ოფიციალური დოკუმენტაციის თანახმად, რომელიც მუნიციპალიტეტის გამგეობიდან გამოვითხოვეთ, ირკვევა, რომ 2010, 2011, 2012 წლებში სამუშაოები ერთიდაიგივე ინდმეწარმემ _ გელა ყაჭეიშვილმა შეასრულა. 2010 წლის 14 მაისს დადებული #123 ხელშეკრულების თანახმად, ყაჭეიშვილს სოფლის შიდა გზებზე წყალგამტარი მილების მოსაწყობად გამოუყვეს.
ამავე წლის 24 ივლისს შედგენილი მიღება-ჩაბარების აქტის თანახმად, სამუშაოები კარგად იყო შესრულებული, თუმცა სოფელში ამბობენ, რომ მილები უხარისხო იყო:
_ შეიძლება თანხის სიმცირის გამო იყო, მაგრამ მილებიდან წყალმა ერთ თვეში გამოჟონა, _ დაგვიზუსტეს შუა ამაღლებელებმა.
ყაჭეიშვილს, იმავე წელს, 12 874 ლარი ჩაურიცხეს მინი სტადიონის, საკრებულოს შენობის და ომში დაღუპულთა მემორიალის რემონტისთვის. ამავე თანხაში ინდმეწარმეს საკრებულოს ეზო და სასაფლაო უნდა შემოეღობა.
ომში დაღუპულთა მემორიალს, რომელიც სოფლის ცენტრში დგას, გარემონტებულის არაფერი ეტყობა:
_ ძველი მემორიალია და, ალბათ, საღებავი ვერ დაიჭირა, _ აგვიხსნა სოფლის რწმუნებულის თანაშემწემ, რასაც არ ეთანხმებიან სოფელში.
_ “წაკრასკეს” და ეგ იყო. არ ვიცი, ესენი რას ეძახიან რემონტს, მაგრამ ჩვენ დროში, კომუნისტებს ვგულისხმობ, ბაბუა, ასე უხარისხოდ არაფერი კეთდებოდა. იმ დროს აშენებული და გაკეთებული ახლაც ვარგა, ამათი გაკეთებული კი ერთ თვეს ვერ ძლებს. რა ეტყობა ახლა ამას გარემონტებულის?! _ გვეუბნება ხანშიშესული მოხუცი, რომელიც კითხვაზე, ჩართული იყო თუ არა პროექტების შერჩევაში, გვპასუხობს: _ მაგათ ჩემნაირები არ სჭირდებათ განხილვების დროს. რასაც იტყვიან უნდა დაეთანხმო, მე კი უწესობას არ ვეთანხმები.
ნუგზარ ჯიბლაძე შუაამაღლებელია და სოფლის აქტივს წარმოადგენს. იგი ყველა პროექტის განხილვას ესწრებოდა. “გურია ნიუსთან” საუბრისას ამბობს, რომ პროექტების უხარისხობა სამშენებლო მასალების ბრალია: _ მასალებია უხარისხო და ამიტომაა, რომ დიდხანს არაფერი ძლებს. ეს არ არის ადგილობრივი ხელმძღვანელების ბრალი. მაგალითად სტადიონზე, სხვა მასალა იყო აუცილებელი და სხვა გაკეთდა. შეიძლება ითქვას, რომ ეს არის წყალში გადაყრილი თანხები. ზოგჯერ მოსახლეობაც ვერ თანხმდება ერთმანეთში, რა უნდა გაკეთდეს. რამდენიმე წელია ვამბობ, რომ სოფელს მუხლუხა ტრაქტორი შევუძინოთ, მაგრამ ვერ მივედით აქამდე. საყანე ფართობების შემოღობვის საკითხი რომ დაისვა, მაშინ ვთქვი, საყანეები ჩვენით შემოგვეღობა და უფრო მნიშვნელოვანი, ტრაქტორი გვეყიდა, თუმცა, სოფელი არ დამეთანხმა. ასეც ხდება ხოლმე, _ აღნიშნავს ჯიბლაძე.
2010 წელს განხორციელებული პროექტებიდან სოფელში დღეს თითქმის არაფერია შემორჩენილი, გარდა საკრებულოს გარემონტებული ოთახებისა.
სასაფლაო ნაწილობრივ არის გაკეთებული და საკმაოდ უსახური ხის მასალით, რომელსაც უკვე ლპობა აქვს დაწყებული. რწმუნებულის თანაშემწის ავთანდილ ჯიბუტის მტკიცებით, ნაწილის შეუღობავად დატოვება უსახსრობამ გამოიწვია და სრულად წელს შემოღობავენ.
