7 მარტს ყვავილების ხალიჩა გაფინეს ოზურგეთის მეორე საჯარო სკოლაში და მოსწავლეებმა საზეიმო შეძახილებით ყვავილების წვიმაში გამოატარეს ღვაწლმოსილი პედაგოგები _ ლამზირა გიორგაძე და რუსუდან ვაშალომიძე. მათ, სკოლიდან წასვლის გადაწყვეტილება, აქ მუშაობის 40-წლიანი პერიოდის შემდეგ მიიღეს. სკოლამ აკადემიური ჟესტით გააცილა პედაგოგები _ საზეიმო საღამომ, რომელიც პედაგოგ ლელა ქინქლაძის მომზადებული სცენარით წარიმართა, ბევრი ცრემლი მოგვარა ავტორსაც და მონაწილეებსაც.
სტუმრებისა და მასპინძლების გარემოცვაში, ამაგდარ პედაგოგებს სკოლის დირექტორმა ფატი სიორიძემ მიმართა:
_მივესალმებით ჩვენს ორ ღირსეულ პედაგოგს. სულის მზრდელია მასწავლებელი, მით უფრო, ეს ორი დიდებული მასწავლებელი, რომლებთან ურთიერთობაც, მათთან თანამშრომლობა ერთი დიდი სკოლაა, ერთი დიდი ადამიანური ურთიერთობის აკადემია. ძნელია, შევეგუოთ მათ სურვილს, დატოვონ სკოლა, თუმცა, მათ გადაწყვეტილებას პატივს ვცემთ… თქვენ დარჩებით მუდამ ჩვენ გვერდით, ისევე, როგორც ახლა ხართ, _ თქვა მან.
მონიტორზე წარმოდგენილი სლაიდების სახით, რამდენიმე წამში გაიფრინა ლამზირა გიორგაძის და რუსუდან ვაშალომიძის ღვაწლით ნიშანდებულმა დღეებმა, წლებმა… უთვალავი თბილი და ცრემლიანი სიტყვა ითქვა.
_50 წელი იმსახურეთ სიყვარულით და ერთგულებით. თქვენ გიყვარდათ და გიყვართ სკოლა, გიყვარდათ და გიყვართ მოსწავლე. ამიტომ უყვარდით და პატივს მოგაგებდნენ. თქვენ შექმენით სკოლის ისტორია. თქვენ ასწავლიდით თქვენს მოსწავლეებს, შეეგრძნოთ სწავლით და შრომით მოპოვებული ბედნიერება, სკოლაში შემოიტანეთ დედაუნივერსიტეტის იდეალები, _ ეს არის მცირე ამონარიდი იმ გულწრფელი სტრიქონებიდან, რომლითაც ლამზირა გიორგაძეს მიმართეს მეორესკოლელებმა. ისინი, ასევე, სიყვარულით მიეფერნენ რუსუდან ვაშალომიძეს, თითოეული კოლეგის მრჩეველს, დამრიგებელს, მესაიდუმლეს, რომელიც საოცრებებს ახდენდა ცარცით, დაფით, სიტყვით, ენერგიით…
მეორე სკოლის პედაგოგთა შეხმატკბილებული გუნდი სიმღერითაც საკადრისად მიეფერა ღვაწლმოსილებს. „თქვენ ხართ ჩვენი საკუთარი ბედნიერება“_ ჟღერდა ცნობილი მელოდია.
_თქვენგან ვსწავლობდი, როგორ მემართა მოსწავლე და კლასი, როგორ მეჩვენებინა ადამიანებისთვის გული… თქვენ არც კი იცით, რამდენი რამ ვისწავლე თქვენგან, _ მიმართა მათ ქართული ენისა და ლიტერატურის მასწავლებელმა მაია ღლონტმა და საკუთარი ლექსი წაუკითხა.
სკოლის მოსწავლეთა მაღალაკადემიურ გამოსვლას მხატვრული კომპოზიციებით, ცეკვით თუ სიმღერით, ლაიტმოტივად გაჰყვა ისევ მოსწავლეებისგან წამოსული გულწრფელი ფრაზა: „მეორე სკოლაში არასდროს უთქვამს ვინმეს, მე ვარ და ჩემი ნაბადი“… მართლაც, ერთსულოვნების მაღალი განცდა, ასეთივე შედეგით კარგად გამოჩნდა ამ ერთ ღონისძიებაში.
პედაგოგებს მიესალმა ოზურგეთის მუნიციპალიტეტის მერი, კოტე შარაშენიძე:
_ ცოტა ვჩქარობ. ძალიან ცუდი მემკვიდრეობა დამხვდა. ხალხი მელოდება… თქვენ ხართ ჩემი საყვარელი პედაგოგები. მე ვარ მერესკოლელი, 12 კლასი დავამთავრე. აქ სწავლობდა ჩემი და, შვილები… მინდა მცირედი საჩუქარი გადმოგცეთ მერიის სახელით. ასევე, მზად ვარ, დავეხმაროთ მეორე საჯარო სკოლას, _ თქვა მან. პედაგოგებმა მადლობა მოუხადეს საჩუქრისთვის.
პედაგოგ ქალბატონებს, ასევე, მიმართა ვიცე-გუბერნატორმა არჩილ ყაზაიშვილმა, პედაგოგთა რაიონული ორგანიზაციის თავმჯდომარემ როზა გოგუაძემ და გადასცეს სამახსოვრო საჩუქრები. ასევე, მოსწავლეებმა გადასცეს მათ სიმბოლური ვარსკვლავები.
ლამზირი გიორგაძეს მიესალმნენ და სიმღერით გამოხატეს თავიანთი სიყვარული მეორე საჯარო სკოლის აწ უკვე კურსდამთავრებულებმა, მისი ბოლო სადამრიგებლო კლასის მოსწავლეებმა, ახლა უკვე სტუდენტებმა. ორივე პედაგოგს მადლობა გადაუხადეს ესოდენ დიდი ღვაწლისთვის და უსურვეს დიდხანს ჯანმრთელი სიცოცხლე.
თავის მხრივ, დიდი იყო ემოცია პედაგოგებისა, რომლების ამ დღეს დაემშვიდობნენ სკოლას. მადლიერების და სიყვარულის სიტყვებმა თუ ცრემლმა ყველას ერთად ათქმევინა : „თქვენ მიდიხართ, მაგრამ არ გემშვიდობებით, რადგან დღეიდან უფრო ახლოს ვიქნებით ერთმანეთთან“.