“საქართველოში, ეპიდემიასავით, შიგადაშიგ, რაღაცის ისეთი ბუმი იფეთქებს ხოლმე, კაცი იფიქრებ, ნეტა, ამ ყოფისა საერთოდ არაფერი გამეგებოდეს, ან ბეჟანასავით სულ სიყვარულზე ვმღეროდე და ჭკუამხიარულობის გარდა, ბევრი არაფერი მადარდებდესო”, _ ასე დაიწყო საუბარი ერთმა ჩვენმა სტაჟიანმა მკითხველმა რეზო ჩხაიძემ და ჩვენს ქვეყანაში მოცვის გაშენების ხმაურიან კამპანიაზე გაამახვილა ყურადღება.
_ კარგია, კარგი საქმე თუ გაკეთდება, მაგრამ როცა გაცილებით მნიშვნელოვანი პრობლემები გადაუჭრელი რჩება, განსაკუთრებით, სოფლის მეურნეობაში, ის მაინც თუ იცის ჩვენმა სოფლის მეურნეობის მინისტრმა, მოცვის უნიკალური ჯიშების რამდენი სახეობა არსებობს საქართველოში და ჩვენი მოსახლეობა კარგადაც რომ იყენებს მას? თუ მოცვის პლანტაციების გაშენება სურს ვინმეს, ჩვენს ტყეებში ოდითგან მოშენებულს რომ მივხედოთ და ტყეც უფრო დავამშვენოთ და ჩვენი კარ-მიდამოც, განა ნაკლები ხარჯი და მეტი ინტერესი არ იქნება? _ ამბობს ბატონი რეზო.
“კარმიდამო ჩემი”, მოცვის ბუმის ფონზე, დაინტერესდა, აქვს თუ არა ჩვენს მთა-ბარში გავრცელებული ადგილობრივი ჯიშის მოცვთან შეხება მოსახლეობას, როგორ და რისთვის მოიხმარენ მას და ზოგადად, რა შეუძლიათ თქვან მოცვის სიკეთეზე. პირადად ჩემთვის, მოულოდნელი აღმოჩნდა ოზურგეთის მუნიციპალიტეტის სოფელ ჭანიეთში მცხოვრებ ნაზი მახარაძის კუთვნილ საკარმიდამო ნაკვეთზე გაშენებული მოცვის კორომის არსებობა, რომლის ნაყოფი ახლა მწიფობის ფაზაშია და ქალბატონი ნაზის ქალიშვილი მაია მამალაძე, როგორც თავად ამბობს, საგულდაგულოდ კრეფს, რადგან ცოტა დაგვიანების შემთხვევაში, ნაყოფი ცვენას დაიწყებს და ურჩევნია, დამწიფებული ნაყოფი ნაწილ-ნაწილ მოაგროვოს და ასე გამოიყენოს საჭიროებისამებრ.
ნაზი მახარაძის საკარმიდამოს გარკვეულ მონაკვეთზე მდებარე ტყის მოზრდილ ნაწილს მოცვის კორომი შერევია. როგორც ამბობს, რაც თავი ახსოვს, ეზოში მოცვის ბუჩქებიც ხარობს და სულ ცოტა, წელიწადში ორჯერ, შესანიშნავ ნაყოფს კრეფს. აგრეთვე, ყოველთვის ამზადებს მოცვის ჩაის, რომელიც შესანიშნავი სამკურნალო საშუალებაა არა ერთი დაავადებისას და ჯანმრთელისთვისაც შესანიშნავია.
_ რაც შეეხება ნაყოფს, მისგან ნაყენის, მურაბის თუ კომპოტის გარდა, გემრიელი ღვინოც დაგვიყენებია, _ ამბობს ქალბატონი ნაზი, _ არ მგონია, ამაზე უფრო სასარგებლო, სამკურნალო თუ არომატული, ვინმემ რაიმე მოაშენოს.
ნაზი მახარაძემ გვიამბო ისიც, რომ მას, ჯერ კიდევ ბავშვობაში, ბებია-ბაბუის პერიოდიდან ახსოვს საკუთარ ვრცელ ეზო-გარემოში მოცვის უამრავი ბუჩქი, რომლის აჭრა ან გადათხრა არასოდეს უფიქრია:
_ ამაზე უკეთესს რას დავრგავ? ადგილს დიდს არ იკავებს, სხვა ხეებს არ ჩრდილავს და თვითონ მშვენივრად ეგუება “ქოლგის” ქვეშ ყოფნას, ამ მხრივ იგი უწყინარი მცენარეა _ არაფერს არ გთხოვს, თავისით გწვევია და აქეთ გაძლევს შესანიშნავ ნაყოფს. ჩვენი ტყეები სავსეა ასეთი ორმოსავლიანი მოცვის ბუჩქებით. უბრალოდ, მოვლა სჭირდება, მზრუნველი ხელი თუ ეკალ-ბარდს შემოაცლის, ნახავენ ახალი პლანტაციების გაშენების მსურველნი, რომ თურმე, უკვე ჰქონიათ მოცვის კორომებით მოფენილი ტყეები.
