ოზურგეთში, ერთ-ერთი საჯარო სკოლის მეთერთმეტეკლასელი მოსწავლე ნ.ბ ცეცხლსასროლი იარაღით დაჭრეს. ინციდენტი 2015 წლის 22 სექტემბერს სულხან – საბა ორბელიანის ქუჩაზე მოხდა. 20 წლის პ. ბ. მეგობარ გოგონასთან მ.შ.–ს ერთად ქუჩაში სეირნობდა. ამ დროს უცნობმა პირებმა გაისროლეს. მოზარდებმა თავის გადარჩენა მოახერხეს, თუმცა ცეცხლსასროლი იარაღით, მეზობლების თქმით, სრულიად შემთხვევით, 16 წლის ნ.ბ დაიჭრა.
შსს აცხადებენ, რომ აღნიშნული ფაქტი გახსნილია, პოლიციამ დამნაშავეები დააკავა, თუმცა, საქმემ სასამართლოს რამდენიმე ინსტანცია გაიარა და ამჯერად უზენაესი სასამართლოს გადაწყვეტილების მოლოდინშია.
გოგონა, რომელიც მოწმის სახით პოლიციამ დაკითხა, “გურია ნიუსთან“ ექკლუზიურად ჰყვება, თუ რა მოხდა იმ ღამეს:
“საღამოს 9 საათი იქნებოდა ბნელოდა, მე ვაცილებდი ყოფილ შეყვარებულს, მანამდე ქუჩაში შევნიშნე ორი საეჭვო პიროვნება, სახლამდე მიგაცილებ-მეთქი, _ ვუთხარი. კიდევ დაგვხდნენ, ერთ-ერთმა ჩემს ყოფილ შეყვარებულს დაუძახა _ “ბრატ“, მოდი აქო. პ. ბ. გაიქცა და ამ ბიჭებმა მოულოდნელად სროლა ატეხეს, მაგრამ არ ვიცი, ვინ იყვენენ. არასდროს მინახავს ეს ბიჭები, თან ბნელოდა, ვერც ვიცნობდი. სამჯერ ისროლეს და მეც ვიღაცის სახლში შევვარდი. სახლში ღამე, 11 საათზე მივედი. თავს დამადგა პოლიცია, წამიყვანეს. ისე მექცეოდნენ, არ მომეწონა. დამიწყეს საუბარი _ აქ შენ საბავშვო ბაღი ხომ არ გონია, ახლავე თქვი, ვინ იყო, ყველაფერი იცი შენო, _ მეუბნებოდნენ. შემდეგ გადამიყავნეს სხვა ოთახში, სადაც დამხვდა 7 კაცი _ სამხარეოსამმართველოს უფროსი და თანამდებობის პირები იყვნენ. დამიწყეს, მიდი დროზე ახლა თქვი, ჩვენ ვიცით, რომ ბადრი მახინიამ ისროლა, რატომ მალავ შენო„, _ ამბობს მ.შ და პოლიციის მხრიდან ძალადობის ფაქტზე საუბრობს:
“მე ტელეფონი ჩამომართვეს, სადაც სმს მქონდა განაგზავნი ჩემს მეგობართან. შოკურ მდგომარეობაში ვიყავი, ვწერდი, წვერებიანი ბიჭი დავინახე-მეთქი. წვერს შეიძლება ბევრი ატარებდეს, ასე ხელს ხომ ვერ დაადებ, ანუ პოლიციას ეჭვი ჰქონდა, რომ ერთ-ერთი მახინია იყო და მეორე გიორგი ჯაში, ვინც წვერს ატარებდა. წვერი გიორგი ჯაშს აქვსო.
პოლიციამ ტელეფონი დაუკითხავად ჩამომართვა, არც ხელი მომიწერია არაფერზე, ისე გახსნეს სმს და საერთოდ ჩემს სოციალურ ქსელში ყველა მესიჯი წაიკითხეს, ვეუბნებოდი პირადული მაინც არ წაიკითხოთ-მეთქი. ალბათ, ზეპირად იციან ყველაფერი. წინა წლებში გაგზავნილი სმს მეგობრებთან თუ შეყვარებულთან, ვაიბერში, ყველაფერი გახსნილია, თან სოციალურ ქსელში რამდენიმე წლის წინ მქონდა განაზიარები და ისიც კი მითხრეს, ეს რატომ გააზიარეო. რა უზრდელი დაქალები გყავსო, ცალკე მაგაზე იცინოდნენ. ძალიან ცუდად ვიყავი, უძინარი, შოკში, მიყვიროდნენ თქვი დროზე ყველაფერიო. ვეუბნებოდი, მამაჩემი არ მიყვირის, თქვენ რა უფლებით მიყვირით-მეთქი, ერთმა იარაღი დამიდო წინ და მომიშვირა, თითქოს დამაშინეს, მეორე დანას მიტრიალებდა, 18 წლის გოგო ვიყავი, პირველად ვნახე ასეთი შემთხვევა, შოკურ მდგომარეობაში ვიყავი ისედაც, სროლის ხმა პირველად გავიგე, ფსიქოლოგიურად გამანადგურეს. ძალადობდნენ კიდეც, როგორ მექცეოდნენ დაკითხვაზე, ჩვენ ვიცით, ვინ ისროლაო. ყველა ბიჭმა, ვინც იქ იყო, თქვა, რომ ბადრი მახინია იყო და შენ რატომ არ ამბობო. ვეუბნებოდი, რომ არ ვიცი, არ დამინახავს, არ ყოფილა მახინია და უდანაშაულოდ ხელი როგორ დავადო-მეთქი.
