სოფელ ბახვის პრობლემები

ოზურგეთის მუნიციპალიტეტის სოფელი ბახვი, ოზურგეთიდან 12 კილომეტრით არის დაშორებული. სოფელ ბახვის ტერიტორიულ ერთეულში სამი სოფელი _ ქვედა ბახვი, ბახვი და მშვიდობაური შედის. მოსახლეობა ბახვის ცენტრამდე მისასვლელ გზას არ უჩივის, თუმცა, მათი თქმით, სოფელში, ე.წ. "თავკობულის" უბანში გაზი ჯერ არ არის, ასევე ცუდ მდგომარეობაშია გზა და რაც ყველაზე მთავარია, ამ უბანს წყალი დღის განმავლობაში მხოლოდ ერთი საათით მიეწოდება.

ოზურგეთის მუნიციპალიტეტის სოფელ ბახვში უწყლობის პრობლემა წლების განმავლობაში დგას. როგორც ადგილობრივები ამბობენ, ყოველ წელს აკეთებენ წყალგაყვანილობის სისტემას, თუმცა, სამუშაოები უხარისხოდ ტარდება და პრობლემა მუდამ გადაუჭრელია.

რუსუდან საღინაძე: "პრობლემების მეტი რა გვაქვს. გაზი ამდენი ხანია არ გამოგვიყვანეს, შეშა ჩვენ არ გვაქვს, აქ ტყე არ არის ახლოს, რა უნდა ვქნათ ამ ზამთარში, არ ვიცით. წყალი დილით მოვა ადრე და 9 საათამდე უნდა მოვასწროთ ჭურჭლების ავსება, თორემ მერე წყდება.

სახლში მცირეწლოვანი ბავშვები მყავს, სამუშაო არსად  არის, ოჯახის წევრები არ მუშაობენ. მხოლოდ ჩემი პენსიის იმედზე ვართ, შემოსავალი მხოლოდ თხილის გაყიდვისგან გვაქვს. ჩაის ფაბრიკა მთლად განადგურებულია, თორემ ქალებს კი გვქონდა სამუშაო, ლუკმა-პურს მაინც ვშოულობდით. გაზის შემოყვანა დაწყებულია, იძახიან _ დღეს იქნება, ხვალ იქნებაო, ახლა ისიც გვითხრეს, რომ ბახვის მოსახლეობამ 400 ლარის ნაცვლად გაზის სახლში შეყვანისთვის  700 ლარი უნდა გადაიხადოსო. საიდან მოვიტანოთ 700 ლარი?" _ ამბობს რუსუდან საღინაძე და მოსახლეობაში ძველი და ახალი ხელისუფლების მხრიდან შიშის სინდრომზეც საუბრობს:  "მეუღლე გარდაცვლილი მყავს, 20 წლის შვილი წინა ხელისუფლების დროს სამხედრო სამსახურში იყო და იქედან ჩამომისვენეს, შინაგან ჯარში მსახურობდა და მომიკლეს. ვერ გამოვიძიე საქმე, ვინ მოკლა, არავის ყურადღება არ მოუქცევია მაშინ. ცუდს ან საწინააღმდეგოს იტყვი და გადაგეკიდებიან. პატარები მყავს, მეშინია. რომ ვამბობდი, ჩემი შვილის მკვლელი მომინახეთ,-მეთქი, მითხრეს, თუ არ გაჩერდები, მეორესაც მოგიკლავენო. ამნაირი მთავრობა გვყავდა ადრე. ახლაც მეშინია, სანდო არავინ არაა. დღეს, მგონი, უარესი მდგომარეობაა. უნდა გეშინოდეს რამის თქმა, მეზობელი მეზობელს ვერ დაელაპარაკება, ერთი სააკაშვილისკენაა, მეორე _ ივანიშვილისკენ. იჩხუბო უნდა ან გაჩერდე პირში წყალი ჩაიგუბო".

