“აქ ცხოვრება არ შეიძლება _ სახლი შეკეთებას არ ექვემდებარება” _ ჯანმრთელობის პრობლემების მქონე ქალბატონი დახმარებას ითხოვს

ოზურგეთის მუნიციპალიტეტის სოფელი ციხისფერდი გურიანთის თემში შედის. აღნიშნული სოფლის ერთ-ერთი უბანში, სადაც ყოფილი ჩაის ფაბრიკის ძველი, ნახევრად დანგრეული საცხოვრებელი კორპუსები დგას, თხუთმეტამდე ოჯახი ცხოვრობს.

სახლები ორსართულიანია. უმეტესი ბინები დანგრეული და დაკეტილია. აქ მცხოვრებლები არაერთ პრობლემაზე საუბრობენ _ დაზიანებული გზა და ხიდი, ნახევრად დანგრეულია კედლები, უფულობა, უმუშევრობა… _ ჩამონათვალი არც ისე ცოტაა.

როგორც თავად გვეუბნებიან, ორ კილომეტრამდეა იმ გზის მონაკვეთი, რომელიც ცენტრალურ გზასთან აკავშირებს აქაურებს.

_ ხრეში მაინც რომ დაეყარათ ნორმალურად, მანქანაც წესიერად გაივლიდა. კი დაგვპირდნენ, თუმცა, არავინ მოსულა. ჩვენ მოგვაქვს და ვყრით გაჭირვებით, “ტაჩკით” მოტანილი რანაირია? მალე იფანტება და კი ვართ გუბეებად და ორმოებად ქცეული გზის ამარა, _ გვეუბნებიან ისინი.

აქ მცხოვრებთა შორის, ყველაზე გაუსაძლის მდგომარეობაში 50 წლის ქალბატონი, სამი შვილის დედა, ციური ქამადაძეა. მას მეუღლე დიდი ხნის წინ გარდაეცვალა, სამი შვილის გაზრდა მარტო მოახერხა. ახლა კი, ფაქტობრივად, ჭერის გარეშეა.

_ ნელა წამომყევით, სადაც მე დავდგამ ფეხს, თქვენც იქ დადგით, რომ იატაკში არ ჩავარდეთ, ძალიან დამპალია! _ გვეუბნება ის და წინ მიგვიძღვება. ოთახებში აუტანელი ნესტია. ჭერი და კედლები ჩამოქცეული, იატაკი დამპალი და აყრილია.

ქალბატონი ციური გვთხოვს, ყურადღებით მოვუსმინოთ:

_ მე აქ ახლა არ ვცხოვრობ, ამ გაუსაძლისი პირობების გამო. გვერდით კორპუსში დროებით ვიყავი გადასული. მერე ჩემი ძმა მოვიყვანე. დავეხმარე _ არ ჰქონდა საცხოვრებელი ადგილი. (მკითხველს შევახსენებთ, რომ ასეთ კორპუსებში, ძირითადად, სხვა სოფლებიდან და რაიონებიდან სამუშაოდ ჩამოსული ადამიანები ცხოვრობდნენ კომუნისტურ ეპოქაში და შემდეგაც აქ დარჩნენ. როგორც თავად ამბობენ, უფრო ღმერთის ანაბარად. ზოგიც მერე შესახლდა თვითნებურად. ავტ). შემდეგ კონფლიქტი მოგვივიდა. არ ვარ დამნაშავე… ახლა იქ არ მაყენებს… მე პანკრეასის დაავადება მაწუხებს. ისედაც ძლივს ვდგავარ ფეხზე. რა ვქნა? ამ სახლის გარემონტება არ მოხერხდება. კი დამპირდნენ ხელისუფლების წარმომადგენლები, დაგეხმარებითო, თუმცა, დღემდე ასეთ მდგომარეობაში ვარ, _ გვეუბნება ციური ქამადაძე.

მას, როგორც ვთქვით, სამი შვილი ჰყავს. უფროსი, 20 წლის ვაჟი, კერძო სამსახურშია.