წარმოიდგინეთ ღამის 11 საათზე ხომ წამიყვანეს და მეორე დღის საღამოს 6 საათზე გამომიშვეს, 18 საათი გამაჩერეს პოლიციაში, არც ადვოკატი მომათხოვინეს, არც მამაჩემმა იცოდა, მერე ყოველდღე ერთი კვირის განმავლობაში დაკითხვებზე დავდიოდი. ხელი მომაწერინეს იმაზე, რომ ჩამორთმეულ ტელეფონში პაროლს არ შევცვლიდი 5 წლის განმავლობაში, ძალიან მაინტერესებს 5 წელი რაში სჭირდებათ, რომ პაროლი არ შევცვალო? ჩემი ყველა სმს მაგათა უნდა წაიკითხონ? უკვე წელიწადნახევარი გავიდა ამ ამბის შემდეგ და ისევფსიქოლოგიურ სტრესში ვარ.
პროკურორი შოთა კვაჭანტირაძეც იმყოფებოდა ერთხელ დაკითხვაზე. მითხრა, ჩემს სიტყვას ფასი აქვს, მე მთელი ოზურგეთი მიცნობს, ორ დღეში დაგიბრუნებ ტელეფონსო, მაგრამ მომატყუა, ამდენი ხანია პოლიციაშია ტელეფონი, _ ამბობს მ.შ. და ყვება თუ როგორ წერდა მას პოლიცია სმს-ს მისი ყოფილი შეყვარებულის სოციალური ქსელიდან.
“რამდენჯერმე ისეთი შემთხვევაც იყო და ჩემი ყოფილი შეყვარებულის პ. ბ-ს ფეისბუკიდან მომწერა თვითონ პოლიციამ. სახლში ვიყავი და სოციალურ ქსელს ვათვალიერებდი. მე რა ვიცოდი, მეგონა, რომ პ. ბ. მწერდა. ბოლოს მომწერეს: მე, გოგო, ვთქვი, მახინიამ რომ გვესროლა და შენც ბევრი პრობლემა რომ არ შეგექმნას, აღიარეო. მე დავიჯერე, რომ პ.ბ. მწერდა. ვუთხარი, როგორ მთხოვ, რომ უდანაშაულო ბიჭს ხელი დავადო, ასეთი რაღაც როგორ გავაკეთო-მეთქი და ზუსტად ხუთ წუთში პოლიციიდან მირეკავენ, გამოცხადდი პოლიციაშიო. მივედი და ყველა ეს გზავნილი ამობეჭდილი დამიდეს წინ. კიდევ იცით, რა გააკეთეს? _ ჩემს მეგობარს მისწერეს პ-ს ფეისბუკით, რას შვრები საყვარელოო. ანუ ყველაფერს აკეთებდნენ, რომ ჩემზე ფსიქოლოგიურად ემოქმედათ. პოლიციაში მეუბნებოდნენ, შენს დაქალთან გღალატობსო და ასეთ რაღაცებს. მატირებდნენ, ასე ვთქვათ, მაწამებდნენ, გამანადგურეს ფსიქოლოგიურად. ერთხელ დედაჩემმაც გაიგონა პოლიციაში ჩემი ტირილის ხმა და რომ გამოვედი, ვიუარე, არ მიტირია-მეთქი, ნერვიულობდა და შემეცოდა.
ბოლოს, ორი კვირის წინ ვიყავი და მითხრეს, რომ პროკურორი თუ გვეტყვის, რომ ტელეფონი მოგცეთ, მაშინ მოგცემთო. მივედი პროკურორთან, ვთხოვე, დამიბრუნეთ-მეთქი და ცოტა ხანი მადროვე და დაგიბრუნებთო, _ მითხრა. ტელეფონი დამიბრუნონ სხვა არაფერი არ მინდა. იმ ზიანს, რაც მომაყენს ვერ დავიბრუნებ. რა აზრი აქვს, მაგათ ვუჩივლო, ყველაფერი მაგათ ხელშია მაინც. გოგოს ასე მექცეოდნენ და დარწმუნებული ვარ, ბიჭი რომ ვყოფილიყავი, მცემდნენ. დაკითხვაზე შემომიტანეს რაღაც ფურცელი და მეუბნებოდნენ, ახლა ამას ხელს მოვაწერთ და სამი წლით ციხეში გაგიშვებთო. მაშინებდნენ, ერთ-ერთმა პოლიციელმა მითხრა, შენი ძმა რამეში ხომ არაა გარეულიო. იმდენი “ქექეს” და ვერაფერი აღმოუჩინეს. მაგათზეც ვდარდობ. ძმაც მყავს და მამაც და რამე არ “გაუჩალიჩონ”, ამისიც მეშინია“_ამბობს მ.შ.
შსს პრესსმასახურში ამბობენ, გამოძიება დამთავრებულია, სასამართლომ განაჩენი გამოიტანა, რომელიც მხარემ უზენაეს სასამართლოში გაასაჩივრა და ამ საქმეზე სხვა კპმენტარს ვერ გააკეთებენ: “რაც შეეხება ტელეფონს, სანამ საქმე არ დასრულდება უზენაესს სასამართლოში, მანამ ტელეფონი ინახება ნივთმტკიცებად”, _ გვითხრეს შსს პრესსამსახურში.