_ “აგერ უკვე სამი თვეა, რაც დატოვე ეს მხარე და წერილიც არ მომწერე, ერთხელ არ გამახარეო” _ ჩივის სიმღერის გმირი. თამამად შეიძლება ითქვას, რომ მეც ზუსტად იმ სიმღერის ადრესატის დღეში ვარ,” _ ასე ესალმება ჩოხატაურელებს მაჟორიტარი დეპუტატი თემურ ჭკუასელი, რომელმაც ამომრჩევლისთვის მისი 6-თვიანი მუშაობის შედეგების გაცნობა უფასო სარეკლამო ფურცლებს მიანდო.
თემურ ჭკუასელმა იმისთვის, რომ საკუთარი მოღვაწეობა უფრო კარგად აეხსნა, გაზეთი “ქართული ოცნება” გამოიყენა და გეგმებთან, შესრულებულ თუ შესასრულებელ სამუშაოებთან ერთად, საკუთარი შემოქმედებაც გააცნო მკითხველს.
როგორც გავიგეთ, აღნიშნულ გაზეთს კოალიციის აქტივისტები არიგებენ, თუმცა, არც თუ დიდი ტირაჟის გამო, მისი წაკითხვა ბევრს არ შეუძლია. თანაც, ყველგან არც არიგებენ. ასეა თუ ისე, ფაქტი ერთია _ ჩოხატაურელთა რჩეული თავის სათქმელს პარტიულ გაზეთს ანდობს, რომლის რუბრიკაც ბატონ თემურს გვაცნობს, როგორც “მაჟორიტატ ტეპუტატს”.
“მიუხედავად იმისა, რომ მთლად დარწმუნებული არ ვარ, ჩემი წერილი გაგახარებთ თუ არა, მაინც გადავწყვიტე, 6 თვის თავზე მისი დაწერა და ამ პატარა გაზეთით თქვენთვის გამოგზავნა, გურულებო! ილია ასე იტყოდა: “რა გითხრათ? რით გაგახაროთ?” მაგრამ მე ილიასეული ნიჭი კი არა, მხოლოდ ილიასეული სურვილები მაქვს, ანუ სიკეთე მსურს ჩემი კუთხისა და ჩემი ქვეყნისთვის. ნამეტანი კი ვცდილობ თქვენს გახალისებას, მაგრამ… ისევ და ისევ ეს მრავალ ჭირნახული “მაგრამ”… სიტყვა კი არა, ნამდვილი მაშველი რგოლია. მის გარეშე ნებისმიერი ენა დაიხრჩობოდა. თანაც, ქართველები ხომ ზოგადად მოუთმენელი ხალხი ვართ, გურულები მთლად სულსწრაფები _ დილას რომ დავთესავთ, საღამოს მოსავალი გვინდა, მაგრამ მითხარით ერთი, 20 წელიწადი ქვეყანა რომ ინგრეოდა, იმას 6 თვეში როგორ მოვუყარო თავი?!” _ რიტორიკულად კითხულობს დეპუტატი.
თემურ ჭკუასელი აღნიშნავს, რომ ჩოხატაურელებთან ურთიერთობის ფორმად გაზეთი “ქართული ოცნება” აირჩია: “რადგან, დიდი სურვილის მიუხედავად, ყველას შეხვედრასა და გასაუბრებას ვერ ვახერხებ, ამ გაზეთს გიგზავნით. თქვენთან ურთიერთობის ეს ფორმა ვარჩიე. მოიცალეთ, ჩაუჯექით, გადაფურცლეთ, თქვენებური მუყაითი დაკვირვებით წაიკითხეთ და შეეცადეთ, დაიჯეროთ, რომ ეს დარჩენილი სამწელიწადნახევარი და მერეც, როცა თქვენი დეპუტატი აღარ ვიქნები, მაინც თქვენი კეთილდღეობა იქნება ჩემი საფიქრალი,” _ გაზეთის ფურცლებიდან ესაუბრება ჩოხატაურელებს დეპუტატი.
ამავე გაზეთში საუბარია ჭკუასელის და მთავრობის სამომავლო გეგმებზე, რომლებიც ჩოხატაურთან მიმართებაში არსებობს.
გაზეთში განთავსებული ერთ-ერთი სტატია სათაურით “ჩოხატაურში თაფლის, ხილისა და რძის გადამამუშავებელი ქარხნები ამუშავდება”, უკვე გახდა საზოგადოების განხილვის საგანი: “გარკვეულ პროექტებში ინვესტიციები ჩაიდება. რაიონში ქარხნები ამუშავდება, რაც გურულებს უმთავრესი _ დასაქმების პრობლემას გადაუჭრის.”
