პრეზიდენტი მიხეილ სააკაშვილი დღეს აცხადებს, რომ მას ტელეკომპანიასთან არანაირი შეხება არ ჰქონია და ჯოზეფ ქეის ჩვენებას, რომ “ტელეიმედის” მართვასთან დაკავშირებული საკითხები შეთანხმებული იყო საქართველოს პრეზიდენტთან მისი უშუალო და პირდაპირი შეხვედრის შედეგად, ბინძურ ტყუილს უწოდებს.
თუმცა, “დემოკრატიული მოძრაობა _ ერთიანი საქართველოს” ლიდერის ნინო ბურჯანაძის მონათხრობიდან ირკვევა, რომ სააკაშვილის “იმედის” მიმართ ინტერესი ძალიან დიდი იყო და 2007 წლის 7 ნოემბერს განვითარებული მოვლენების შემდეგ, ყველანაირად ცდილობდა, რომ მაუწყებლობა არ აღდგენილიყო.
“მე მქონდა განცდა, რომ 2007 წლის 7 ნოემბრის შემდეგ, იმ ძალიან დიდი ალიყურის და სილის შემდეგ, რომელიც ჩვენ გაგვაწნა საზოგადოებამ, ხელისუფლებამ ისწავლა ჭკუა. მე მქონდა იმის მოლოდინი, ხელისუფლება მიხვდებოდა, რომ არ შეიძლებოდა საკუთარ ხალხთან ასე მოქცევა, რომ უნდა გაძლიერებულიყო დემოკრატიული ინსტიტუტები.” _ ასე იხსენებს “გურია ნიუსთან” 2007 წლის 7 ნოემბრის პერიოდს ნინო ბურჯანაძე.
“მაგრამ, მივხვდი, რომ სააკაშვილის ხელისუფლებამ ყველაფერი პირიქით გააკეთა, დემოკრატიის ფასადი აიფარა და უბრალოდ ლამაზად ლაპარაკი დაიწყეს. წლების განმავლობაში ვეუბნებოდი ხელისუფლებას, რომ არ შეიძლებოდა საკუთარ ხალხთან ჩხუბი, ქურდების და მამაძაღლების, ჩარეცხილების ძახილი და დაშინება. მაგრამ, როდესაც დავინახე, რომ სიები საჯილდაო ქვა სწორედ იმიტომ გახდა, რომ მათ ეშინოდათ, ყოფილიყვნენ პარლამენტში დამოუკიდებელი ადამიანები, რომლებიც ყველაფერზე არ მოუწერდნენ ხელს, მივხვდი, რომ ჩემი იქ ყოფნა უბრალოდ დარჩებოდა სიმბოლური პარლამენტის თავმჯდომარეობად.
ნამდვილად კომფორტული თანამდებობაა პარლამენტის თავმჯდომარეობა ბევრი თვალსაზრისით, თუ გადაწყვეტავ, რომ მარტო ესაა შენთვის მთავარი და მეტი არაფერი. ჩემთვის ნამდვილად ძალიან მნიშვნელოვანი იყო ის, რომ მე აღარ ვყოფილიყავი თანამონაწილე იმისა, რაც ჩემთვის კიდევ უფრო მიუღებელი ხდებოდა და აღარ ვყოფილიყავი იმის ერთ-ერთი მთავარი შემოქმედი, რითიც დავით ბაქრაძე შემდგომ ძალიან ამაყობდა.”
_ ქალბატონო ნინო, 2007 წლის 7 ნოემბერი ახსენეთ, საქართველოში არ ყოფილა რომელიმე მედიაზე ისეთი დიდი ხარისხით ზეწოლა, როგორც იყო “იმედზე,” როდესაც სპეცნაზმმა შტურმით აიღო ტელევიზია. იცოდით, რომ ამას აპირებდნენ?
