ჯერ კიდევ მაშინ, როცა ეს საგაზეთო მასალა მომზადდა, ჩვენი რესპონდენტი ცოცხალი გახლდათ. 95 წლის შურა ჯიბლაძე-მეფარიშვილი ჩოხატაურის მუნიციპალიტეტის სოფელ წიფნარში ცხოვრობდა. მოხუცს დაქვეითებული ჰქონდა სმენა, მხედველობა და მეტყველების უნარიც. ორი შვილის დამკარგავ დედას 18 წელია, მიწაზე ფეხი არ დაუდგამს და მის ერთადერთ შემოსავალს პენსია წარმოადგენდა. ოჯახის მარჩენალი შვილი _ რუბენ მეფარიშვილი ერთი წლის წინ გარდაიცვალა. ოჯახი სოციალურ დახმარებას იღებდა, მარჩენალი შვილის გარდაცვალების შემდეგ კი, ქალბატონ შურას დახმარება შეუწყვიტეს. ხელახალ გადამოწმებაზე მისულმა სოციალური მომსახურების აგენტმა და სააგენტომ მას იმდენად მაღალი ქულა მიანიჭა, რომ მოხუცს ფულადი დახმარება კი არა, პოლისიც აღარ ერგო!
_ დედას თვეში 200 ლარზე მეტი ღირებულების წამალი ესაჭიროება, მედიკამენტების შეძენას ძლივს ვახერხებთ. კვირა ისე არ გავა, სასწრაფო სამედიცინო დახმარება რომ არ გამოვიძახოთ. რამდენჯერმე მივმართეთ ჩოხატაურის სოციალური მომსახურეობის სააგენტოს, საიდანაც მუდამ უხეშად გვისტუმრებენ. სხვას არ ვიცი, ვის უნდა მივმართოთ, ვის ვთხოვოთ დახმარება. ბოლოს რომ ვიყავი სააგენტოში, ილო კილასონიამ მაგიდაზე დაიწყო მუშტების ცემა _ “ეს ქალი რით ვერ მოვიშორეო”. რამდენჯერმე ცხელ ხაზთან გადაგვამისამართეს, სადაც მთელი ორი დღე ვრეკავდით და არავინ გვპასუხობდა. ჩვენთან მოსულ სოციალური სამსახურის აგენტს, სოფლის გამგებელი, ჟიფო ცინცაძეც ახლდა. მანაც კარგად იცის დედას უმძიმესი მდგომარეობის შესახებ. სამართალი ვერსად ვიპოვეთ. იქნებ თქვენ მაინც დაგვეხმაროთ. მე ხომ არ ვითხოვ რამეს _ დედაჩემს დაეხმარონ. თუ შვილის დაკარგვამდე იღებდა დახმარებას და საჭირო ქულებიც ჰქონდა, მარჩენალი შვილის დამკარგავი რამ გაამდიდრა?! _ ამბობდა ჩვენთან საუბარში შურა მეფარიშვილის შვილი, დარეჯან მეფარიშვილი, რომელიც იძულებული გახდა ოზურგეთში საკუთარი ოჯახი დაეტოვებინა და ავადმყოფი დედის მოსავლელად წიფნარში დაბრუნებულიყო.
სოფელ კოხნარის გამგებელი ჟიფო ცინცაძე: _ დიახ, მე ვიცი ამ ოჯახის სოციალური მდგომარეობის შესახებ და მართლაც ვახლდი სოციალურ აგენტს. ამ ქალბატონს ნამდვილად ეკუთვნის სოციალური დახმარებაც და სამედიცინო პოლისიც. სამწუხაროდ, ეგ ჩემზე არ არის დამოკიდებული. არ ვიცი, რატომ არ მისცეს დახმარება. ჩემი რეკომენდაცია თუ გახდება საჭირო, აუცილებლად დავეხმარები.
ჩოხატაურის სოციალური მომსახურების სააგენტოს ხელმძღვანელმა, ზურაბ კალანდაძემ, სამწუხაროდ, მარტივი გზა გამონახა და პრესსამსახურთან გადაგვამისამართა. კალანდაძის მიერ მოწოდებულ ნომერზე, რომელიც პრესსამსახურის უფროსს, ეკა ალავიძეს ეკუთვნის, ორი დღე უშედეგოდ ვცდილობდით დაკავშირებას.
მართალია პასუხები ვერ მივიღეთ, მაგრამ სამი კვირის განმავლობაში თითქმის ყველა ინსტანციაში ჩვენი სატელეფონო ზარებით და კომენტარების მოთხოვნით იმდენად “შეწუხდნენ,” რომ 30 მარტს, ქალბატონ შურას სახლში სამედიცინო პოლისი მიუტანეს, თანაც, ჩვენს ხელთ არსებული ინფორმაციით _ ყოველგვარი ხელახალი გადამოწმების გარეშე. 31 მარტს, დილით, სამწუხაროდ, ქალბატონი შურა მეფარიშვილი, რომელიც ბოლო დღემდე სოციალურ დახმარებას ელოდებოდა… გარდაიცვალა!
“გურია ნიუსი” სამძიმარს უცხადებს გარდაცვლილის ოჯახს.
