორპუსს მაინც ააშენებდა.”
გვიდიანის მეგობარი ამბობს, რომ “თბილისის სამშენებლო პოლიტიკას მთლიანად უგულავა განაგებს და სწორედ მისი ინტერესი იკვეთება გვიდიანის საქმეში. გავრცელებული ინფორმაციით, ეს ინტერესი პრეზიდენტის ოჯახამდეც კი მიდის, რაც სამშენებლო ბაზარზე მხოლოდ რამდენიმე ფავორიტი კომპანიის დატოვებას უკავშირდება.”