_ საუბარი იმაზე, რომ “იმედი” უნდა დახურულიყო, ნამდვილად იყო, რაც კატეგორიულად მიუღებელი გახლდათ ჩემთვის. ერთადერთი, რაც მართლაც უდავოა, “იმედი” მუხტს ძალიან მაღლა წევდა და საშიშროება იმისა, რომ უზარმაზარი მასა გამოეყვანა ქუჩაში, ნამდვილად არსებობდა. როდესაც დავინახე, რომ მათ პრინციპულად ჰქონდათ გადაწყვეტილი, “იმედი” გაეჩერებინათ, ნამდვილად მაქვს ნათქვამი ეს სიტყვები და არ მიმაქვს უკან, მე ვთქვი: არავითარ შემთხვევაში არ გაბედოთ ტელევიზიაში შესვლა, ან რაიმე ფიზიკური ზემოქმედების განხორციელება, უკიდურესს შემთხვევაში, თუ დავინახავთ, რომ სიტუაცია გამოდის კონტროლიდან ან “იმედი” რაიმე ისეთს ამბობს, რაც კანონის ფარგლებში არ ჯდება, გამორთეთ ანძიდან “იმედი.” ეს სიტყვები ნამდვილად მაქვს ნათქვამი და არ ვაპირებ, ან ხელი შევაწმინდო ვინმეს, ან უკან წავიღო ჩემი ნათქვამი და მოვატყუო საზოგადოება. სიტუაცია ნამდვილად კრიტიკული იყო, მაგრამ ის რაც გააკეთეს, ჩემთვის იყო აბსოლუტურად მიუღებელი.
სხვათაშორის, მე ვიყავი ერთადერთი ადამიანი, ვინც ამ ინციდენტიდან მეორე დღეს შევხვდი “იმედის” ჟურნალისტებს, მოვუხადე მათ ბოდიში იმის გამო, რაც მოხდა და იმის გამო, რომ ვერ შევძელი ამის თავიდან აცილება. ეს ნამდვილად არ იყო მარტივი საუბარი ჩემთვის, ძალიან მძიმე იყო. იმ დროს, ეს ნამდვილად ყოფნა-არყოფნის საკითხი გახლდათ. გარწმუნებთ, ხელისუფლება ნამდვილად არაფერს დათმობდა, ძალიან დიდი რაოდენობის ხალხი კვლავ რომ გამოსულიყო ქუჩაში, დიდი სისხლისღვრა მოხდებოდა.
_ თუმცა, ამის შემდეგ, თქვენ დაიწყეთ “იმედის” აღდგენის პროცედურებზე ზრუნვა. როგორც კი მიხეილ სააკაშვილმა გაიგო, რომ “იმედის” მაუწყებლობა აღდგებოდა, მისი რეაქცია იყო რბილად რომ ვთქვათ, “საშინელი.” ასე იყო ნამდვილად?
_ კი, იყო ძალიან სერიოზული დაპირისპირება, მაგრამ ჩემთან პირდაპირ კონფრონტაციაში შემოსვლა მაშინ ვერავინ გაბედა, იმიტომ, რომ მაინც პრეზიდენტის მოვალეობას ვასრულებდი და კაცმა არ იცოდა, საბოლოო ჯამში რას ვიზამდი. მუდმივად იმას აკონტროლებდნენ, რომ არ გადავმდგარიყავი და ოპოზიციაში არ ჩავდგომოდი ხელისუფლებას.
მე დავინახე, რომ ყველაფერი კეთდებოდა ხელისუფლების მიერ, რომ არავითარ შემთხვევაში არ აღდგენილიყო “იმედი.” ამიტომ, მივიღე ერთპიროვნული გადაწყვეტილება და მათთვის სრულიად მოულოდნელად, ჩავატარე ბრიფინგი, სადაც გამოვაცხადე გრაფიკი, როგორ უნდა გახსნილიყო “იმედი,” როდის უნდა შესულიყო პროკურატურა იმისთვის, რომ აღწერა ჩატარებულიყო, როდის უნდა შესულიყვნენ დამოუკიდებელი ექსპერტები და როდის უნდა დაწყებულიყო მაუწყებლობა. ამ ბრიფინგმა გამოიწვია ძალიან მძიმე რეაქცია ხელისუფლების წარმომადგენლებს შორის და თქვეს კიდეც, რომ ეს ბურჯანაძეს ძალიან ძვირად დაუჯდება ესო. რას გულისხმობდნენ, სიმართლე გითხრათ, არ ვიცი მაგრამ…
