2015 წლის 6 მაისს, თბილისის სააპელაციო სასამართლომ გაიზიარა ქ. თბილისის პროკურატურის მიერ წარდგენილი მტკიცებულებები ბრალდებულების მიმართ პატიმრობის გამოყენების საფუძლების არსებობის შესახებ და საქართველოს შინაგან საქმეთა სამინისტროს სამ თანაშრომელს აღკვეთის ღონისძიების სახით პატიმრობა შეუფარდა.
ქ. თბილისის პროკურატურის საგამოძიებო ნაწილის მიერ ჩატარებული გამოძიებით დადგინდა, რომ საქართველოს შინაგან საქმეთა სამინისტროს განსაკუთრებულ დავალებათა დეპარტმენტის გორის რაიონის სოფელ ბერშუეთის საგუშაგოზე მივლინებულმა წვევამდელებმა – გ. გ.-მ, ზ. ნ.-მ და ა.თ.- მ, 2014 წლის ივლისში, თვითნებურად, დროებით დატოვეს საგუშაგო, რისთვისაც მათი დაშინებისა და დასჯის მიზნით, ოცეულის მეთაურმა – შ. ს.-მ, ათეულის მეთაურმა – პ.ხ.-მ და ათეულის სერჟანტმა – ლ.ქ.-მ, ისარგებლეს რა სამსახურებრივი მდგომარეობით, წვევამდელები ჩაიყვანეს ყაზარმის სარდაფში, სადაც ჯგუფურად მიაყენეს ფიზიკური და სიტყვიერი შეურაცხყოფა, სცემეს ხელებით და ფეხებით, დააყენეს მუხლებზე, რა დროსაც შ.ს.-მ საქამრიდან ამოიღო მასზედ განპიროვნებული სამსახურებრივი საშტატო ცეცხლსასროლი იარაღი და დაემუქრა მათ სიცოცხლის მოსპობით. წვევამდელების ცემა, ფსიქიკური და მორალური ტანჯვა გრძელდებოდა დაახლოებით 30 წუთის განმავლობაში. აღნიშნულის შემდგომ, კვლავ სამსახურებრივი მდგომარეობის გამოყენებითა და დადგენილი წესის უგულებელყოფით, შ.ს-მ, პ.ხ-მ, და ლ.ქ-მ დაზარალებულები აიძულეს ჯარისკაცის სრული აღჭურვილობით (იწონის 25 კგ-ს), დაახლოებით 24 საათის განმავლობაში შეუცვლელად მდგარიყვნენ საგუშაგოზე. ორმა დაზარალებულმა ძლიერ ფიზიკურ ტკივილს და მორალურ ტანჯვას ვერ გაუძლო, რის შედეგადაც კვლავ თვითნებურად მიატოვეს საგუშაგოს ტერიტორია.
ამდენად, საქართველოს შინაგან საქმეთა სამინისტროს თანამშრომლებს ბრალად ედებათ საქართველოს სისხლის სამართლის კოდექსის 1441-ე მუხლის მე-2 ნაწილის „ა", „ბ", „დ" და „ე" ქვეპუნქტებით გათვალისწინებული დანაშაულის ჩადენა, რისთვისაც სასჯელის სახით განსაზღვრულია თავისუფლების აღკვეთა 9-დან 15 წლამდე ვადით.წამების წინააღმდეგ ბრძოლა კვლავ რჩება საქართველოს პროკურატურის პრიორიტეტად.
