გურულ მოჯირითეთა სიას კიდევ ერთი ახალი სახელი შეემატა _ სილოვან ქართველიშვილი. იგი დაიბადა ოზურგეთში, სოფელ ძიმითში. მის შესახებ ცნობები მისმა შვილიშვილმა, პროფესორმა გურამ ქართველიშვილმა მოგვაწოდა.
ბატონი გურამის გადმოცემით, სილოვანს ჰყავდა ორი ძმა _ ესე და ივანე. ივანე ლანჩხუთში გადასულა საცხოვრებლად, ესე კი, იქვე, სილოვანთან ახლოს სახლობდა. მისი შთამომავალი ახლაც ცხოვრობს ძიმითში.
სილოვანი წარმატებით ჯირითობდა გურულ მოჯირითეებთან ერთად ევროპისა და ამერიკის ქალაქებში. ის, რომ ამერიკაში სამჯერ ყოფილა _ 1903-1904-1905 წლებში და გამოდიოდა ბუფალო ბილის უაილდ უესტის შოუში, წერილით დამიდასტურა ამერიკელმა მკვლევარმა რიჩარდ ალექსის ჯორჯიან გოგოხიამ, 2011 წლის 1 აპრილს.
სილოვანს ამერიკაში “ჩიქორთული” ინგლისური უსწავლია, სამშობლოში კი ფულადი დანაზოგი და სხვადასხვა ნივთები ჩამოუტანია, მათ შორის, ძვირადღირებული ხალიჩა. ძიმითში გადახდილ ყველა ქორწილში, აუცილებლად ეს “ნოხი” დაჰქონდათ, რომელიც ბოლოს ხმარებისგან გაცვეთილა.
სილოვანი ხელგაშლილი, უზომოდ სტუმართმოყვარე, სიტყვის კაცი და რომანტიკული ბუნების ვაჟკაცი იყო. ამერიკიდან დაბრუნებულმა ლანჩხუთში ფართლეულის დუქანი გახსნა. ჩითს მაშინ ოქროს ფასი ჰქონდა, ვინაიდან საქართველოში მსუბუქი მრეწველობა არ არსებობდა და იგი კონტრაბანდული გზით შემოჰქონდათ.
ერთ დღეს, სილოვანის დუქანში შესულა ულამაზესი გურული გოგო.
_ რა ღირს, ბატონო, ჩითი? _ ჰკითხა, თურმე, სილოვანს გოგონამ.
_ რა ღირს და ძალიან ძვირი _ ერთი მეტრი ერთი კოცნა, _ მიუგო სილოვანმა. გოგონა ჩაფიქრდა და ძმებს მოველაპარაკებიო, უპასუხა.
მალე იგი ორ ძმასთან ერთად შემოვიდა. ბიჭები გურულ ჩაქურაში იყვნენ გამოწყობილი და წელში ფიშტო ჰქონდათ გარჭობილი ქამარში ჩადებულ ხანჯალთან ერთად.
_ გადაუჭერი ამ ციცას 25 მეტრი ჩითი, _ უთხრა ერთმა ძმამ სილოვანს.
სილოვანმა გადაჭრა 25 მეტრი ჩითი და საფასური მოითხოვა.
_ აგერ ვარ, ბატონო, და აიღეთ საფასური _ მზად ვარ მაკოცოთ 25-ჯერ, _ მიუგო გოგონამ.
სილოვანი მიუახლოვდა გოგოს და პირველად შუბლზე აკოცა. ძმებმა თვლა დაიწყეს: _ ერთი, _ დაიძახა ერთმა ძმამ… სილოვანი იმ 25 მეტრმა ჩითმა გააკოტრა.
მალე დუქანი ჩალის ფასად გაყიდა და ძიმითში დაბრუნდა, სადაც გლეხურ მეურნეობას მიჰყო ხელი, მაგრამ დიდ წარმატებას აქაც ვერ მიაღწია და მისი ოჯახი ღარიბი გლეხის დონეზე დარჩა.
სილოვანს ცოლად შეურთავს გურიანთელი მატრონე დობორჯგინიძე. მათ სამი ვაჟიშვილი შესძენიათ: ჟორჟი, სანდრო, ალისტრო. ჟორჟი და სანდრო ადრეულ ასაკში _ 12 და 8 წლისანი, ტიფით გარდაცვლილან. გადარჩენილა მხოლოდ ალისტრო, რომელიც მეორე მსოფლიო ომში დაღუპულა 1942 წელს. ალისტროს შვილიშვილი გახლავთ გურამ ქართველიშვილი, ისტორიულ მეცნიერებათა დოქტორი, რომელიც ამჟამად ცხოვრობს და მოღვაწეობს თბილისში ოჯახთან ერთად და მშობლიურ ძიმითშიაც ხშირად ჩამოდის _ იგი წინაპართა კერას არ აციებს.
სილოვანი გარდაიცვალა 1935 წელს, დასაფლავებულია ძიმითის სასაფლაოზე.
