ამას წინათ, XI კლასის ისტორიის წიგნი ჩამივარდა ხელში _ მეგობრის შვილი მეცადინეობდა და დამაინტერესა. გამიხარდა, ხომ იცი, შენ _ ეწერა შიგნით რაღაცეები! მაგალითად, კაცობრიობის ისტორია რომ “ვარდების რევოლუციიდან” არ იწყება!
ბევრი ვერაფრის ნახვა მოვასწარი, მაგრამ როგორც კი გადავშალე, შუა საუკუნეების ევროპის ისტორია შემხვდა პირველად. კონკრეტულად, დიდი იტალიელი მხატვრების _ რაფაელის, მიქელანჯელოსა და ლეონარდო და ვინჩის დროინდელი რომის პაპის ერთი წლის დანახარჯების ნუსხა იყო მოყვანილი.
ნათქვამია, ისტორია მეორდებაო და მართლაც: წელი რომ არ ყოფილიყო მითითებული და თანხაც იმდროინდელ იქაურ ვალუტაში _ გულდენებში არ ყოფილიყო ნაჩვენები, ვიფიქრებდი, საქართველოს კულტურის სამინისტროს ღონისძიებათა განყოფილების ხარჯთაღრიცხვაა,-მეთქი.
მაგალითად: მსოფლიო ხელოვნების შედევრის, სიქსტის კაპელის ხარჯებზე მხოლოდ 2 500 გულდენია გამოყოფილი, პაპის ძმის ქორწილზე კი _ 300 000! ხომ არაფერს გაგონებთ?!
არადა, რომ ჰკითხო ამათ, მართლა 2003-დან დაიწყო ისტორიაო. სინამდვილეში უაზროდ ფულის ყრა ჯერ კიდევ როდის ცოდნიათ განათლებულ ევროპაში!
აგერ ახლა იყო, ხომ გახსოვთ, ბათუმში რომ პლასიდო დომინგო ჩამოვიდა? ატყდა ამბავი _ რამხელა პატივი გვცა ამ კაცმაო! ჩვენი მომღერლების ხათრით ჩამოვიდა, თორემ სად ეცალა ახლა ამისთვის _ ახალი წელი მოდის და სახლში რემონტი აქვს დასამთავრებელიო! მომღერლების კი არა, მიშას ვერ გაუტეხა ხათრიო! ესაო, ისაო… მოკლედ, ჩამოვიდა ის კაცი, იმღერა _ ანუ თავისი საქმე გააკეთა და სულ არ ჭირდება მაგას ამ ამბავზე ხვეწნა.
საქართველოს ბიუჯეტს თითქმის მილიონი დოლარი დაუჯდა “ჩინოსანთა” და “ფულოსანთა” სიამოვნება, მათი ცოლების ქურქებისა და ბრილიანტების “გამოფენა” ბათუმის “პიაცაზე”… და მერე ჩვენ რა?! საინტერესოა, საქართველომ რა მოიგო ამით?! რა, მუქთად იმღერა?! როგორც სხვებმა, ამანაც საქველმოქმედო კონცერტში მიიღო მონაწილეობა?!
არა, პლასიდო დომინგოსთან კი არ მაქვს პრეტენზია. სულ არ ვიცნობ მაგ კაცს, მხოლოდ ერთი-ორჯერ ვარ ჩოხატაურში, “სატირალში”, შეხვედრილი, მაგრამ ვინც ფული გადაუხადა, იმან, ამ ფულის პატრონს, ანუ ხალხს, არ უნდა ჰკითხოს?! თუ არ ჰკითხავს, იმ კონცერტის პირდაპირ ეთერში გადაცემის საკითხი მაინც “შეაპაროს” კონტრაქტში, რომ ტელევიზორში მაინც ვნახოთ და ვუსმინოთ ჩვენც _ ვისაც ბილეთში 250 ლარის (!) გადახდა არ შეგვიძლია…
ვინმეს, ეგება, გაგიკვირდეთ, ორ კვირაზე მეტი გავიდა და რამ გააცოფა ეს კაცი, რაღა დროს დომინგოს კონცერტში გადაყრილი მილიონიაო, მაგრამ მხოლოდ ახლა გავიგე, რომ ბათუმის კონცერტის მერე, იტალიელი მომღერალი იტალიაში კი არ წასულა, არამედ “აქვე” _ ერევანში გადაფრენილა და იქაც კონცერტი ჩაუტარებია…
რა მოხდა მერე, რა უჭირსო, არ მითხრას არავინ! რა მოხდა და, არც სომხეთის პრეზიდენტის “ხათრი” დასჭირვებია ამ საქმეს და არც განსაკუთრებული მომზადება: შეუშვეს ის კაცი ოპერის თეატრში, როგორც წესი და რიგია, გაყიდეს ბილეთები, როგორც წესი და რიგია და გადაუხადეს იმ ბილეთებიდან შემოსული თანხიდან ჰონორარი _ ესეც როგორც წესი და რიგია და არა ისე, როგორც საქართველოშია მიღებული!