_ მანქანების სამრეცხაოში მუშაობს. დღიურად 20 ლარს უხდიან. სახლამდე ტაქსით მოდის. აქ სხვანაირად მოსვლა შეუძლებელია. პურის ფული ძლივს რჩება, შვილები კიდევ ხომ მყავს? მიხედვა ხომ უნდა? სოციალური დახმარება გვაქვს. ჩაის და პურის ყიდვას ვახერხებთ. ამ ჭერქვეშ, სულ მგონია, რომ რაღაც უბედურება მოხდება. ერთ დღეს, ჩამოგვექცევა და დავიღუპებით, _ აგრძელებს ის საუბარს.

ციური ქამადაძე გვეუბნება, რომ როცა ძლიერი ქარია, ეზოში გამოდიან და ელოდებიან, როდის ჩადგება.

_ ქარში ჯდომა და დგომა არ სჯობს? გადავრჩებით. გაციებით არ კვდება ადამიანი და ეს ნახევრად დანგრეული კორპუსი რომ წაიქცეს, რა გადაგვარჩენს? _ ამბობს ქალბატონი ციური.

იქვე მცხოვრები მეზობლები ადასტურებენ, რომ ციური ქამადაძეს სერიოზული გასაჭირი აქვს:

_ ჩვენც გვიჭირს, თუმცა, მისი გასაჭირი უფრო მძიმეა, _ გვეუბნებიან ისინი.

ჩვენს კითხვაზე, კონკრეტულად ვინ და რას შეპირდა ხელისუფლებიდან, ციური ქამადაძე ამბობს, რომ საარჩევნო პერიოდშიც და შემდეგაც, იყვნენ მოსული.

_ მერის წარმომადგენელმა, გია ფასიეშვილმა მითხრა, რომ დამეხმარებოდნენ. კერძოდ, სოფელ მერიაში არსებულ უსაფრთხო კორპუსში გადაგვიყვანდნენ საცხოვრებლად. დღემდე ველოდებით. არ ვიცი, მოგვატყუეს თუ რა ქნეს. არავინ გამოჩენილა, _ ამბობს ის.

ჩვენ მუნიციპალიტეტის მერის წარმომადგენელს, გიორგი ფასიეშვილს დავუკავშირდით და ვკითხეთ, არის თუ არა საქმის კურსში:

_ ჯერ გეტყვით, რომ ეს ყოფილი ფაბრიკის ბინები მათი კერძო საკუთრება არ არის. ყველა თვითნებურად ცხოვრობს. ზოგს სახლიც აქვს.

_ უფრო უარესი საცხოვრებელი პირობები, არ მგონია, არსებობდეს…

_ ხვარბეთიდან არის მანდ ორი ადამიანი გადასული. ძროხები ჰყავთ. საძოვრებია ირგვლივ და იყენებენ. გავაკეთეთ ბევრი რამ. კონკრეტულად ეს ქალბატონი სადაც ცხოვრობს, უკანონოდ არის შესული.

_ თავადაც ამბობს და ითხოვს ჭერს. ხელისუფლება ხომ იმიტომ არის, რომ ასეთ ადამიანებს უპატრონოს?

_ ციური ქამადაძეს კონფლიქტური სიტუაცია აქვს ძმასთან. პოლიციაც საქმის კურსში იყო. ეს ჩვენგან დამოუკიდებელი ამბავია. დაპირება იყო ასეთი, რომ თუ ადგილი გათავისუფლდება მერიის ბინებში, იმ შემთხვევაში გადავიყვანდით. ვინმეს ხომ არ გამოვასახლებთ? იქ ყველა გაჭირვებულია შესახლებული. ვიცით, რომ ცუდ პირობებში ცხოვრობს, თუმცა, ჯერ არ არის საშუალება, სხვაგან გადავიყვანოთ. იმ სახლის გარემონტება კი, ფაქტობრივად, შეუძლებელია. სხვა მხრივ, ყოველთვის ვეხმარებით… მაგალითად, როცა ერთჯერადი ან სხვა სახის დახმარებებია, პირველ რიგში, მაგ ბინებში მიგვაქვს, _ გვითხრა ფასიეშვილმა.