მთავარ პოლიტელიტასთან ერთად, რეგიონებიდან ყველაზე რთულ მდგომარეობაში გურიის ხელისუფლება აღმოჩნდა _ ივანიშვილი წელიწადის დიდ ნაწილს სწორედ ამ რეგიონში, შეკვეთილში მდებარე საკუთარ მამულში ატარებს. გურულ ჩინოსნებს ადამიანურადაც უნდა გაუჭირდეთ ბიზნესმენს დაუპირისპირდნენ, რადგან სამართლიანობა მოითხოვს აღინიშნოს, რომ ივანიშვილი გურიაში არაერთ პროექტს აფინანსებდა, მის სახელთან არის დაკავშირებული ბევრი ობიექტის მშენებლობა _ მაგალითად, მან დააფინანსა ურეკის კულტურის სახლის მშენებლობა, ხელისუფლებამ კი ვერ მოახერხა, რომ წვიმების დროს გზაზე წყალი არ დადგეს და უფრო ელემენტარულსაც ვერ მოაბა თავი _ რეგიონის მთავარ საკურორტო ადგილზე ჩასულ სასწრაფო დახმარების ბრიგადებს ელემენტარული პირობები არ აქვთ, საკუთარი ოთახიც კი არ გააჩნიათ და დაბის რწმუნებულმა შეიფარა სამადლოდ. სამაგიეროდ, ივანიშვილის სახელთანაა დაკავშირებული საკურორტო ზონაში სამედიცინო ცენტრის არსებობა, სადაც მრავალმა ადამიანმა უფასოდ გაიარა გამოკვლევები. სწორედ ივანიშვილი აფინანსებდა ოზურგეთის დასუფთავების სამსახურს და როგორც ამბობენ, იმ პერიოდში მას სერიოზულ ფულს “უტეხდნენ”.
ჩვენ აღარ ჩამოვთვლით ივანიშვილის დაფინანსებით მოწყობილ ღონისძიებებს, სკოლებისა და საბავშვო ბაღების მშენებლობა-რემონტს, უბრალოდ, ერთ ფაქტზე შევაჩერებთ თქვენს ყურადღებას, რამაც პირველი ბზარი გააჩინა ბიზნესმენსა და ხელისუფლებას შორის. მანამდე იმას გეტყვით, რომ ყველასგან მიტოვებულ გურიას, ივანიშვილი სერიოზულად ეხმარებოდა და აქაურ ჩინოსნებს მის საწინააღმდეგოდ ენა არ უნდა მოუბრუნდეთ. თუმცა, პრინციპით _ “თუ კი პარტია მიბრძანებს ამას”, ქველმოქმედი და მეცენატი ივანიშვილი გურული ჩინოსნებისთვის უცებ იქცა “ვიღაც ბიძინა ივანაშვილად” და უცებ დაივიწყეს მის მიერ გაკეთებული სიკეთეები. რა თქმა უნდა, არც გურულ პოლიტელიტას გახსენებია თავის დროზე, როცა ივანიშვილი პროექტებს აფინანსებდა, რომ ბიზნესმენს, თურმე, “რუსული წარმოშობის” ფული ჰქონდა.
ახლა კი იმ ფაქტის შესახებ, თუ როდის გავრცელდა პირველად ხმა, რომ ივანიშვილსა და სააკაშვილს შორის უსიამოვნება მოხდა _ საქმე შეკვეთილში ბიზნესმენის მიერ გაშენებულ ატრაქციონებს ეხება. მაშინ ითქვა, რომ ივანიშვილმა საწყის ეტაპზე 120 მილიონი დოლარი დახარჯა. მალევე “ციცინათელას” კომპლექსი მან სახელმწიფოს აჩუქა. გახსნის დღეს არავის უხსენებია ბიძინა ივანიშვილი, მათ შორის პრეზიდენტსაც, თუმცა, სააკაშვილმა მინიშნება კი გააკეთა, რომ ეს გააკეთა ადამიანმა, რომელსაც გამოჩენა არ სურსო. იმ დღეს მან ივანიშვილის ფულით სერიოზული პიარი გაიკეთა და იმდენად შევიდა როლებში, რომ ტრაბახობდა, ასეთი ატრაქციონები მოსკოვში, პარიზსა და რომშიც კი არ აქვთო! სამაგიეროდ, გურულები გაანაწყენა პრეზიდენტმა, რადგან შეკვეთილის ტერიტორია, რომელიც გურიის რეგიონს ეკუთვნის, აჭარას “მიაკუთვნა”. მაშინ “ეს ამბავი” ერთხმად “აიტაცეს” ნაცტელევიზიებმა და მხოლოდ ჩვენ ვამხილეთ “პრეზიდენტის შეცდომა”, რომელიც შემდგომში განვითარებულმა მოვლენებმა აჩვენა, რომ წინასწარგამიზნული იყო. გამორიცხულია, პრეზიდენტს არ სცოდნოდა, რომ ჩოლოქამდე ტერიტორია გურიისაა; დამაინტრიგებელი იყო ისიც, რომ ამ რეგიონის პირველკაცის (მაშინ გუბერნატორი ალეკო ცინცაძე გახლდათ) ნაცვლად, სააკაშვილს “ციცინათელას” გახსნაზე ფეხდაფეხ აჭარის ლიდერი ლევან ვარშალომიძე დაყვებოდა. მოგვიანებით, ოზურგეთის საკრებულო “აპირებდა”, “ნებაყოფლობით” დაეთმო ჰექტრობით ტერიტორია ქობულეთისთვის. სავარაუდოდ, იგივე ბედი ივანიშვილის ატრაქციონებსაც ელოდა. ამის გამო, ბიზნესმენი განაწყენებულა, მაგრამ არა ისე, რომ “ნაციონალურ მთავრობას” დაპირისპირებოდა.
