სტატისტიკა აჩვენებს, რომ ადამიანი დღეში ერთხელ მაინც ცრუობს. მატყუარა და ცრუპენტელა ადამიანებს საჯაროდ ვკიცხავთ, მოგვიანებით კი ჩვენ ვბაძავთ მას. რატომ ვიტყუებით? ალბათ, იმიტომ, რომ ტყუილი უფრო ხელსაყრელია.
თავად განსაჯეთ, რამდენიმეწუთიანი დაგვიანების შემთხვევაში როდის უფრო დაისჯებით: თუ გულწრფელად აღიარებთ, რომ ჩაგეძინათ, როდესაც აღიარებთ, რომ სარკეს ვერ მოწყდით, თუ როდესაც ყველაფერს საცობებს დააბრალებთ.
ზოგჯერ ტყუილს ალტრუიზმით ვამართლებთ. წარმოიდგინეთ, გინდათ მუღლეს საყვარელი კერძი მოუმზადოთ, მთელი დღე დაუღალავად ფუსფუსებთ სამზარეულოში, ის კი წარბშეუხრელად გიცხადებთ, რომ კერძი უგემურია და დედამისისნაირი სადილების კეთებას ვერასდროს ისწავლით. ამ შემთხვევაში რას დაარქმევდით მის საქციელს გულწრფელ სიმართლეს, თუ უმადურობას?
ზოგჯერ ტყუილი ის უტყუარი წამალია, რომელიც ცხოვრებას გვიადვილებს. საოცარია, მაგრამ სტატისტიკა გვიჩვენებს, რომ ქალებიც და კაცებიც თანაბრად ცრუობენ…
სანამ გადაწყვეტთ ტყუილის თქმას, კარგად დაფიქრდით რამდენად უვნებელია ის, ისიც გაითვალისწინეთ, რომ ხშირად ერთ ტყუილს კიდევ რამდენიმე სიცრუეს ვუმატებთ, რათა მთავარი ტყუილი გავამყაროთ. როგორ ამოვიცნოთ მატყუარა? არ არსებობს ზუსტი მეთოდი, რომელიც 100%-ით მიგვახვედრებს გვატყუებენ თუ არა.
მატყუარას საუბარს, როგორც წესი შეიძლება ერთოდეს: ხმის კანკალი, ნერვული ხველება, მთქნარება, ტუჩების სიმშრალე, მძიმე სუნთქვა ან ოფლიანობა. ჟესტიკულაცია: მატყუარას აკლია თავდაჯერებულობა, გაურბის თვალებით კონტაქტს, ეხება საკუთარ კისერს, სახესა და ტუჩებს, ისწორებს ტანსაცმელს, ისრესს ხელებს, ისწორებს თმებს. მოკლედ, რომ ვთქვათ, მატყუარას ჟესტიკულაცია ჩქარი და არაბუნებრივი ხდება. ცრუპენტელა ყოველთვის თავდაცვით პოზიციას იჭერს, ხოლო, ის ვინც სიმართლეს ამბობს შეტევაზე მიდის. მატყუარას ხშირად ეცვლება ხმის ტემბრი.
