N52 საჯარო სკოლის დირექტორმა ყველაზე საპატიო საქმე _ თავისი ლექსების წაკითხვა თავისსავე მოსწავლეებს ანდო…
მიხეილ თუმანიშვილის სახელობის კინომსახიობთა თეატრში პაატა ბერიკაშვილის წიგნების: ლექსების კრებულების – “შენსა და ცას შუა“ და “გალიმათიების” და მოთხრობების კრებულის “შავი პეპლების სერენადის“ პრეზენტაცია გაიმართა.
“მახსოვს ბევრს ლაპარაკობდნენ წლებზე, როცა მთელი თაობა დაიკარგა… მაგრამ თაობები ასე იოლად არ იკარგებიან და არც ოთხმოცდაათიანი წლების თაობა გამქრალა სადმე… უბრალოდ იმ დროის მძიმე და ნაცრისფერ ფერებში ჩვენი გმირები ცუდად შეფერილ ლანდებად ჩანდნენ, ეს იყო და ეს… ერთადერთი, რაც ამ ადამიანებს ყველაზე უკეთ ეხმარება გაჭირვების გადალახვაში, იუმორის გრძნობაა…სიცილის, თუნდაც მწარე სიცილის უნარი კი უხვად უბოძებია ღმერთს ჩვენი ხალხისთვის. შეიძლება, ამანაც გადაარჩინა ის დაკარგული თაობა.
ოთხმოცდაათიანი წლები ურთულესი ეპოქა იყო საქართველოსთვის, თბილისისთვის კი, განსაკუთრებით მტკივნეული… ასეთ დროებაში ყველაზე კარგად ჩანს ხოლმე ადამიანების სული, გათელილიც და მოსვრილიც, ან ხელუხლებელი და სუფთა… ოდნავ თუ მაინც ჩავწვდი ჩემი თაობის სატკივარს და მკითხველს დავანახე, ჩავთვლი, რომ ჩემი მისია ამ თვალსაზრისით ამოწურულია…” _ ეს წინასიტყვაობა ავტორმა “შავი პეპლების სერენადას” წაუმძღვარა, რომლის გმირებიც ოთხმოცდაათიანი წლების სატკივრით და ტკივილგამძლე იუმორით ცხოვრობენ.
კოლეგებმა პაატა ბერიკაშვილის წიგნებს ქართველი მკითხველის თაროებზე საპატიო ადგილი უწინასწარმეტყველეს.
ანდრო ბუაჩიძე: “პაატას პოეტური ნაწარმოებები განსხვავებული მისი პროზაული ნაწარმოებებისგან. თუკი პროზა არის სატირული, პოეზია არის ძალიან მელოდიური და ოსტატურად წარმოდგენილი პოეტური ფორმის. მინდა მივულოცო ავტორს და ვუსურვო ყოველგვარი წინააღმდეგობის გადალახვა”.
კოტე ჯანდიერი: “მე ვიცი, რომ პაატას წიგნები აუცილებლად დაიკავებს თავის ადგილს ყველა წიგნის მოყვარულის თაროებზე. ესთეტიკოსები და კრიტიკოსები არ შეწყვეტენ დავას მხატვრული ნაწარმოების რაობის შესახებ, მაგრამ მე გეტყვით უბრალოდ, როგორც ჩვეულებრივი მკითხველი, მთავარია ნაწარმოები იკითხებოდეს ისე, რომ ადამიანს ინტერესი არ უქრებოდეს და მეორე, წაკითხვის შემდეგ ადამიანი უნდა რჩებოდეს ამ ნაწარმოებით გამოწვეულ ფიქრსა და განცდაში. ყველა ეს კრიტერიუმი, რაც მოგახსენეთ, ამ კრებულებში დაკმაყოფილებულია”.
იცით რა არის, ხანდახან მიფიქრია, რომ ადამიანი, რომელსაც არ აქვს წაკითხული სამი მუშკეტერი, ადვილად იცნობა ნაწერშიც, ქცევაშიც და ყოფაშიც…
ვინც პაატას წიგნებს წაიკითხავს, აუცილებლად მიხვდება ავტორის პოზიციას და მისი თხრობის მანერას, რომ ეს ყველაფერი წამოსულია იმ სამყაროდან, რომელიც ჩვენ ყველაზე ძალიან გვიყვარს…”
თამარ მაყაშვილი, მსახიობი: “მე არც კი ვიცოდი ამ პრეზენტაციის შესახებ… გუშინ შემთხვევით შემომაწოდეს წიგნები და რომ გადავხედე, ჯერ სათაური მომეწონა და ისე მიმიზიდა, რომ გადავწყვიტე წამეკითხა. ძალიან კარგი კრებულია, შენთან ახლოს არის, ისე ახლოს, თითქოს შენი გამოძახილია…”
პაატა ბერიკაშვილი გახლავთ ავტორი მოთხრობების კრებულებისა: “მონოდუელი თეთრი კვიცების ფრესკის ფონზე” და “მიტოვებული ვაგზლის რექვიემი”. გამოცემული აქვს ლექსების კრებულები: “ღამის სეანსი” და “მისტერია ქარი”. იყო ლიტერატურული პრემია საბას ნომინანტი.