თუმცა, ატრაქციონების თემა მაინც გამხდარა ხელისუფლებისა და ივანიშვილის დაპირისპირების მიზეზი. საქმე იმაშია, რომ, წყაროს თქმით, მას შემდეგ, რაც ბიზნესმენმა ატრაქციონები სახელმწიფოს აჩუქა, საქმეში კახა ბენდუქიძე ჩართულა. სხვათა შორის, “გაყიდვების” მინისტრყოფილს ივანიშვილი საკუთარ განცხადებაში სხვა კონტექსტში ადანაშაულებს: “_ 2004 წლიდან მოყოლებული, რამდენჯერმე შევხვდი მიხეილ სააკაშვილს. ერთადერთი საკითხი, რომელიც სამჯერ წამოვწიე მასთან საუბარში, სოფლის მეურნეობის განვითარების პროექტი იყო. ჩემი აზრით, ეს პროექტი სწრაფ განხილვას მოითხოვდა და დასაწყისისთვის ერთი მილიარდი აშშ დოლარის ინვესტიციას საჭიროებდა. რამდენადაც ვიცოდი, რომ ქვეყნის ბიუჯეტს ამის შესაძლებლობა არ გააჩნდა და მიხეილ სააკაშვილს ამ პროექტის სრული დაფინანსება მე შევთავაზე. პასუხი მხოლოდ საკითხის მესამედ წამოწევის შემდეგ მივიღე. სააკაშვილს, როგორც მან თვითონ აღნიშნა, ბენდუქიძესთან გასაუბრების შემდეგ, მიაჩნდა, რომ ეს პროექტი რთული გასახორციელებელი იქნებოდა, რადგან კორუფციას გამოიწვევდა”, _ ამბობს ივანიშვილი.
მას შემდეგ, რაც “ციცინათელა” “პატრონს ჩაბარდა”, როგორც ამბობენ, სახელმწიფომ (ბენდუქიძემ) ხარჯიანი გასართობი ცენტრის გასხვისება გადაწყვიტა. არ დაგვავიწყდეს, რომ საწყის წელს ხარჯების დაფარვას თავის თავზე ივანიშვილი იღებდა, თან ატრაქციონები უფასო გახლდათ. მას შემდეგ, რაც სახელმწიფომ “ხელები დაიბანა”, ატრაქციონები ფასიანი და საკმაოდ ძვირადღირებულიც გახდა.
მოკლედ, ატრაქციონების გაყიდვა ივანიშვილს დაენანა, თან სახელმწიფომ მყიდველიც ვერ ნახა და არსებულ ვითარებაში ორივე მხარისთვის “მისაღები ვარიანტი” გამოინახა _ ატრაქციონები გადაეცა იჯარით ფირმა “ატუს”, რომლის უკანაც სწორედ ივანიშვილს მოიაზრებდნენ. რა თქმა უნდა, ეს ფაქტიც გახდებოდა მისი განაწყენების მიზეზი, თუმცა, ბიზნესმენი დღემდე დოტაციას უწევს გასართობ ცენტრს. ზუსტ ციფრებს ნამდვილად ვერ გეტყვით, მაგრამ მიხო სვიმონიშვილის გუბერნატორობისას ითქვა, რომ ხარჯი 8 მილიონი იყო, აქედან, ბილეთებიდან შემოსავალი მხოლოდ 1 მილიონი გახლდათ, ხოლო 7 მილიონის დოტაციას ბიზნესმენი ახდენდა.
