ბაზა მხოლოდ შიდა მოხმარებისაა _ “გურია ნიუსის” საკუთრებაა და მასში შედის მონაცემები გაზეთის გამომწერების დაბადების თარიღის, სამუშაო ადგილისა და სხვა მონაცემების შესახებ, რაც საშუალებას მოგვცემს, უკეთ განვსაზღვროთ ჩვენი აუდიტორიის საჭიროებები, სურვილები, მოლოდინები და უკეთ მოვემსახუროთ მკითხველს. ასევე, დისტრიბუტორებს ვთხოვეთ, მკითხველის პირადობის მოწმობის ნომრის ჩაწერაც, მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ ხელმომწერს სურვილი აქვს ჩაერთოს ჩვენს ახალ პროექტში _ ნიუს ქარდი. ნიუს ქარდი პლასტიკური ბარათია, რომლითაც გაზეთზე ხანგრძლივვადიანი ხელმომწერი მიიღებს ფასდაკლებებს, როგორც ჩვენს მომსახურებებზე, ასევე, სხვადასხვა ბიზნესპარტნიორების სავაჭრო ობიექტებში. ასევე, დაგეგმილია სხვადასხვა აქციები, რომელშიც მონაწილეობას მხოლოდ პლასტიკური ბარათი მფლობელები მიიღებენ. ამგვარი აქციები მთელი მსოფლიოს მედიაში ჩვეულებრივი და სასიამოვნო მოვლენაა და მკითხველთა ლოიალურობის გაზრდას ემსახურება. ეს პროექტი ამერიკის შეერთებული შტატების განვითარების სააგენტოს (USAID) სახსრებით, IREX-ის G-მედიას პროგრამის ფარგლებში ხორციელდება, რომელიც საქართველოში დამოუკიდებელი მედიის გაძლიერებას ისახავს მიზნად. პროექტი ჯერ კიდევ გასული წლის სექტემბრიდან დაიწყო, თუმცა, მანამდე, საპროექტო წინადადების შემუშავების, კონკურსში მონაწილეობის, გამარჯვების, ვაშინგტონში დამტკიცების პროცედურები გაიარა. ამით იმის თქმა გვინდა, რომ პროექტი კარგა ხნით ადრე მომზადდა და დაიწყო, ვიდრე საქართველოს პოლიტიკური ცის კაბადონზე “ქართული ოცნება” გამოჩნდებოდა, ხოლო ბიძინა ივანიშვილის ბიუჯეტიდან, ყველაზე გულუხვად, ხელისუფლება იკვებებოდა.
მას შემდეგ, რაც ივანიშვილმა პოლიტიკურ პროცესებში ჩართვა გადაწყვიტა და მმართველ გუნდს სერიოზული მეტოქე გამოუჩნდა, “ნაციონალურმა ხელისუფლებამ” ძალაუფლების შესანარჩუნებლად ყველა ის ინსტიტუტი და სისტემა აამუშავა, რომელსაც სწორედ ამ მიზნით ქმნიდა 9 წლის მანძილზე _ სრულიად უფუნქციო თვითმმართველობები, რომლებიც, სამწუხაროდ, მხოლოდ სოფლებში მცხოვრები მოქალაქეების პოლიტიკური შეხედულებების დასადგენად, საარჩევნო ხმების მოსაგროვებლად სჭირდება; სკოლები, რომლებიც, მიუხედავად იმისა, რომ საქართველოს კანონმდებლობით საჯარო დაწესებულებებია, კანონის აშკარა დარღვევით “ჩაკეტილ დაწესებულებებად” აქცია; სკოლის დირექტორებს “საპყრობილის მცველის” ფუნქცია მიანიჭა, მასწავლებელს კი, რომელსაც “ერის მოძღვრად” მიიჩნევდა საზოგადოება, ყვითელ ავტობუსებში და საარჩევნო კომისიებში დესანტად მიუჩინა ადგილი; ამოქმედდა დასმენების, მიზანმიმართული ჭორისა და დეზინფორმაციის მთელი ქსელი, რომელსაც პოლიტიკურ პოლიციად მოვლენილი კონტროლის პალატა, პროკურატურა, სოდ-ი, კუდ-ი, პოლიცია ადამიანების ერთმანეთისადმი უნდობლობის, დაუძლეველი შიშის, პოლიტიკური შეხედულებების გამო დევნის გასაღვივებლად იყენებენ. ამგვარი ტოტალური დაშინების და გადაკიდების მიზანი მოქალაქეების პოლიტიკური პროცესებიდან გარიყვა, კონსტიტუციურ უფლებებზე უარის თქმაა.