ლიანა ნიკოლაიშვილი: "ჩვენი უდიდესი პრობლემა გაზის შემოყვანაა. დაიწყეს კიდეც, მაგრამ ახლა გვეუბნებიან, რომ 700 ლარი უნდა გადაიხადოთო. იძულებულები ვართ, გადავიხადოთ, სხვა გამოსავალი არ გვაქვს. ამ გაჭირვებულ ხალხს რა პასუხს გასცემენ ამ არჩევნებზე, არ ვიცი"

ნანი წულაძე: "გზა აქ არ არის, არც გაზია, თავს პენსიით ვირჩენთ. თხილი გვაქვს და ის არის ჩვენი შემოსავალი. წყალი არაა _ ესაა ყველაზე უარესი და უდიდესი პრობლემა"

ჟუჟუნა ანდღულაძე: "კალაძე ამბობდა ტელევიზიით, გაზი ყველას ოჯახში შევაო. ჯერ თქვეს, 400 ლარი  ეღირებაო და ახლა 700 ლარს გვთხოვენ. რას ნიშნავს ეს? საერთოდ თუ იქნება წყალი ისე, როგორც ადრე? ისე, ყველაფერი კი "აგვისრულა" "ოცნებამ" რაც დაგვიპირდა და კი მიიღებს ამ საარჩევნოდ ჩვენს პატივისცემას. მეოთხე წელიწადს ჯიბეებით იგრძნობთ უკვე წინსვლასო და კი ვიგრძენით _ დაგვიცარიელდა ჯიბეები, ელემენტარულად იმის როგორ არ რცხვენიათ, პენსია 10 ლარით რომ მოგვიმატეს? "

გია შუბლაძე: "წყალი ხანდახან გვაქვს, გაზი არაა, გზა არაა, სამუშაო არაა. არანაირი უკეთესობა არ ჩანს!"

 "გურია ნიუსი" სოფელ ბახვში ჩაის ფაბრიკის ბინებში მცხოვრებლების საყოფაცხოვრებო პირობებითაც დაინტერესდა _ მათი უმეტესობა სოციალურად დაუცველ ფენას მიეკუთვნება

აშოტ სატვალდიევი: "24 წლის ვხდები, ვარ უმუშევარი. მყავს მეუღლე და მცირეწლოვანი შვილები, ასევე მცირეწლოვანი დედმამიშვილები, რომლებსაც ჩემი იმედი აქვთ. სოციალური დახმარება გვქონდა და რამდენიმე თვე იმის გამო შეგვიჩერეს, რომ თურქეთში გადავედი სამუშაოდ, აბა, აქ რით ვარჩინო ოჯახი? როგორ ვუპატრონო  სამ არასრულწლოვანს? ელემენტარულად, იმის საშუალება არ მაქვს, რომ ბავშვებს სკოლაში 50 თეთრი გავატანო, რომ შესვენებაზე რამე ჭამონ. ნახევრად მშივრები არიან. მე თუ სადმე ფიზიკურ სამუშაოს ვნახავ, ვმუშაობ ქირაზე. რამდენიმე წლის წინ ფერადი ლითონის ქურდობაზე დამიჭირეს. სახლში მშივრები რომ ვიყავით, მოვიპარე და  საჭმელი ვიყიდე. აღარ მინდა ასეთი ცხოვრება,  გამოსავალი კი არ გვაქვს,

დედა მყავს, მამა უგზო-უკვლოდ დაკარგულია აგვისტოს ომის მერე და ვერსად მის გზა-კვალს ვერ მივაგენით".

ანზორ პაქსაძე: "ცხრა სული ვცხოვრობთ სახლში. გვაწუხებს უფულობა, შიმშილი. ჩვენი ყველაზე მეტი პრობლემა უმუშევრობაა. თავს პენსიით ვირჩენთ. საჭმელს მაშინ ვჭამთ, თუ სადმე ფიზიკურად ვიმუშავებთ. არჩევნების პერიოდში სტიქიამ სახლს სახურავი მოაძრო.  დაგვპირდნენ, რომ გადახურავდნენ, თუმცა, იმის მერე დიდი დრო გავიდა. აუცილებლად არჩევნები უნდა იყოს, რამეს რომ შეგვპირდნენ მაინც? ყურადღებას არავინ გვაქცევს, ამ სოფელს თუ ჰყავს საერთოდ პატრონი?"

