გარეგანი მახასიათებლები: მატყუარას საუბარს, როგორც წესი თან ერთვის:
ნერვიული ხველება. მთქნარება. თვალების ფახური. ხმის კანკალი. სახის ფერის ცვლილება. მძიმე სუნთქვა. ტუჩების სიმშრალე. ოფლის წვეთები.
ჟესტიკულაცია, სხეულის ენა: მატყუარას ჟესტებს თავდაჯერებულობა აკლია. გაურბის თვალებით კონტაქტს. ტყუილის თქმისას მუდამ ეხება თავის კისერს, სახეს, ტუჩებს და ა.შ. ამასთან არ ეხება მკერდს გულის მხარეს. როდესაც ადამიანი იტყუება მისი ჟესტიკულაცია ჩქარი და არაბუნებრივი ხდება. ის ისწორებს ტანსაცმელს, აწვალებს ტანსაცმლის ბოლოებს, ხელებს ისრესს, თმებს ისწორებს.
ჟესტებისა და ემოციების უთანხმოება: კითხვის დასმის შემდეგ პირველ წამს ადამიანის სახე გამოხატავს იმას, რასაც ის რეალურად ფიქრობს. თუ ადამიანის სახე გაკვირვებას და შიშს გამოხატავს, ხოლო ის თავის თავდაჯერებულობაზე საუბრობს ღირს ამას ყურადღება მიაქციოთ. თუ ჟესტიკულაციის სიჩქარე შენელდა, სავარაუდოდ ადამიანი პასუხზე ფიქრობს. ტყუილს თან ახლავს უთანხმოება ჟესტებსა და საუბარს შორის (თავის დაკვრა უარყოფითი პასუხისას და ა.შ).
ურთიერთქმედება: ადამიანი, რომელიც იტყუება თავდაცვით პოზიციას იჭერს, ხოლო ადამიანი, რომელიც სიმართლეს ამბობს შეტევაში მოდის.
მატყუარა თავს არაკომფორტულად გრძნობს, როდესაც იტყუება. ის შეიძლება სხვა მხარეს შეტრიალდეს ან დროებით გავიდეს თქვენი თვალთახედვიდან (მიეყრდნოს კარადას, თან თითქმის დაიმალოს მის უკან, სავარძელში ქვევით ჩახოხდეს და ა.შ). მატყუარამ შეიძლება თქვენს შორის გაუცნობიერებლად მოათავსოს უცხო ობიექტი, წიგნი, ყავის ფინჯანი ან სხვა.
საუბარი: პასუხისას მატყუარა ხშირად იყენებს თქვენს მიერ წარმოთქმულ სიტყვებს. “ეს შენ შეჭამე ბოლო შოკოლადი?” “არა მე არ შემიჭამია ბოლო შოკოლადი”. მატყუარა პასუხს შემოკლებული ფორმით იძლევა. “მე არა”, იმის მაგივრად რომ უპასუხოს “ეს მე არ გამიკეთებია”. თავს არიდებს პირდაპირ პასუხს, იძლევა სხვადასხვა მინიშნებას იმის მაგივრად, რომ პირდაპირ გიპასუხოს. მატყუარა ამატებს სხვადასხვა დეტალებს იმისათვის, რომ დაგარწმუნოთ სიმართლეში. არ ჩუმდება და ცდილობს პაუზები არ გააკეთოს. მატყუარა ხშირად კარგავს კონტროლს თავისი ხმის ტემბრსა და ტონალობაზე. საუბრობს დამახინჯებულად. განსაკუთრებით ირღვევა სინტაქსი და გრამატიკა.
