აწ გარდაცვლილი პაპი ფრანცისკე თავისი ცხოვრებით და გარდაცვალების შემდგომი ფაქტებით სამაგალითო გახდა ქრისტიანული სამყაროსთვის. მისი პირადი ქონება გარდაცვალებისას მხოლოდ 90 ევროს შეადგენდა. მისთვის სიმდიდრე არასდროს ყოფილა მთავარი ფასეულობა. მას არ გააჩნდა არც საკუთარი სახლი, არც საბანკო ანგარიში და არც ინვესტიციები. მიუხედავად იმისა, რომ პაპის თანამდებობა ყოველწლიურად დაახლოებით 340,000 ევროს ანაზღაურებას ითვალისწინებდა, ფრანცისკემ, უარი თქვა ხელფასის მიღებაზე, ერთგულად იცავდა ქრისტეს აღთქმას და ცხოვრების მოკრძალებულ სტილს. ის განათლებითაც გამოირჩეოდა.
ხორხე მარიო ბერგოლიომ (შემდგომში პაპი ფრანცისკე) სწავლა დაიწყო ბუენოს-აირესის უნივერსიტეტში ქიმიის განხრით, თუმცა მალე გადაწყვიტა სემინარიაში სწავლა.
მან მიიღო ჰუმანიტარული განათლება და თეოლოგიის სფეროში სიღრმისეული ცოდნა რომის დიდ სემინარიებში, რაც საფუძვლად დაედო მის მომავალ ეკლესიურ მოღვაწეობას.
ფრანცისკემ უარი თქვა ვატიკანში მდებარე რომის პაპის მდიდრულ რეზიდენციაზე და სანტა მარტას სახლში დასახლდა — პატარა და უბრალო საცხოვრებელში ვატიკანის ტერიტორიაზე. აქ ის მეტად უბრალო და თავმდაბალი გარემოდან მართავდა კათოლიკურ ეკლესიას. მისი ცხოვრების წესი სიმდიდრისა და პრივილეგიებისგან შორს იყო.
ვატიკანი უზრუნველყოფდა მას აუცილებელი საჭიროებებით — კვებით, მოგზაურობის ხარჯებით, დაცვითა და საცხოვრებლით — თუმცა თავად პაპი მუდამ ცდილობდა შეენარჩუნებინა სიმარტოვე და მოკრძალება.
საკუთარ ანდერძში ფრანცისკემ ითხოვა, რომ ის დაეკრძალათ წმინდა მარიამის ბაზილიკაში რომში და არა ტრადიციულ წმინდა პეტრეს ბაზილიკაში. ასევე ითხოვა, რომ საფლავზე არ დაეწერათ პაპის ტიტული და დაკრძალვის ხარჯები ანონიმურად დაფინანსებულიყო. ფრანცისკეს ცხოვრების წესი და გადაწყვეტილებები ნათლად ასახავს მის ღრმა რწმენასა და ერთგულებას ქრისტიანული თავმდაბლობისა და სულიერი სიმდიდრის მიმართ.
ავტორი: ნათია სირაბიძე, მეცნიერებათა დოქტორი, ამერიკული აკადემიის დამფუძნებელი