სხვათა შორის, მაჟორიტარი იმაშიც გამოგვიტყდა, რომ ნებისმიერი გასახორციელებელი პროექტის დასამტკიცებლად მისი უმთავრესი მოთხოვნა იყო მშენებლობებზე ადგილობრივები დაასაქმონ. ამბობს, რომ გურია, ეს საინტერესო და მდიდარი რეგიონი, გამაჟორიტარების შემდეგ უფრო უკეთ შეისწავლა და ისიც გაარკვია, ამ კუთხეში ისეთი რა პროდუქტების მოწევა შეიძლება, რომელზეც მსოფლიოში დიდი მოთხოვნაა. როგორც დეპუტატს გაურკვევია, დღეს ერთ-ერთი მოთხოვნადი პროდუქტი ალპური ზონის თაფლია. ამისთვის გურია საუკეთესო რეგიონი ყოფილა და სწორედ ამიტომ, მაჟორიტარის განმარტებით, ჩოხატაურში თაფლის ქარხნის გახსნა იგეგმება. თუმცა, მხოლოდ ეს როდია _ თემურ ჭკუასელის თქმით, რაიონში ხილის და რძის გადამამუშავებელი ქარხნებიც ამოქმედდება: “უკვე ვესაუბრე მეფუტკრეებს და ვაპირებთ, თაფლის მინიქარხანა გავხსნათ. გავარკვიე ისიც, რომ სეზონზე რაიონში შეიძლება 150 ტონა ველური მოცვი მოვიდეს. მოცვზე უცხოეთში დიდი მოთხოვნაა _ მისგან კონცენტრატებს ამზადებენ. უკვე ვესაუბრე ადამიანს, რომელსაც უნდა კონცენტრატების ქარხანა გააკეთოს. საზოგადოებისთვის ცნობილი 60 საწარმოდან ერთ-ერთი ჩოხატაურში აშენდება. ახალი ველოსიპედის გამოგონებას არ ვაპირებთ _ რადგან ყველაზე უხვად ჩოხატაურში მოდის ხილი, გავაკეთებთ ხილის გადამამუშავებელ ქარხანას. ვფიქრობ, წყლის ქარხანასაც. “ნაბეღლავს” კი ასხამენ, მაგრამ სურების მხარეს კიდევაა საოცარი წყლები. იმას თუ გავითვალისწინებ, რომ მსოფლიოში, დაახლოებით, 40 წელიწადში წყლის კრიზისი დაიწყება, შეგვიძლია უკვე წამოვიწყოთ ძალიან მომგებიანი საქმე. ამოქმედდება რძის გადამამუშავებელი ქარხანაც, სადაც, დაახლოებით, 35 ადგილობრივი დასაქმდება. რძესაც, ცხადია, ადგილობრივებისგან შეიძენენ, რაც ჩოხატაურელებისთვის დამატებით შემოსავალი იქნება. არის საუბარი ჩაის ფაბრიკების ამუშავებაზე. შენობა ქართველმა ბიზნესმენმა უკვე შეიძინა და თანამედროვე ტექნოლოგიებით მის აღჭურვას აპირებს. თუმცა, არის პრობლემა _ წინა ხელისუფლებამ ჩაის გავერანებული პლანტაციები, მიწის სახით, გლეხებს გადასცა. ეს ადგილები დღეს გვიმრით და ტურებითაა სავსე. ბიზნესმენს უნდა გლეხებისგან დაიბრუნოს ეს პლანტაციები და კარგი იქნება, ადგილობრივები ამ მიწებს თუ გადასცემენ ასაღორძინებლად, მერე კი მოსავალს ჩააბარებენ ან რაიმე სხვა სახის სარგებელს მიიღებენ. ეს ინდივიდუალური მოლაპარაკებით გადაწყდება,” _ ვკითხულობთ თემურ ჭკუასელის “ქართულ ოცნებაში”.