როგორც ივანიშვილი ამბობს, ის ხელისუფლებას 2008 წლის გაყალბებული არჩევნების შემდეგ დაუპირისპირდა: “_ 2008 წლის გაყალბებული არჩევნების შემდეგ, მე მივიღე გადაწყვეტილება, დახმარება გამეწია ოპოზიციური ძალებისთვის და სწორი არჩევნის გასაკეთებლად სერიოზულ დაკვირვებას ვაწარმოებდი, თუ ვის და როდის დავხმარებოდი”, _ ამბობს ბიზნესმენი და მისი განცხადება სიმართლეს უნდა შეესაბამებოდეს.
ჩვენ გვაქვს ექსკლუზიური ინფორმაცია ერთი მნიშვნელოვანი ფაქტის შესახებ, რომელიც აქამდე არ გახმაურებულა და ჩვენი მკითხველი პირველად გაიგებს (არ ვგულისხმობთ იმ ადამიანებს, რომლებმაც მაშინდელ დროს “ნაციონალური აფიორა”, სინამდვილეში კი ივანიშვილის მიერ მმართველი გუნდისთვის დადებული კვანტი საკუთარ თავზე გამოსცადეს). საქმე შემდეგშია: 2008 წლის არჩევნების წინ, “ნაციონალურმა მოძრაობამ” საკმაოდ სქელი ბუკლეტი გამოუშვა, რა თქმა უნდა, ბევრი პიარით, გაუკეთებელი საქმეების გაკეთებულად წარმოჩენის და ზოგი გაკეთებულის “გაჯაზებით”, ბევრი შეუსრულებელი თუ ბუკლეტის გამოშვებისთანავე “მკვდრადშობილი” დაპირებით. ყველაზე მიმზიდველი გახლდათ ერთ-ერთ გვერდზე გამოქვეყნებული ე. წ. “ტალონი”, რომელიც უფლებას აძლევდა მის მფლობელს (დედას, მამასა და შვილებს) ატრაქციონით სარგებლობისას უფასო სადილი მიეღო!
ვერ გეტყვით, ეს შეთანხმებული იყო თუ არა ბიძინა ივანიშვილთან. აქ ორი ვერსიაა, ან შეთანხმებული იყო და ივანიშვილმა ნაარჩევნებს, დაინახა რა, რომ ის ხელისუფლებამ გააყალბა, უარი თქვა “ნაციონალური დავალების” შესრულებაზე, ან ის ფაქტის წინაშე დააყენეს და ბიზნესმენმა “ნაციონალური შეკვეთა” არ მიიღო. ფაქტია, რომ ტალონმა არ იმუშავა და მმართველ პარტიას პიარი არათუ ჩაუვარდა, “ციცინათელას” სტუმრების დიდი გულისწყრომაც დაიმსახურა.
მანამდე ბიზნესმენს კიდევ ერთი “შეტაკება” ჰქონდა ხელისუფლებასთან, კერძოდ კი, სამართალდაცველებთან. ეს ფაქტი ასევე ექსკლუზიურად შევიტყვეთ და მაშინ არავის სჯეროდა, რომ ბიზნესმენსა და ხელისუფლებას შორის დაპირისპირება თუ შეიძლებოდა ყოფილიყო, დღეს კი ინტერესმოკლებული არ იქნება გაგახსენოთ: მაღალჩინოსანი ძალოვნები ერთ-ერთ ატრაქციონთან (თუ სწორად გვახსოვს “კამიკაძესთან”) მისულან და უკვე მომუშავე კარუსელის გაჩერება და მათი თანმხლების ჩასმა მოუთხოვიათ. ატრაქციონის ოპერატორს კულტურულად აუხსნია, ეს შეუძლებელიაო, რასაც მისი სასტიკი ცემა მოჰყვა _ ორმა დაიჭირა და მესამემ ცხვირპირში მუშტები ურტყა, უარს როგორ გვიბედავო. ის ბიჭი სასწრაფომ წაიყვანა, ატრაქციონის დაცვა კი შეშინებულა და თავდამსხმელებისთვის არაფერი უთქვამს. ეს ფაქტი ბიზნესმენმა ნაწილობრივ გადაყლაპა, თუმცა, ძალოვნების მიერ ოპერატორის სამსახურიდან გაგდების მოთხოვნა არ შეასრულა და იგი სამსახურში დააბრუნა.
