ამავე პიროვნების მიერ შესრულდა პროგრამით გათვალისწინებული სამუშაოები სოფელ სამებაშიც, რომელიც ამაღლების თემში შედის.
ჟორა თავაძე, ჩოხატაურის პროკურორის, დავით შვანგირაძის სიმამრია და როგორც ოფიციალური დოკუმენტები მოწმობენ, ბოლო წლებში, პროექტების უმრავლესობას სხვადასხვა სოფლებში სწორედ ის ასრულებდა.
რაც შეეხება უშუალოდ ამაღლებას, თავაძეს, 2011 წლის 29 ივნისს, დადებული ხელშეკრულების თანახმად, სარიტუალო დარბაზის სახურავი უნდა მოეწყო. მიღება-ჩაბარების აქტის თანახმად, რომელიც ამავე წლის 30 აგვისტოს არის გაფორმებული, ინდმეწარმემ 1 078 ლარის ღირებულების სამუშაო კარგად შეასრულა.
იმავე წლის 9 სექტემბერს, მუნიციპალიტეტის გამგეობა კიდევ ერთ ხელშეკრულებას აფორმებს ნომრით 159 _ ამაღლებაში სპორტული დარბაზის მოსაწყობად. თუმცა, ხელშეკრულებას თანდართულ მიღება-ჩაბარების აქტში, რომელიც ხელშეკრულების გაფორმებიდან საკმაოდ მცირე დროში, ათ დღეშია შედგენილი, წერია, რომ ამაღლებაში სარიტუალო დარბაზის სახურავის მოწყობის სამუშაოები მოეწყო და 1 798 ლარი მიზანმიმართულად დაიხარჯა.
სპორტული და სარიტუალო დარბაზი რომ სხვადასხვა რამეა, ეს გაუგებარი არავისთვის არის. ეს ყველაფერი, დოკუმენტში გაპარული ტექნიკური შეცდომა შეიძლება ყოფილიყო, რომ არა კიდევ ერთი გარემოება _ ამაღლებაში არც სპორტული დარბაზია და არც _ სარიტუალო.
როგორც სოფლის ხელმძღვანელობამ აგვიხსნა, საუბარია ყოფილი კოლმეურნეობის შენობაზე, თუმცა, რატომ არის ხელშეკრულებებში და მიღება-ჩაბარების აქტებში სხვადასხვა დასახელების ობიექტად მოხსენიებული, ვერ გვიხსნიან. რაც შეეხება შესრულებულ სამუშაოს, კარგად ჩანს, რომ სახურავს ქვედა ჭერი არ აქვს და უფრო მეტიც, მისი მხოლოდ ნაწილია ახალი მასალით გადახურული. ახალი პირობითად, რადგან ამ “სიახლესაც” უკვე ჟანგი აქვს მოკიდებული.
როგორც გავარკვიეთ, ამ შენობაში სოფლის ხელმძღვანელობაა განთავსებული და სოფლის პროგრამის ფარგლებში მათთვის ოთახი გარემონტდა. სამუშაოები ისევ თავაძემ შეასრულა და ამაში 5 320 ლარი აიღო.
5 320 ლარად ღირებულ ოთახში მეტალოპლასტმასის ორი ფანჯარა და კარია ჩასმული, ძველი იატაკი და კედლები კი შეღებილია. თუმცა, კედლებს საღებავი ნელ-ნელა ცვივა.
სოფლის პროგრამის ფარგლებში, ამაღლებაში საავტომობილო ხიდიც არის გაკეთებული, რომლის მთლიანი ღირებულება 13 187 ლარია.
2011 წელს, სამებაში დარეცხილი გზის სავალი ნაწილის აღდგენა 2 731 ლარი დაჯდა. “აღდგენილ” გზას დღეს შეკეთების კვალიც კი არ ეტყობა. იმავე წელს, ჟორა თავაძის მიერ ამავე სოფელში წყალსადენის მოწყობა 7 362 ლარი დაჯდა. თუმცა, სოფლისთვის წყალმომარაგების სისტემა ამით არ მოწესრიგებულა. ამიტომ, გასულ წელს, წყალსადენის მოწყობის სამუშაოებისთვის კიდევ გამოყვეს 6 231 ლარი.
ამაღლებაში, 2012 წელს, გარე განათების მოწყობა 4 268 ლარი დაჯდა.
როგორც აქაურები ამბობენ, სოფლის პრიორიტეტის დაგეგმვისას ხელისუფლებას ყოველთვის თავისი გაჰქონდა და გადაწყვეტილების მიღების პროცესში მათი აზრი გადამწყვეტი არ იყო:
_ რა უგავს ამ სოფელს გაკეთებულის? შეკეთებულიც კი არაფერია. ყველა შენობა, რომელიც ერთ დროს ამ სოფლის სიამაყეს წარმოადგენდა, დანგრევის პირასაა. გზა ჩვენ არ გვივარგა, სამსახურები ჩვენ არ გვაქვს, _ დასძენენ სოფელში.
ჩვენს კითხვაზე, იყო თუ არა სოფლისთვის პრიორიტეტი გამგებლისთვის ოთახის გარემონტება, ასე გვპასუხობენ:
_ სხვას ხომ ყველაფერს ჩვენი საჭიროებისთვის აკეთებენ?! როგორც უნდათ, ისე ჭრიან და კერავენ!
სტატია მომზადებულია ფონდის “ღია საზოგადოება _ საქართველოს” მიერ დაფინანსებული პროექტის _ “დათვალე საკუთარი ფული!”, ფარგლებში და მასში გამოთქმული მოსაზრება არ გამოხატავს ფონდის პოზიციას
