ბატონი გუგული მგელაძე, თავის დროზე, პოპულარული სურათი „ბურთი და მოედანის“ გადაღების პროცესში „დაფიქსირებულ“ რამდენიმე კურიოზულ შემთხვევას ხშირად იგონებდა.
“ბურთი და მოედანი” დიდი აღმაფრენით და სიცილ- ხარხარით გადავიღეთ. გადასაღებ მოედანზე, იპოლიტეს მუშაობის მნახველი ადამიანი შეუძლებელია გულგრილი დარჩენილიყო მისი გამორჩეული ნიჭიერების მიმართ.
საუკუნის მსახიობია იპოლიტე ხვიჩია და ბედნიერი რეჟისორი ვარ მასთან რომ მომიწია მუშაობამ. არადა, რომ იცოდეთ, ჩვეულებრივ ცხოვრებაში როგორი სევდიანი და ფიქრიანი იყო ხოლმე. ჭკვიანი კაცი იყო იპოლიტე, თავისი ფილოსოფია ჰქონდა და იმიტომაც იყო გამორჩეული. “ბურთი და მოედანი” მის გარეშე ასეთი სასაცილო ნამდვილად ვერ იქნებოდა.
30 წუთიანი ფილმი 28 დღეში გადავიღე, სცენარი კი ორ კვირაში დავწერეთ მე და სულიკო ჟღენტმა. დაუვიწყარი დღეები იყო…
ცნობილი კალათბურთელი ანზორ ლეჟავაც მაშინვე დაგვთანხმდა მონაწილეობაზე, სპეციალურად მოვიწვიე, საოცარი სანახავები იყვნენ ერთად ამოდენა ლეჟავა და ერთი ბეწო იპოლიტე.
არადა, იპოლიტე ყოველგვარი სინჯის გარეშე დავიბარე. მაშინ ქუთაისის თეატრში მუშაობდა, კინოში ორიოდე ეპიზოდში გაიელვა, მაგრამ ვიცოდი, მხოლოდ ის შეასრულებდა ამ როლს ისე, როგორც მე მინდოდა.
საერთოდ კი ბევრი ფიქრი და სურვილი ვერ განვახორციელე, სიამოვნებით გადავიღებდი ფილმებს სლავა მეტრეველზე, მურთაზ ხურცილავაზე, დათო ყიფიანზე… ბევრზე…
ფეხბურთის ისეთი ფანატები, როგორიც იპოლიტემ განასახიერა, მართლა მრავლად არსებობდნენ მაშინ.
იპოს ძალიან უყვარდა ფეხბურთი, თბილისის “დინამოს” და ქუთაისის “ტორპედოს” დიდი გულშემატკივარი იყო.
“ლოკომოტივის” სტადიონზე ბევრი სცენა გადავიღე. მაშინვე დაგვრთეს ნება, რადგან ფეხბურთზე გადაღებული ფილმებით არც მაშინ იყო განებივრებული მაყურებელი და არც დღეს.
მეამაყება ფეხბურთზე პირველი ფილმი მე რომ გადავიღე. გადაღებები დაემთხვა თბილისის “დინამოსა” და მოსკოვის “ტორპედოს” შეხვედრას, ასე, რომ ყველა კადრი ნატურშია გადაღებული.
“არ მინდა ფინიშიო”, რომ გაიძახის იპოლიტე და ნიფხავით გარბის, სიცილით კვდებოდნენ ტრიბუნაზე მყოფი გულშემატკივრები. არადა, ნიფხავი რომ აცვია თავად მოიტანა, ისეთი ტან-ფეხი ჰქონდა, ჩაიცვა თუ არა, ყველას სიცილი აგვიტყდა. მერე გავიგეთ, სარეცხის თოკიდან ჩამოუხსნია სიდედრის ნიფხავი და ის მოიტანა. ერთი კვირა ეძებდა თურმე იპოს საყვარელი სიდედრი დანაკარგს…
ხომ კომედიაა “ბურთი და მოედანი”, მაგრამ ერთი ეპიზოდის მაინც მეშინოდა, სადაც მთავარ გმირს სამი კაცი ასამართლებს. ვიფიქრე, ე.წ. “ტროიკად” არ აღიქვან და ვაი , მერე შენს გუგულის-მეთქი, მაგრამ გადავრჩი, მთავრობამ ბევრი იცინა…
“ბურთი და მოედანი” იტალიისა და ინგლისის კინოფესტივალებზეა დაჯილდოებული, ასევე მიიღო სპორტული ფილმების პირველ ფესტივალზე საუკეთესო კომედიური ფილმის პრიზი, მსოფლიოს მრავალ ქვეყანაში აჩვენეს.
ვფიქრობ, რომ ამ ფილმმა დრო და ჟამს ნამდვილად გაუძლო“
ავტორი