როგორც ვთქვით, მილიარდერი უმეტესად შეკვეთილში ცხოვრობს, წლების მანძილზე ჰქონდა ბიზნესი გურიაში, აფინანსებდა რიგ პროექტებს. იმის გასარკვევად, თუ რამდენად “დაარტყამს” გურიის ეკონომიკას ივანიშვილის ოპოზიციაში წასვლა, გურიის გუბერნატორს, ვალერი ჩიტაიშვილს დავუკავშირდით:
_ ბატონო ვალერი, აფინანსებს თუ არა ბიძინა ივანიშვილი გურიაში რაიმე პროექტს?
_ არა, არა…
_ შეკვეთილის ატრაქციონებთან დაკავშირებით რა ხდება?
_ არა, მანდ როგორ არის, იცით? გაცემულია იჯარით ფირმა “ატუზე”, ატრაქციონებს აქვს შემოსავალი…
_ ანუ იმის თქმა გინდათ, რომ ეს ატრაქციონი სახელმწიფოსი არ არის?
_ იცით, მე ვერ გეტყვით ზუსტ დეტალებს და ჯობს, საჯარო რეესტრში გაარკვიოთ მფლობელის ვინაობა.
რას ფიქრობს ამავე საკითხზე და ზოგადად ბიძინა ივანიშვილის პოლიტიკაში წასვლაზე ოპოზიცია, კომენტარი გურულ ოპოზიციონერს, ლელა ნაცვალაძეს ვთხოვეთ: _ მე ერთ-ერთი იმათთაგანი ვარ, ვინც აქტიური მონაწილეობა მიიღო “ვარდების რევოლუციაში”. მართალია, მიშა სააკაშვილის ფავორიტი არასდროს ვყოფილვარ, ზურა ჟვანიას თანაგუნდელი ვიყავი, მაგრამ თავს დამნაშავედ მაინც ვთვლი, “მიშას სენით” რომ დაავადდა საქართველო. შემდეგ გამოვიარეთ 7 ნოემბერი და ვაპატიეთ; ტერიტორიები დაგვაკარგვინა და ისიც ვაპატიეთ,; 26 მაისს, “ბართლომეს ღამე” მოგვიწყო, დაგვიხოცა მოხუცი თუ ახალგაზრდა ქალი თუ ბავშვი და ესეც ვაპატიეთ; ენასა და სარწმუნოებას გვართმევს და იმასაც ვპატიობთ. ხალხში შიშმა და უნდობლობამ დაისადგურა, ძმა ძმას მტრობს და მეზობელი _ მეზობელს. მომავლის იმედი არასდროს დამიკარგავს, მაგრამ ადამიანების დარწმუნება უკვე მიძნელდებოდა და აი, ამ დროს გამოჩნდა ბიძინა ივანიშვილი, რომლის გამოჩენამაც უცებ შეცვალა ბოლოდროინდელი პესიმიზმი _ საზოგადოება მას იმედის თვალით შესცქერის, რაც ნამდვილად მისასალმებელია. ვთვლი, რომ ბატონი ბიძინასნაირმა ქველმოქმედმა ადამიანებმა უნდა აკეთონ პოლიტიკა. მე გავეცანი მის განცხადებას და დარწმუნებული ვარ, მისი პოლიტიკაში მოსვლის მიზანი საქართველოს კეთილდღეობაა _ ამბობს ოპოზიციონერი და იქვე ამატებს: _ როგორც იცით, ურეკში არსებული პოლიკლინიკა, რომელშიც დამონტაჟებულია თანამედროვე ტიპის აპარატურა, უსასყიდლოდ ემსახურება, როგორც გურულ, ასევე, სხვა რაიონის მკვიდრ პაციენტებს. ბიძინა ივანიშვილის სახელს უკავშირდება არა ერთი საქველმოქმედო პროექტი, ამიტომ ვთვლი, რომ იგი არა მარტო გურიის ეკონომიკის, არამედ მთელი საქართველოს ეკონომიკის ასაღორძინებლად არის მზად, იმათგან განსხვავებით, ვინც “პოტიომკინის” სოფლებს აგებს და ქართულ საზოგადოებას თვალებში ნაცარს აყრის. რა თქმა უნდა, როგორც ყველა ბიზნესმენის შემთხვევაში, იქნება წინააღმდეგობები ხელისუფლების მხრიდან, მაგრამ მჯერა, რომ ბატონი ბიძინა ამისთვისაც მზად იქნება!