რაც შეეხება მინი სტადიონს, რომელიც საკრებულოს შენობის უკან მდებარეობს გარემონტებულის და შეკეთებულის არაფერი ეტყობა. ალაგ-ალაგ დეფორმირებული ღობე ჟანგიანი მავთულითაა ერთმანეთზე დამაგრებული და რაც ყველაზე საოცარია, მოედანზე დამტვრეული ქვაა დაყრილი. თანაშემწე ავთანდილ ჯიბუტი არ მალავს, რომ სამუშაოები ცუდად შესრულდა, რამაც სოფლის მაცხოვრებლების აღშფოთება გამოიწვია:
_ ბატონო ავთანდილ, რასაც ახლა ვუყურებთ, ეს პროექტი შესრულებულად შეიძლება ჩაითვალოს?
_ რა ვიცი(?!).
_ ამ შემთხვევაში თანხები მიზანმიმართულად არ დახარჯულა?
_ ალბათ. მე მგონი, ამაზე სპეციალური ქვიშა უნდა დაყრილიყო ჯერ, შემდეგ სპეციალური “გუბკა” და მერე უნდა დაიგოს საფარი.
_ პირველად ვნახეთ საფეხბურთო მოედანი, რომელზეც დამტვრეული ქვა ყრია… სადმე გინახავთ ასეთი რამ?
_ არ მინახავს და კი ვთქვი, მაგრამ ვინ დამიჯერა?! მაშინ მე აქ არ ვმუშაობდი.
_ როგორც ამ სოფლის მცხოვრებს, პრეტენზია არ გამოგითქვამთ?
_ როგორ არა, მაგრამ ვინ გისმენს?! თან ეგ ორი წლის წინ გაკეთდა.
_ და ორი წლის განმავლობაში ღობე მაინც არ უნდა ჩამოვარდეს…
_ რა ვიცი, “მისვარკული” იყო და, ალბათ, ბავშვები ხტუნავდნენ(?!), _ გვითხრა ჯიბუტმა და დასძინა, რომ ამ საფეხბურთო მოედნის კარზე, ბადე, შეკეთების დღესაც კი არ იყო.
ის, რომ დამტვრეულ ქვებზე ფეხბურთს ვერავინ ითამაშებს, საკამათო არ არის, როგორც ის ფაქტი, რომ სოფლის პროგრამებით გათვალისწინებული სამუშაოების მიღება-ჩაბარების აქტის გაფორმების მიზნით შექმნილი კომისია, მიღება-ჩაბარების აქტებს ისე ადგენდა, რომ სამუშაოებს საფუძვლიანად არ ამოწმებდა. წინააღმდეგ შემთხვევაში, ის, რასაც ჩვენ, დარგის არასპეციალისტები დათვალიერების შემდეგ აღმოვაჩენთ, სპეციალისტებით დაკომპლექტებული კომისიისთვის შემდგომის რეაგირების საბაბი უნდა გახდეს.
2011 წელს, სოფლის განვითარების პროგრამის ფარგლებში შუაამაღლებაში გზები შეკეთდა და საყანე ფართობი შემოიღობა. რაც შეეხება გასულ წელს, 13 392 ლარი დაიხარჯა წყლის სისტემის რეაბილიტაციისთვის. სამუშაოების შესრულება ისევ გელა ყაჭეიშვილს მიანდეს. მართალია, ამ პროექტზე სამხარაულის ექსპერტიზის ბიუროს დასკვნა არსებობს, თუმცა, ფაქტია, რომ ავზზე დაზიანებული მილებია მიერთებული, საიდანაც წყალი ჟონავს. რეაბილიტაციის ფარგლებში არც ონკანებია გამოცვლილი და უფრო მეტიც _ ადგილები, სადაც მილები უნდა მიერთდეს, ხის ნაჭრებით არის ამოვსებული.
წყლის შემკრები ავზი ძალიან ჭუჭყიანია. როგორც გავიგეთ, ამის მიზეზი ის არის, რომ ზედა ავზზე წყლის ფილტრი არავის დაუყენებია:
_ წყლის ფილტრი არ აქვს და ამიტომ სასმელად ვერ მოვიხმართ, _ გვიხსნიან სოფელში.
კითხვაზე, თუ რატომ არ დააყენეს ფილტრი, მაშინ როცა წყლის სისტემის მოსაწესრიგებლად სამი წელია სოლიდური თანხები იხარჯება, ვერც სოფლის ხელმძღვანელობა გვპასუხობს და ვერც მუნიციპალიტეტის.
ახალი გამგებელი ამბობს, რომ ძველის საქმიანობა ჯერ შესწავლილი არ აქვს. ის ადამიანები, რომლებსაც ამ პროექტების ზედამხედველობა ევალებათ, კომენტარებს არ აკეთებ და ამბობენ, რომ ყველაფერი პროექტის მიხედვით კეთდება. თუმცა, შუაამაღლებაში გაკეთებული ბევრი არაფერი ჩანს.
სტატიები მომზადებულია ფონდის “ღია საზოგადოება _ საქართველოს” მიერ დაფინანსებული პროექტის _ “დათვალე საკუთარი ფული!”, ფარგლებში და მასში გამოთქმული მოსაზრება არ გამოხატავს ფონდის პოზიციას
