ყოველი თვის შუა რიცხვებში პენსიონერები კუთვნილ პენსიას იღებენ. "გურია ნიუსი" დაინტერესდა, რაში ხარჯავს პენსიონერი 160 ლარს. გამოკითხვა ქალაქ ოზურგეთის მუნიციპალიტეტში ჩავატარეთ.
ნანული ბოლქვაძე: "რას ვანაწილებ ან როგორ უნდა გაანაწილო?! სესხი გამომაქვს და ვარ პენსიის ლოდინში თვიდან თვემდე. რაც თანხა მრჩება, წამლებს ვყიდულობ. ხან სწრაფი სესხი გამომაქვს. სახლი არ გვაქვს და კარი _ ახლა ძველი საავადმყოფოს შენობაში ვართ შეხიზნულები. ადგილობრივი ხელისუფლება გვპირდება, დაგეხმარებითო და ვნახოთ, რა იქნება".
ლილი დიასამიძე: "ნახეთ, როგორი ფეხსაცმელი მაცვია! პენსიის ფულით ახლა ფეხსაცმელი უნდა ვიყიდო და პურის ფქვილი. მეტი რაში მეყოფა ეს პენსია?"
ზინა მარგიანი: "ჩვენ ლტოლვილები ვართ. ერთ ოთახში ვცხოვრობთ შვიდი სული. ზუსტად არ ვიცი, რაში გავანაწილებთ პენსიას. უფრო მეტად, საჭმლისთვის გვჭირდება ფული; ასევე, წამლებში ვხარჯავთ".
ციალა სიხარულიძე: "პენსიას წამალში ვხარჯავ. ველოდები ახლა ჩემს რიგს, რომ პენსია ავიღო და შემდეგ გავანაწილო თანხა. უცებ იხარჯება, ან რა დახარჯვა უნდა 160 ლარს?!"
ნანული მელუა: "წამალში დავხარჯო პენსია თუ პროდუქტები ვიყიდო, ვერ გამიგია. ოჯახში ჩვილი ბავშვები გვყავს და ჩვენც არ ვიცით, როგორ გაგვაქვს თავი".
ელენე ილურიძე: "ვინახავ პენსიას _ რომ მოვკვდები, უნდა დავიმარხო მაგ ფულით. სახლში ვინახავ, ბალიშის ქვეშ. ეს, რა თქმა უნდა, ხუმრობით. ახლა გეტყვით, როგორ ვანაწილებ პენსიას _ ბანკის ვალი მაქვს, მაღაზიაში ვალი მაქვს და სახლში მივდივარ ცარიელი. ამას ემატება კომუნალური გადასახადები".
გულნარა სალუქვაძე: "პენსიას კი დავხარჯავ, თუ ავიღე _ დილიდანვე რიგში ვარ, 9 კილომეტრი ფეხით ვიარე და როდის წავალ სახლში, არ ვიცი. სამი ავადმყოფი მყავს სახლში. არავინ მყავს პატრონი. ეს არის ცხოვრება?!"
ლევან ბოლქვაძე: "პენსიით ვიხდი წყლის, შუქის გადასახადს. ასევე, ვყიდულობ პურის ფქვილს და სხვა აუცილებლად საჭირო ნივთებს. არანაირი სხვა შემოსავალი არ მაქვს. თხილი მქონდა გასაყიდი და კი იცით, რა ფასიც არის ახლა".
ჟულიკო ცხომელიძე: "მაგას ნუ მკითხავთ! ახლა გამომაქვს სესხი. აპრილის პენსია გამოტანილი მაქვს. ვის ეყოფა ეს ფული? გვპირდებიან, მოგემატებათ პენსიაო და ველოდებით".
ელენე გორდელაძე: "80 ლარი მიდის ბანკში და დანარჩენი ფულით, რაც დაგვჭირდება უცბად, იმას ვყიდულობთ. არ გვყოფნის ეს თანხა, მაგრამ რა ვქნათ?!"/