ევროპარლამენტმა ვაქცინაციის სერტიფიკატის შესახებ მოლაპარაკებების დაწყება დაიწყო. როგორც ევროპარლამენტის დოკუმენტში წერია, ევროპარლამენტარები შეთანხმდნენ, რომ ახალი „EU COVID-19 სერთიფიკატი“ მხოლოდ 12 თვის განმავლობაში იმოქმედებს.
როგორც ევროპარლამენტის დოკუმენტშია აღნიშნული, ევროკავშირის COVID-19 სერტიფიკატმა ხელი უნდა შეუწყოს თავისუფალ გადაადგილებას დისკრიმინაციის გარეშე. სერთიფიკატი, პანდემიის პერიოდში ევროპაში თავისუფალი გადაადგილების უფლების დასადასტურებლად არის.
დოკუმენტი, რომელიც შეიძლება იყოს ციფრულ ან ქაღალდის ფორმატში, დაადასტურებს, რომ ადამიანი კორონავირუსის წინააღმდეგ აცრილია, რომ მას აქვს ტესტის უარყოფითი შედეგი ან ვირუსისგან გამოჯანმრთელდა.
ამასთან, ევროპარლამენტარების განცხადებით, „EU COVID-19 სერთიფიკატი“ არ იქნება სამოგზაურო დოკუმენტი და თავისუფალი გადაადგილების უფლების გამოყენების წინაპირობას არ წარმოადგენს.
ევროპარლამენტსა და ევროპულ საბჭოს ახლა შეუძლიათ მოლაპარაკებები დაიწყონ, რომლის მიზანი შეთანხმების მიღწევაა ზაფხულის ტურისტული სეზონის დაწყებამდე.
ევროპარლამენტში აცხადებენ, რომ ევროკავშირის COVID-19 სერთიფიკატის მფლობელები არ უნდა დაექვემდებარონ დამატებითი შეზღუდვები სამოგზაუროდ, როგორიცაა კარანტინი, თვით იზოლირება ან ტესტირება.
ევროპარლამენტარები ასევე ხაზს უსვამენ იმას, რომ არავაქცინირებული პირების დისკრიმინაციის თავიდან ასაცილებლად, ევროკავშირის ქვეყნებმა უნივერსალური, ხელმისაწვდომი, დროული და უფასო ტესტირება უნდა უზრუნველყონ.
გარდა ამისა, ევროპარლამენტში მიიჩნევენ, რომ ევროკავშირის წევრმა ქვეყნებმა უნდა მიიღონ სხვა წევრ ქვეყნებში გაცემული ვაქცინაციის სერტიფიკატები იმ ადამიანებისთვის, რომლებიც ევროპის წამლის სააგენტოს მიერ დამტკიცებული ვაქცინებით არიან აცრილნი (ამჟამად Pfizer-BioNTech, Moderna, AstraZeneca და Janssen).
წევრმა ქვეყნებმა უნდა გადაწყვიტონ, მიიღებენ თუ არა ისინი ვაქცინაციის სერტიფიკატებს, რომლებიც გაიცემა სხვა წევრ ქვეყნებში ვაქცინებზე, რომლებიც ჩამოთვლილია ჯანმრთელობის მსოფლიო ორგანიზაციის (ჯანმო) მიერ გადაუდებელი გამოყენებისათვის.
მოწმობა თაღლითობისა და გაყალბების თავიდან ასაცილებლად, ისევე როგორც დოკუმენტში შეტანილი ელექტრონული ბეჭდების ნამდვილობა. სერტიფიკატებიდან მიღებული პირადი მონაცემების შენახვა შეუძლებელია დანიშნულების წევრ ქვეყნებში და არ შეიქმნება
ცენტრალური მონაცემთა ბაზა ევროკავშირის დონეზე. იმ პირთა სია, რომლებიც დაამუშავებენ და მიიღებენ მონაცემებს, საჯარო იქნება, რათა მოქალაქეებმა მონაცემთა დაცვის ზოგადი რეგულაციის შესაბამისად გამოიყენონ მონაცემთა დაცვის უფლებები.