ლამარა რატჩენკო: "ჩვენ თუ არ გვეკუთვნის სახლის გადახურვა, აბა ვის უნდა დაეხმარონ? ჭერიც ამ ზამთარს ვერ გაუძლებს. ტრაგედია რომ მოხდეს, მაშინ ხომ  შეწუხდებიან?! ჩვილი ბავშვები ცხოვრობენ ამ სახლში. ამას წინათ რომ ძლიერად წვიმდა, ჩამოვარდა ერთი ხე ჭერიდან და ძლივს გადავრჩით. ნახეთ, თუ შეიძლება აქ ცხოვრება? საფრთხე ემუქრებათ ბავშვებს", _ ამბობდნენ ჩაის ფაბრიკის ბინებში მცხოვრებლები.

"გურია ნიუსი" ოზურგეთის მუნიციპალიტეტის გამგებლის წარმომადგენელს სოფელ ბახვში გოჩა შარაშენიძეს დაუკავშირდა, რომელმაც მოსახლეობის მიერ ჩვენთან საუბრისას გაჟღერებული ყველა ინფორმაცია დაადასტურა და სოფელში არსებული პრობლემების შესახებ ისაუბრა: "გაზის შემოყვანასთან დაკავშირებით ვესაუბრე კომპანიის წარმომადგენლებს, რომლებმაც მითხრეს, რომ არის გაურკვევლობა, მაგრამ 400 ლარზე მეტი არ დაჯდება გაზის შეყვანა მოსახლეობაში.  ჯერ ოფიციალურად არ არის გადაწყვეტილი, ზუსტად რამდენი დაჯდება. ვუთხარი, მოსახლეობამ ზედმეტი რატომ უნდა გადაიხადოს,-მეთქი, და მიპასუხეს, რომ ფასები ჯერ  ჩამოსაყალიბებელია, _ ამბობს შარაშენიძე და წყლის პრობლემასთან დაკავშირებით კომენტარს აკეთებს: "წყალთან დაკავშირებით მართლაც პრობლემებია. მოსახლეობას მაქსიმალურად მიეწოდება იმ რაოდენობის წყალი, რისი შესაძლებლობაც არის. 600-ტონიანი რეზერვუარი ივსება, რომელიც მთელ სოფელს მიეწოდება მანამ, სანამ  არ დაიცლება, მაგრამ მილებია გახეთქილი, _გვითხრა სოფლის რწმუნებულმა.

შიდა გზების შესახებ შარაშენიძე ამბობს, რომ მოსახლეობამ ცოტა თავი თუ არ შეიწუხა, ისე არაფერი გამოვა:

_ გზები კი ცუდ დღეშია ნამდვილად, მაგრამ მოსახლეობამ ცოტა უნდა შეწუხდეს და რამე გააკეთოს. ამ წყალდიდობამ მაინც სულ ჩამორეცხა ეს გზები, მალე დაიწყება მოხრეშვა. ჩემ მიმართ უკმაყოფილებას თქვენთან გამოთქვამენ _ ერთად წავიდეთ და ვნახოთ, რომელიმე ჩემზე ცუდს თუ გეტყვით, გავცემ პასუხს.

_ ბატონო გოჩა, ჩაის ფაბრიკის ბინების მაცხოვრებლები ამბობენ, რომ მათი სახლი მძიმე მდგომარეობაში და სასწრაფოდ გადახურვას საჭიროებს.

_ ჩაის ფაბრიკის ბინები არ არის მუნიციპალიტეტის ქონება _ თავად ფაბრიკას ეკუთვნის. მაქსიმალურად ვცდილობთ, დავეხმაროთ. გვყავდა კიდეც კომისია ამოყვანილი, მაგრამ ქონება რადგან ჩვენი არ არის, ამიტომ ამის უფლება არ გვაქვს. ჩვენია მხოლოდ მიწა, თორემ აქამდე იქნებოდა გადახურული, _ გვითხრა სოფლის რწმუნებულმა.