საქართველოს ეროვნულმა გუნდმა ევროპის ჩემპიონატის შესარჩევი შეხვედრა სამწუხაროდ წააგო. მატჩი შოტლანდიურ გლაზგოში გაიმართა და ყველაფერი ეთქმოდა … ფეხბურთის გარდა.
სტადიონი დატბორილი გახლდათ და მასზე თამაში შეუძლებელი იყო. მეექვსე წუთზე შეწყვეტილი თამაში მხოლოდ საათნახევრის შემდეგ განახლდა და მინდორს იდეალური არც მაშინ ეთქმოდა. მანამდე, კი სტადიონის რამდენიმე თანამშრომელი, მამა-პაპური მეთოდებით, მინდვრიდან, მოჭარბებული წყლის „განდევნას“ ცდილობდა. ამ მდგომარეობაში ყველაზე ლოგიკური გადაწყვეტილება თამაშის გადადება იქნებოდა, მაგრამ შეხვედრის მსაჯებმა და უეფა-ს დელეგატმა სხვანაირი გადაწყვეტილება მიიღეს.
ამ არაორდინალურ მდგომარეობაში საქართველოს ეროვნული გუნდი დამარცხდა. ალბათ ჩვენი ნაკრების გლაზგოური ასპარეზობის განხილვის დრო უახლოეს დღეებში დადგება, რადგან დღეს ყველანი 20 ივნისის საღამოს განვითარებული არასაფეხბურთო პერიპეტიების ღრმა შთაბეჭდილებების ქვეშ ვიმყოფებით.
საქართველოს ნაკრების მთავარმა მწვრთნელმა ვილი სანიოლმა შოტლანდიასთან მარცხის შემდეგ კომენტარი გააკეთა. ფრანგმა სპეციალისტმა ძალიან ღიად ისაუბრა და განაცხადა, რომ თამაში უეფას ზეწოლის ფონზე განახლდა.
„ეს იყო სიტუაცია, რომელიც აშკარად არავის სურდა. მოედანზე დაბრუნება და შემდეგ გასახდელში სამჯერ შესვლა. თუმცა, არ მესმის, რატომ დავიწყეთ მატჩი, რადგან 5 წამის შემდეგ ყველა ხედავდა, რომ თამაში შეუძლებელი იყო. მესამე წუთზე მე და სტივ კლარკმა ვილაპარაკეთ და შევთანხმდით, რომ თამაში შეუძლებელი იყო. მეოთხე მსაჯმა თქვა: „ჩვენ თამაშს ვერ შევაჩერებთ, სანამ უეფას დელეგატი არ ჩამოვა“. ამის შემდეგ მათ გვითხრეს, რომ გადაწყვეტილება მსაჯს უნდა მიეღო… ბევრი სისულელე მოხდა და კომუნიკაციის ნაკლებობა იყო.
ის ფაქტი, რომ მსაჯმა მატჩი პირველი გოლის შემდეგ შეაჩერა, ნიშნავდა, რომ მან საკუთარ თავზე დიდი ზეწოლა მოახდინა. თამაში მაშინ რომ შეწყვეტილიყო, როდესაც მატჩის შეწყვეტას მე და სტივი ვითხოვდით, ყველაფერი ბევრად უფრო ადვილი და ნაკლებად სტრესული იქნებოდა ყველასთვის. ჩვენ თამაში განვაახლეთ, როგორც გვითხრეს, უეფას დიდი ზეწოლის ქვეშ.
ერთადერთი, რასაც ვნანობ, კომუნიკაციის ნაკლებობაა. არ იცი, ვინ იღებს გადაწყვეტილებას, არ იცი რატომ წყვეტენ რაღაცას, არ გაძლევენ ახსნა-განმარტებებს. მერე ეს უნდა აუხსნა შენს მოთამაშეებს, რომლებიც ხურდებიან, ცივდებიან, ხურდებიან, ცივდებიან… არც ჩვენთვის იყო ადვილი და არც შოტლანდიისთვის. ყველასთვის ძალიან რთული სიტუაცია იყო.
არ არის სიმართლე, რომ თამაში არ გვინდოდა. ერთადერთი, რაც ჩვენ ვითხოვეთ, იყო კომუნიკაცია, რადგან ჩვენს ფეხბურთელებთან უნდა გვესაუბრა. ბოლოს, როცა მოვიდნენ, უეფას დელეგატმა თქვა, რომ ექვს წუთში თამაში უნდა განახლებულიყო. როგორც შეგიძლიათ ეს უთხრათ მოთამაშეებს, რომლებიც 30 წუთის განმავლობაში გასახდელში იყვნენ, აღარ ჰქონდათ საკმარისი საკვები მიღებული, როგორ შეიძლება ეს აუხსნა პროფესიონალ ადამიანებს?
ამიტომ, ეს არის ჩემთვის პატივისცემის ნაკლებობა. ზოგიერთი ადამიანი ფეხბურთს მეტ პატივს რომ სცემდეს, ეს საქმეს უფრო გაადვილებდა. მე ვიცი, რომ გადაწყვეტილებების მიღება ადვილი არ არის, ყოველდღე მიწევს გადაწყვეტილებების მიღება. ეს ჩემი საქმეა, ისევე როგორც იმ ადამიანების, რომლებიც მატჩის ორგანიზატორები არიან. უფრო მშვიდი ატმოსფერო იქნებოდა, მსაჯს თავიდანვე თავისი საქმე რომ შეესრულებინა.