ჩოხატაურელებმა, რომლებმაც დეპუტატის საგაზეთო ეპისტოლეს წაკითხვა მოახერხეს, ამ ინფორმაციებს ერთი მხრივ, იუმორით, და მეორეს მხრივ რიგი შეკითხვებით პასუხობენ:
“უნდა აღინიშნოს, რომ სამომავლო გეგმები, რომლებზეც ბატონი ჭკუასელი საუბრობს, გარკვეულწილად დადებითად აისახება რაიონის განვითარებაზე, მაგრამ, როგორც თავად წერილში ბრძანებს, ეს მრავალჭირნახული “მაგრამ” აქაც არ გვანებებს თავს… როცა იდება კონკრეტული გეგმა, ლოგიკურად ჩნდება ამ გეგმის მიმართ კონკრეტული კითხვები, კერძოდ, რძის ქარხანასთან დაკავშირებით. დეპუტატი ბრძანებს, რომ ამ ქარხანაში ჩააბარებს რძეს ადგილობრივი მოსახლეობა. საინტერესოა, რომელ რძეს გულისხმობს? რაიონში, სადაც მეცხოველეობა სულს ღაფავს?! ხომ არ აჯობებდა, პირველ რიგში, ამ დარგის გადარჩენაზე, დიახ, გადარჩენაზე გვეზრუნა და მხოლოდ ამის შემდეგ, აქედანვე უქმად დგომისთვის განწირულ, უკეთეს შემთხვევაში კი, რძის ფხვნილზე მომუშავე “რძის” გადამამუშავებელ ქარხანაზე? კარგია, რომ დეპუტატი ცდილობს, დააინტერესოს და შემოიყვანოს ბიზნესმენები ჩვენს რაიონში საწარმოების გახსნის მიზნით, ესეც დადებითი შედეგის მომტანი იქნება გარკვეულწილად, გადავუხადოთ მას ამისთვის მადლობა, “მაგრამ,” ხომ არ აჯობებდა ადგილობრივი, ინიციატივიანი ადამიანები წაეხალისებინა, გაეწია მათთვის შუამდგომლობა, მიეცა რეკომენდაციები, ხელისუფლებისა და საკრედიტო ინსტიტუტების წინაშე, რათა მიეცათ მათთვის სასტარტო კაპიტალი და თავად ჩოხატაურელებს ეზრუნათ თავიანთ რაიონზე? კარგია ტექნიკუმი, კარგია კულტურის სახლი, კარგია ჩაის ფაბრიკაც, “მაგრამ” რატომ უნდა დაუთმოს ადგილობრივმა მცხოვრებმა მასზე რიცხული ჩაის ფართობი ამ ფაბრიკის მეპატრონეს? იმიტომ ხომ არა, რომ ფაბრიკის მეპატრონეს გლეხისთვის შრომის ადეკვატური ფასის შეთავაზება არ აწყობს? იმ შემთხვევაში, თუ ფაბრიკა მიიბამს პლანტაციებს, ის თავად დაიქირავებს მუშახელს და პირობებსაც თავად უკარნახებს დაქირავებულს. ვფიქრობ, გლეხისთვის ბევრად უკეთესი იქნება, თუ თავად მოუვლის პლანტაციას და მიღებულ მოსავალს მიჰყიდის ფაბრიკას იმ ფასად, რა მატერიალური და ფიზიკური რესურსიც ექნება მის მოწევაზე გაწეულ შრომაში ჩადებული. აქვე მინდა აღვნიშნო სასოფლო-სამეურნეო ბარათებთან დაკავშირებული გაუგებრობები, ასევე, ახალი ხელისუფლების მიერ სოფლის მეურნეობის “ასაღორძინებლად” გამიზნული საკრედიტო პროდუქტები, რომელსაც ჩვენი რაიონის მოსახლეობა ახლოსაც ვერ გაეკარება. ახლა კი მთავარი კითხვა _ როგორც დეპუტატი ბრძანებს, 2015 წელი იქნება გარდამტეხი. რით ვუშველოთ თავს, მინიმუმ, 2016 წლამდე?!” _ ამბობს არჩევნების შემდგომ შექმნილი არასამთავრობო ორგანიზაცია “საზოგადოება და თვითმმართველობის” აღმასრულებელ დირექტორი, ირაკლი ბერძენიშვილი, რომელიც, ჭკუასელის მსგავსად, მაღალტირაჟიანი და ჩოხატაურის ყველა მცხოვრებისთვის ხელმისაწვდომი “გურია ნიუსით” კი არა, სოციალური ქსელებით “ეპაექრება” დეპუტატს და შიგადაშიგ, ჩვენი მედიასახლის სრულიად უსაფუძვლო ლანძღვით ცდილობს ადგილის დამკვიდრებას.
ბერძენიშვილის შეკითხვებზე დეპუტატს ჯერ-ჯერობით პასუხი არ გაუცია.
მასალის მომზადებისას ჭკუასელის ტელეფონი გამორთული იყო. აღსანიშნავია, რომ დეპუტატის სამომავლო გეგმებთან დაკავშირებით კითხვები სხვებსაც აქვთ. იმედია, ბატონი დეპუტატი პატივს დაგვდებს და ამ შეკითხვებზე პასუხს ჩვენი გაზეთის საშუალებითაც გასცემს, რომელსაც პიარისთვის განკუთვნილ პარტიულ გაზეთ “ქართულ ოცნებაზე” გაცილებით მეტი მკითხველი ჰყავს.
