ავტოსაგზაო შემთხვევის უმძიმესმა ფაქტმა გასულ კვირას მთელი ქვეყანა შეძრა. ტრაგედია დატრიალდა ქობულეთი-ბათუმის შემოვლით გზაზე – საპირისპირო მიმართულებით მიმავალი ორი ავტომობილი ერთმანეთს შეეჯახა. ორივე მანქანას ცეცხლი გაუჩნდა. დაიღუპა ერთ მანქანაში მყოფი 4 კაცი, ხოლო მეორე ავტომობილის სამი დაშავებული მგზავრი ქობულეთის კლინიკებში გადაიყვანეს. ლაშა ქირია, ლიზი გერგედავა, თაკო შულაია და მარიამ დოხნაძე ზუგდიდელები იყვნენ, მეგობრები და მეზობლები. გამოძიება სისხლის სამართლის კოდექსის 276-ე მუხლით დაიწყო, რაც ტრანსპორტის მოძრაობის ან ექსპლუატაციის წესის დარღვევას გულისხმობს. სამწუხაროდ, ავარიები ხშირად ერთსა და იმავე მონაკვეთზე ხდება. სწორედ ასეთია ქობულეთი-ბათუმის შემოვლითი გზის ის მონაკვეთი, სადაც არაერთი ადამიანის სიცოცხლე შეეწირა ავტოავარიას.
მევლუდ მელაძე, საავტომობილო ფედერაციის ვიცე-პრეზიდენტი, ექსპერტი:
– პირველ რიგში დაღუპულების ოჯახების სამძიმრით დავიწყებ. ჩემს ოჯახსაც შეეხო ეს დიდი უბედურება და ვიცი, რა სიმძიმეც არის. თანავუგრძნობ ყველა დაღუპული ახალგაზრდის ოჯახს. რადგან ავარიის დეტალებზე საუბარი რთული იქნება მათთვის, ამიტომ ის ადგილი განვიხილოთ, სადაც ტრაგედია დატრიალდა.
ვეცდები მარტივად განვმარტო – მსგავს მონაკვეთებს მე მაგისტრალის სიმულაციას ვუწოდებ, რადგან აღქმა ისეთია, თითქოს მაგისტრალზე ხარ, გვერდებზე ბორდიურებია, ვიზუალურად გზაა, სინამდვილეში კი მაგისტრალი არ არის. მაგისტრალი ცალმხრივად მიმავალი ორი ან მეტი ზოლისგან უნდა შედგებოდეს, თანმხვედრი მიმართულებით მიმავალი. ამიტომაც სიჩქარის სხვაობა იმ მონაკვეთზე ძალიან დიდია.
მაგალითად, ვიღაცას არ ეჩქარება და მიდის 40 კმ სიჩქარით, მეორე შეიძლება მიდიოდეს 80 კმ სიჩქარით, რაც ძალიან დიდი სხვაობაა, თანაც გაღიზიანებს ძალიან დაბალი ტემპი. ამ დროს შენ გგონია, მაგისტრალზე ხარ, არ გინდა 40 კმ/სთ სიჩქარით დიდხანს მიდიოდე და ეს ყოველთვის გასწრებისკენ გიბიძგებს, გასწრება კი ასეთ მონაკვეთებში ძალიან სახიფათოა, იმიტომ, რომ შემხვედრზე გადადიხარ და თუ ისე დაემთხვა, რომ ორივე მხარესაა გასწრება, ანუ გადასწრება კონკრეტულ ავტომობილზე, მაშინ კიდევ უფრო დიდია რისკი. როცა შემხვედრიდან ვიღაცა ასწრებს, ძალიან რთულად აღსაქმელია სივრცე დიდია თუ არა, ჩაეტევა თუ ვერა, დაასრულებს თუ არა გასწრებას. მხოლოდ პროფესიონალებს შეუძლიათ განსაზღვრონ, კონკრეტული ავტომობილების სიჩქარე ერთმანეთთან რამდენად თანხვედრაშია, გაასწრებს თუ ვერა.
რეალურად ეს არის ფარული, მაგისტრალის ფორმაში გადაცმული მკვლელი გზა. სანამ მეორე მხარესაც არ გვექნება მაგისტრალი, მანამდე ჯობია საავარიო ზოლი არ არსებობდეს. საჭიროა გზები, სადაც ორი ზოლი მიდის ერთ, ხოლო ორიც მეორე მხარეს, რათა სიჩქარეში დიდად განსხვავებული ავტომობილები თავისუფლად გადაადგილდებოდნენ. ვინც ნელა მოძრაობს, მარჯვენა ზოლში იმოძრავებს, ვინც უფრო ტემპში მოძრაობს, მეორე ზოლში იმოძრავებს, და არა ისე, როგორც მაგისტრალზე. ნაკლებად იქნება იმის საფრთხე, რომ შემხვედრზე ვინმე გადავიდეს და შეჯახება მოხდეს.
თანამედროვე მანქანებში სიჩქარეს ვერ გრძნობ. ასე ხდება გზის ამ მონაკვეთზეც. როცა ერთხანს რაღაც სიჩქარით მიდიხარ, შემდეგ მძღოლის თვალი ფოკუსსა და აღქმას იცვლის, ჰგონია, დაბალი სიჩქარით მიდის, ნებისმიერ მანევრს მოასწრებს, ნებისმიერ წამს გაჩერდება, მაგრამ ასე არ არის.
