საეკლესიო სამართლით ამას, საჭიროების შემთხვევაში, ეკლესია ერთიანად აკეთებდა. მაგალითად, როგორც რუსეთის პატრიარქმა ტიხონმა მოახდინა თავის დროზე ბოლშევიკების ანათემირება. ადამიანი თავისუფალი ნების და შედეგზე ორიენტირებული გონიერი არსებაა და ამის გამო, იგი ყოველ მისი ქმედებასა და სიტყვაზე აგებს პასუხს.
წმ. წერილი ბრძანებს: “ყოველი ამაო სიტყვის გამო განიკითხებით”. როცა ადამიანი იღებს არჩევნებში მონაწილეობას, იგი მის არჩეულთან ერთად სრულად ხდება პასუხისმგებელი იმ საქმეებისა, რასაც არჩეული მოიმოქმედებს; მასთან ერთად გაიზიარებს სიკეთის სათნოების ჯილდოსაც და უღმრთო საქციელის სასჯელს.
ჩვენ, უპირველესად უნდა გამოვიდეთ რწმენისა და საღმრთო განგებულების აღიარებიდან და უკეთესი მომავლის იმედი არა კაცზე, არამედ ღმრთის სასოებაზე უნდა დავამყაროთ. სახლს აშენებს ღმერთი და არა კაცი. დავით მეფსალმუნე ამბობს; “ყოველი კაცი ცრუ არს…” ამიტომ, უპირველესად, ყოველივე უფლისგან უნდა ვითხოვოთ და მათ შორის პირველი სათხოვარი უნდა იყოს ის, რომ აგვეხილოს სულიერი თვალი, რათა ღირსი შევიქმნათ დავით აღმაშენებლისა. ამასთან, ერს უნდა ჰქონდეს უნარი მისი შეცნობისა.
მართმადიდებელი ქრისტიანის ცხოვრების წესი უნდა ეფუძნებოდეს ჭეშმარიტ მხილებას და არა განკითხვას. ქრისტეშია ჭეშმარიტი ერთობა და ამ ერთობიდან შეიმეცნება ჭეშმარიტება. ჩვენ არ ვაწარმოებთ საღმრთო ომებს, ამიტომ უნდა მოვიძულოთ ცოდვა ადამიანში და არა ადამიანები. ეს არ უნდა გახდეს პიროვნული მტრობის, ერის გახლეჩის და დაპირისპირების მიზეზი. ნუ დავემუქრებით ერთმანეთს ღმერთის სახელით, არამედ ვასწავლოთ თუ რის გამო, რა სასჯელი მოელის ადამიანს. ხოლო მათ, ვისაც არ აქვს ღმერთის რწმენა, როგორც პავლე მოციქული ამბობს: ორი და სამი შეგონების შემდეგ იყოს შენთვის ვითარცა წარმართი და მებაჟე… ანუ განეშორო უნდა.
და ბოლოს, მინდა გავიხსენო პეტრე და პავლე მოციქულთა კანონი: “აი კაცი და აი მისი საქმე”. აი ძირითადი ათვლის წერტილი არჩევნის გასაკეთებლად. სანამ ხმას მისცემთ, მოიხსენეთ კაცი და მისი საქმე.
