“ვარდები არ არიან, მაგრამ რა მევარდება?!”

ჩოხატაურის ცენტრში ჩემს წინ მიმავალ ხანდაზმულ მამაკაცს აღმოხდა:
_ რა ხდება, ბაბუ? _ დავინტერესდი და დიქტოფონი მოვიმარჯვე.
_ მაგას კითხვა უნდა? “მიშა, მიშა”-ს ძახილში თმები გამიჭაღარავდა, მეგონა, რომ მისი ხელისუფლება ჩვენიც იქნებოდა და ხალხზეც იზრუნებდა, მაგრამ…
_ რა მაგრამ?
_ გადამრევს აი ბაღანა. მაგრამ ის, რომ სახლიდან მაღაზიაში მოსვლამდე 9-ჯერ წავიქეცი; სახლში შუქი არ მქონდა; გამოვედი და ვერც ერთ მაღაზიაში სანთელი ვერ ვიყიდე; მანქანის ნაკვალევს გავყვები,-მეთქი და გამეიარა მთავრობის მანქანამ, სახეში მომასხა აი ჭყაპი და შენ კიდო მეკითხები, რაო? გზა და კვალი ვერ გაუწმენდიათ, ვარდები  კი არა, ეკლები უნდა დაასო მაგათ გულზე, _ ცხარობდა მოხუცი.
2 თებერვლის ღამეს ინტენსიურად თოვდა და დაბა ჩოხატაურში, 3 თებერვალს თოვლის საფარის სიმაღლე ნახევარ მეტრს ასცდა. როგორც გვითხრეს, 3 თებერვლის დილას, სოფელ ზემო სურებში თოვლის საფარი 1 მეტრს აღემატებოდა. იგივე მდგომარეობა იყო ზოტის, ჩხაკაურას და ნაბეღლავის მიმართულებით.
მიუხედავად იმისა, რომ თოვლი ზამთრის მესამე თვეს მოვიდა, მუნიციპალიტეტის ხელმძღვანელობა მას მოუმზადებელი შეხვდა _ თოვის დაწყებიდან მალე, მთელ ჩოხატაურში გაითიშა ელექტროენერგია, რის მიზეზადაც “ენერგო პრო ჯორჯიას” ჩოხატაურის მენეჯერმა, სერგო გეგეშიძემ მაღალი ძაბვის გადამცემი ანძების წაქცევა დაასახელა. ამ ანძების აღდგენას კი 24 საათზე მეტი დასჭირდა. ამდენივე ხნის  განმავლობაში მთელი ჩოხატაური სრულ სიბნელეში იყო. ელექტროენერგიის მიწოდება დაბაში 4 თებერვალს აღდგა, რამდენიმე სოფელში კი დღესაც არ არის ელექტროენერგია.
_ მაღალი ძაბვის გადამცემი ხაზები სულ დაწყვეტილია და ამ ეტაპზე დაზუსტებით არ შემიძლია თქმა, როდის აღდგება ჩოხატაურში ელექტროენერგიის მიწოდება, _ გვითხრა გეგეშიძემ.
_ ბატონო სერგო, ეს ის ხაზები არ არის, ახლახან რომ გააკეთეთ და ხალხს «ტყავი გააძრეთ” დახარჯული ფულის ამოსაღებად?
_ ახალი ხაზები დაწყდა. თოვლი ძალიან წყლიანი და მძიმე იყო, ამიტომაც გამოიწვია პარალიზება. ზაფხულში გაკეთებული ხაზები გააფუჭა, _ დასძინა გეგეშიძემ.
რაც შეეხება გზებს, 3 თებერვალს, როგორც დაბაში, ასევე სოფლებში ტრაქტორის ნაკვალევიც არ შეიმჩნეოდა. საგულდაგულოდ გაწმენდილი მხოლოდ სოფელ შუაფარცხმის გზა გახლდათ:
_ გია გიორგაძე მანქანით მოდიოდა და თოვლში გაიჭედა. ტრაქტორი ამოიყვანეს და გზა გაწმინდეს, _ გვითხრეს თვითმხილველებმა.
3 თებერვალს, დღის მეორე ნახევარში, ჩოხატაურის მაღაზიებში სანთლის და პურის დეფიციტიც შეიქმნა, გაიზარდა ფაზები სხვადასხვა სახის პროდუქტზე და პირველადი მოხმარების საგნებზე _ თავი განსაკუთრებით «ვალინკამ” დაიფასა, რომელსაც ჩოხატაურის უნივერმაღში 2 თებერვალს 17 ლარად ჰყიდნენ, 3 თებერვალს კი 1 ლარით გააძვირეს.
4 თებერვალს, ჩოხატაურის ახლომდებარე სოფლების ნაწილში ცენტრალური გზები გაიწმინდა, უმრავლესობა კი ისევ გაუწმენდავი დარჩა. გია გიორგაძის თქმით, რაიონში სულ 4 ტრაქტორი მუშაობდა და სწორედ ამის გამო ვერ მოხერხდა გზების დროული გაწმენდა:
_ ოთხი ტრაქტორი გვყავს სულ და ოთხივე სრული დატვირთვით მუშაობდა. მცირე ტექნიკით თოვლის გაწმენდას ყველგან ერთდროულად ვერ შევძლებთ, _ თქვა გამგებელმა.
_ შაქარი და პური გაგვიძვირეს, შუქი გამოგვირთეს, გზა არ გვაქვს.  გამოვა ამ დროს ვიღაც მართლა თავგასიებული და იტყვის, დემოკრატიულ ქვეყანაში ვცხოვრობთო. თუ სიცივით და შიმშილით მომკლავენ, რად მინდა ასეთი დემოკრატია?! დემოკრატია იმისთვისაა, ვისაც მანქანა ემსახურება, ყოველ თვე ხელფასს იღებს და სახლში მისულს მშიერი ბავშვები არ ხვდება! _ გვითხრა ერთ-ერთმა ჩოხატაურელმა.