ძალზე პოპულარული, “საშობაო ლიქიორის” მომზადების წესი ინდივიდუალურია, თუმცა, სოციალურ ქსელში გავრცელებული ბევრი რეცეპტი კონკრეტულ უზუსტობებს შეიცავს, რაც საბოლოოდ, არომატსა და გემოს უკარგავს “ქალების კონიაკს”, თორემ მისი მიღებით არავინ დაზიანდება.
რაკი საშობაო ლიქიორის მომზადება ახლა, მაის-ივნისში იწყება, კარგად უნდა დავიცვათ მისი მომზადების ელემენტარული წესებიც კი, თუ გვინდა, რომ ხარისხიანი გამოგვივიდეს.
მინის ჭურჭელში ჩავყაროთ სურნელოვანი ვარდის ფურცლები, დავაყაროთ სამყოფი შაქარი, რომ მასა არ ამჟავდეს და თავდახურული ქილა დავდგათ მზიან ადგილზე. ვარდის ფურცლები ყველაზე ცოტა რაოდენობით უნდა ჩავუშვათ, რადგან მას ძლიერი ესენცია გააჩნია და თავის “გემოზე” არ უნდა გადაიყვანოს მასა, რომლითაც თანდათან შევავსებთ ქილას.
ამის შემდეგ დავიწყოთ იმ ხილის ჩაშვება, რომელიც მოცემულ მომენტში მწიფს. მაგალითად, ახლა მარწყვის სეზონია. ხილი გარეცხილი და დაწრეტილი უნდა იყოს, ხოლო შაქარი მოვაყაროთ ცოტათი ნაკლები _ მაგალითად, ას გრამ ხილს 70 გრამი შაქარი.
ფეიჰოას და სხვა ციტრუსოვანთა სეზონი როცა მოვა, შაქარი და ნაყოფი თანაბარი წონით უნდა ჩავყაროთ, რადგან მათში მჟავიანობა მეტია. ქილა მუდმივად მზეზე უნდა იდგეს. ასე თანდათან ჩავყრით ყველა სახის ხილს და ვუმატებთ შაქარსაც. მასას თანდათან შეუდგება სითხე.
ხილი, რომელიც დასაჭრელი იქნება, ეცადეთ ლამაზ კუბიკებად დაჭრათ და ისე ჩაყაროთ, რადგან გაწურვის შემდეგ, ამ დაქუცმაცებულ ნარჩენს ცალკე თეფშზე გადააწყობთ, მოაყრით ცოტა შაქარს, შედგამთ მაცივარში და როცა დაგჭირდებათ, გაგიმრავალფეროვნებთ ტკბილეულის მაგიდას.
საშობაო ლიქიორს დეკემბრის ბოლოს გავწურავთ. თუშფლანგზე დავყრით და ყოველგვარი შეჯანჯღარების და მოჭყლეტის გარეშე ვაცლით, საბოლოოდ დაიწრიტოს.
მცდარია მასში არყის შერევის რჩევა, რასაც ხშირად ვაწყდებით ფეისბუკსივრცეში _ სითხეს, მრავალი თვის განმავლობაში, მზის გულზე ყოფნის მეშვეობით, საკმაოდ მაღალი გრადუსი აქვს და არაყი არ სჭირდება. ამ შემთხვევაში ის არომატს დააკარგინებს _ თუ არყის დალევა გსურთ, ცალკე მიირთვით და საშობაო ლიქიორს ნუ შეუცვლით გემოს და ნურც მომზადების წესს შეცვლით, თუნდაც უმნიშვნელოდ, რადგან ლიქიორის გემო არ უნდა ჰგავდეს არც ერთი ხილის გემოს. არ უნდა შეეპაროს სიმჟავე, რაც არ მოხდება, თუ წყლიან ხილს არ ჩაყრით, დაიცავთ წონას და არ მიაკლებთ შაქარს. ამ ლიქიორის პიკანტურობას სწორედ აღნიშნული წესის დაცვა განაპირობებს.
აქვე ხაზგასმით აღვნიშნავთ, რომ ეს ლიქიორი, ძალიან მოსწონთ უცხოელ ტურისტებს. ხშირად ისინი გვეუბნებიან, რომ ეს არის რაღაც ახალი, ქართველი ქალების მიერ მომზადებული “ქალების კონიაკი”.