საბოლოოდ, ყველა შეეგუა სიტუაციას. ისეთი განცდა იყო, რომ ისინი ნივთებად გვთვლიდნენ, თითქოს ამბობდნენ: „მოკეტეთ და გააკეთეთ ის, რასაც მე გეტყვით“. თუმცა, მატჩის ბოლო ნაწილთან ამას საერთო არაფერი ჰქონდა, რადგან პირობები ორივე გუნდისთვის ერთნაირი იყო. შოტლანდია მოგებას იმსახურებდა. მათ ბრწყინვალედ ითამაშეს სამი მატჩი და ვფიქრობ, დღესაც იმსახურებდნენ გამარჯვებას, ამიტომ ვულოცავ“, – განაცხადა ვილი სანიოლმა.
შოტლანდიის ნაკრების მთავარმა მწვრთნელმა სტივ კლარკმა მომხდარს, სიურეალისტური უწოდა.
„სიურეალისტური საღამო იყო. ფეხბურთელები შესანიშნავები იყვნენ, კონცენტრაცია არ დაკარგეს. მინდა, გულშემატკივრებიც გამოვყო, ისინი დარჩნენ გუნდთან და ამას ნამდვილად ვაფასებთ. ასევე, მინდა, მადლობა გადავუხადო მოხალისეებს, რომლებმაც მოედანი გაწმინდეს.
ეს იყო ყველაზე გრძელი დღე ჩემს ცხოვრებაში ჩემი სამი შვილის გაჩენის შემდეგ. დიახ, თამაში მანამდე უნდა შეწყვეტილიყო, თავიდანვე აშკარა იყო, რომ მოედანი მზად არ იყო. გოლის შემდეგ მათ უნდოდათ თამაშის შეწყვეტა, ჩვენ – არა, ეს ნორმალურია. მათ რომ გაეტანათ, არ ენდომებოდათ, რომ თამაში შეჩერებულიყო. საბედნიეროდ, მოედანი დაშრა, ყველამ თავისი საქმე გააკეთა და საუკეთესო ის არის, რომ ფეხბურთელებმა თავიანთი საქმე გააკეთეს“, – ასეთია სტივ კლარკის მოსაზრება.
შეხვედრის დასრულების შემდეგ საკუთარი მოსაზრებები დააფიქსირეს საქართველოს ნაკრების მოთამაშეებმაც.
გურამ კაშია
„დასანანია, რომ წავაგეთ. ძალიან რთული პირობები იყო სათამაშოდ. რთული დღე გვქონდა. ჩემი აზრით, თამაში არ უნდა დაგვეწყო, რადგან მინდვრის საფარი ხელს არ უწყობდა ფეხბურთელებს. გოლი გავუშვით და სწორედ მაგ მომენტში გადაწყვიტა მსაჯმა თამაშის შეჩერება. დიდხანს მოგვიწია ლოდინი, დავბრუნდით, თუმცა პირობები არ გაუმჯობესებულა.
ყოველთვის მეტს ველით და გვინდოდა, რომ ქულა მაინც აგვეღო. რამდენიმე რეალური მომენტი გვქონდა და შეგვეძლო გოლის გატანა. მეტოქისგან განსხვავებით, ვერ გამოვიყენეთ ჩვენი შანსები. სამწუხაროა,
რომ ქულა მაინც ვერ ავიღეთ, თუმცა შემდეგი თამაშებისთვის პოზიტიურად უნდა განვეწყოთ და მაქსიმალური ქულები ავიღოთ“.
ლუკა გაგნიძე
„რეალურად რომ შევაფასოთ, ფიზიკურად გვაჯობეს. მომენტები ასე თუ ისე გვქონდა, მაგრამ თამაშის შეწყვეტამაც ძალიან იმოქმედა. ეს იყო და ეს, ერთ-ერთი მიზეზია, რატომაც წავაგეთ. ორივე გუნდს უნდოდა, რომ თამაში შეწყვეტილიყო, რადგან ფიზიკურად ბურთის გორება შეუძლებელი იყო. გადაწყვეტილება უეფამ მიიღო. კვარა მსაჯს ეუბნებოდა კუთხურის წინ, რომ თამაში გაეჩერებინა. გოლი რომ გაგვიტანეს, ბურთი გაჩერდა, მეტოქეს დაეხმარა და ამის შემდეგ შეწყვიტა თამაში. ამაზე გვქონდა ჩვენ პრეტენზია“.
ოთარ კიტეიშვილი
„ვფიქრობ, ძალიან რთული თამაში იყო, ორივე ტაიმში სწრაფი გოლი გავუშვით, რაც ყოველთვის ცუდად აისახება გუნდის თამაშზე. იყო მომენტები, როცა ბურთს ვაკონტროლებდით, მაგრამ შეტევაში სიმწვავე გვაკლდა. უბურთოდაც ძალიან გვიჭირდა მეტოქის კონტროლი, განსაკუთრებით მოედნის ცენტრში უპირატესობას გვიქმნიდნენ და დამსახურებულად მოიგეს.
ასეთ სიტუაციაში თამაში, რა თქმა უნდა, ძალიან რთულია. ალბათ, მათთვისაც რთული იყო გადაწყვეტილების მიღება. თავიდანვე პრაქტიკულად შეუძლებელი იყო თამაში და იმ დროს არ უნდა დაწყებულიყო. შემდეგ უკვე უკეთესი მოედანი იყო და მიიღეს გადაწყვეტილება, რომ გაგვეგრძელებინა. რთული იყო ფსიქოლოგიურად, შედი, გამოდი, შედი, გამოდი და თამაშში სრულად ჩართვა, მაგრამ ეს მოვახერხეთ. ცოტა თავიდან სუსტად დავიწყეთ, თუმცა, შემდეგ მომენტებში ვაკონტროლებდით თამაშს, მაგრამ როგორც ვთქვი, სიმწვავე დაგვაკლდა“.
ავტორი