ბათუ სიხარულიძემ 1979 წელს დაამთავრა თბილისის სამხატვრო ტექნიკუმი. 1979-1985 წლებში სწავლობდა თბილისის სახელმწიფო სამხატვრო აკადემიის ქანდაკების კათედრაზე. მისი პედაგოგები იყვნენ პროფესორები ირაკლი ოქროპირიძე და გოგი ოჩიაური. 1988 წელს ჩაირიცხა საკავშირო აკადემიის ასპირანტურაში, სადაც გაიცნო მომავალი მეუღლე, სამხატვრო აკადემიის სტუდენტი ეკა მარანელი. მათ ქალ-ვაჟი _ გიორგი და ნანა ჰყავთ. 1991 წლიდან ამერიკაში გამგზავრებამდე მუშაობდა თბილისის სახელმწიფო სამხატვრო აკადემიაში. პროფესორ მერაბ ბერძენიშვილის კლასში, სადაც მომავალ მოქანდაკეებს ასწავლიდა ქანდაკებასა და ხატვას. 1994 წელს ამერიკის შეერთებულ შტატებში ჩასვლის პირველი დღიდანვე ბათუ აგრძელებდა როგორც პედაგოგიურ, ასევე, შემოქმედებით მოღვაწეობას. ის მეუღლესთან ერთად ასწავლიდა ვირჯინიის ორ უნივერსიტეტში. ამჟამად ისინი მოღვაწეობენ ბოსტონის უნივერსიტეტში: ბათუ ქანდაკებას ასწავლის, ეკა კი _ ფერწერას.
სიხარულიძე ბოსტონის უნივერსიტეტის ქანდაკების კათედრის გამგე და მაგისტრის სახელოსნოს დამფუძნებელი და ხელმძღვანელია. 2010 წელს ის ჯილინის (ქ. ჩანგჩუნი, ჩინეთი) უნივერსიტეტის საპატიო პროფესორი გახდა. ბათუ მრავალი სიმპოზიუმისა და კონკურსის გამარჯვებულია. მისი ბრინჯაოს, მარმარილოსა და სპილენძის ქანდაკებები დაცულია მსოფლიოს მრავალი ქვეყნის (ინდოეთი, თურქეთი, ჩინეთი, ბულგარეთი, აშშ, საქართველო) ბაღებსა და ქალაქების ექსტერიერებში. თავისი პლასტიკური ნაწარმოებების თემების შერჩევისას მხატვარი არაფრით ზღუდავს ჟანრულ-თემატურ ჩანაფიქრებს, მას თანაბრად აინტერესებს შიშველი მოდელი, პეიზაჟი, მითოლოგიური ჩანახატი, ნატურული პორტრეტი თუ ჟანრული კომპოზიცია, თუმცა მისი მთავარი ობიექტი ეს ადამიანია. მისი ნამუშევრები სავსეა შინაგანი დინამიკით, ექსპრესიით, ვნებით და ღრმა ფსიქოლოგიზმით.
,,ჩემი მიზანი, როგორც მოქანდაკისა არის შევიგრძნო სამგანზომილებიანი ფორმა შიგნიდან. მხოლოდ ამის გაგების შემდეგ არის შესაძლებელი გამოვხატო ჩემი შემოქმედებითი ხედვა”, _ ამბობს მოქანდაკე.