მთავარი კი ის არის, რომ “მდიდარმა” ქართველებმა სამჯერ მეტი გადავიხადეთ, ვიდრე “ღარიბმა” სომხებმა!
აღარც მე ავიშლი ნერვებს და აღარც თქვენ დაგტვირთავთ იმის გამოთვლით, თუ რამდენი მშიერის დაპურება, ან რამდენი უბინაოს დაბინავება, ან რამდენი სნეულის განკურნება შეიძლებოდა ამ ფულით…
ჰო, ამაზე გამახსენდა _ მომავალი წლის ბიუჯეტში საგრძნობლად არის შემცირებული სოციალური ხარჯები, ზოგიერთი პუნქტი კი, საერთოდ ამოღებულია _ რა ქნას მთავრობამ, უჭირს ქვეყანას და პენსიას ხომ არ მოუმატებს ხალხს? მერე “ტანცები” რითი მოაწყონ?!
მაგრამ მთლად უგულოებიც კი არ არიან ჩვენი მინისტრები _ აგერ, “რუსთავი 2”-ზე გადაცემა რომ არის _ “ვის უნდა ოცი ათასი”, იქ დადიან ყოველ სამშაბათს და ეხმარებიან გაჭირვებულებს.
მართალია, მაგათ რომ იქ ვუყურებ, თვითონ არიან უფრო გაჭირვებულები, მაგრამ, ეტყობა, სპეციალურად ამბობენ სისულელეებს _ ხალხს იმ ავადმყოფ ბავშვებზე მეტად ეგენი ეცოდება და უფრო მეტ ფულს რიცხავენ!
არადა, დაიტანჯა ის წამყვანი მაგათი კარნახით _ ამას წინათ, ახალგაზრდობის საქმეთა და სპორტის მინისტრი ჰყავდა სტუმრად და დავიწვი მისი საცოდაობით.
ისე, ამ მინისტრზე და და კიდევ ერთი-ორზე გამახსენდა (თუნდაც ეკონომიკისა და მდგრადი განვითარების მინისტრზე): ნეტავ, რამდენი ქართველი მინისტრი შეძლებს საკუთარი სამინისტროს სახელწოდების სწორად დაწერას?!
სამაგიეროდ, სიმღერებს წერენ მინისტრები _ იცით, ვისზეც მოგახსენებთ, მაგრამ მის სამინისტროში რომ ყველა მეტყევე დაიჭირეს და ყველა ტყე იწვის, ამას არა უშავს, მთავარია, სიმღერები წეროს!
P.S. ისე, ცხონებულ გიორგი ლეონიძეს აქვს ასეთი სტრიქონი: “მემღერება და ვმღერი!”
ჰოდა, ემღერება ამ ხალხს და რა გინდა ქნა?!
გუშინ “მიშა მაგარია” დაწერა მინისტრმა; დღეს _ ერთ მომღერალს გადაუხადეს ერთ კონცერტში ზუსტად 15 000 პენსიონერის ერთი თვის პენსიის ტოლი თანხა(!); ხვალ _ ცეკვას დადგამს რომელიმე მინისტრი სახელწოდებით “დიდება პრეზიდენტს”; ზეგ _ სკოლაში ასწავლიან ბავშვებს, რომ ჩვენნაირი მთავრობა ჯერ “არიკაცს” არ ჰყოლია… უი, ამას უკვე ასწავლიან, ჩამოვრჩი დროს!
ერთი სიტყვით, მოვრჩეთ წუწუნს, დაისხით ჩაი, გაიხსენეთ შაქარი და უყურეთ “კურიერს” _ ხომ უნდა გაიგოთ, რომ ბედნიერები ხართ?!