ამგვარ “ნაციონალურ სცენარში” ვერ ეწერებიან მედიაორგანიზაციები, რომლებიც ცდილობენ აუდიტორიას რეალური ფაქტები, ობიექტური ინფორმაცია მიაწოდონ, საზოგადოებისთვის სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანი და საჭირბოროტო თემები განიხილონ, დაიცვან მოქალაქეთა ფუნდამენტური _ მათ შორის, გამოხატვის, ინფორმაციის მიღების პოლიტიკური შეხედულებების ქონის, თავისუფალი არჩევის უფლებები… პროპაგანდისა და სრულიად უპასუხისმგებლო ცილისწამებების გავრცელებით დაკავებული მედიასაშუალებებისგან განსხვავებით.
“გურია ნიუსის” დისტრიბუტორების მიმართ პერმანენტული ზემოქმედების შესახებ, ჩვენი მკითხველი კარგადაა ინფორმირებული; დღეს კი გესაუბრებით იმ ფაქტის შესახებ, რომელსაც ჩოხატაურის მუნიციპალიტეტის სოფელ კოხნარში ჰქონდა ადგილი; თუ როგორ ცდილობს სკამს და ხალხის ხარჯზე მისაკუთრებულ კეთილდღეობას ჩაბღაუჭებული ხელისუფლება ბუზი სპილოდ აქციოს, თანასოფლელები _ მტრებად, დემოკრატიული ღირებულებები კი, ფარსად!
გასულ კვირას, ჩვენი კოხნარელი დისტრიბუტორის _ ნინო ანდღულაძის წერილი მივიღეთ: “ძალიან გთხოვთ, დამეხმაროთ და საზოგადოებას უკეთ გააგებინოთ, რისთვის გახდა საჭირო მკითხველის პირადობის მოწმობის ნომრების ჩაწერა და მათი სხვა მონაცემების შეგროვება. სოფელში აღარ მეცხოვრება, ყველა გადაგვეკიდა _ სოფლის რწმუნებულიდან დაწყებული, სკოლის დირექტორის ჩათვლით… ყველა მოღალატედ მთვლის. მთელი ოჯახი ვნერვიულობთ. სამსახურს სიმწრით ვეღირსე ქალბატონი ნინო ბარამიძის და აწ გარდაცვლილი ბონდო ანდღულაძის დახმარებით და ახლა გათავისუფლებით მემუქრებიან”, _ აღნიშნულია წერილში.
ჩვენ ვეცადეთ საფუძვლიანად გაგვერკვია, თუ რა ხდებოდა კოხნარში და უახლოეს ხანში, სოფლის მოსახლეობასთან შეხვედრას ისევ ვგეგმავთ.
ნატო გოგელია, “გურია ნიუსის” ჟურნალისტი: _ შევხვდით ყველა მხარეს და მოსახლეობის დიდ ნაწილს. როგორც გაირკვა, ნინო ადღულაძის მეუღლე, მასიკო გიორგაძე “ეროვნული ფორუმის” მხარდამჭერია. მან გასული წლის ნოემბერში, ბიძინა ივანიშვილის და ეკატერინე ხვედელიძის მოქალაქეობის აღდგენის მოთხოვნით, ხელმოწერები უსასყიდლოდ შეაგროვა. რამდენიმე დღის წინ, გიორგაძე კონტროლის პალატის წარმომადგენლებმა ახსნა-განმარტების მისაცემად დაიბარეს. სწორედ ამის შემდეგ დაიწყო კოხნარში პრობლემები _ როგორც გავარკვიეთ, ვიღაცამ მიზანმიმართულად გაავრცელა ინფორმაცია, რომ გიორგაძის მეუღლის _ “გურია ნიუსის” დისტრიბუტორის მიერ ჩვენთვის შეგროვებული მონაცემები, პროკურატურაში მოხვდა და უფრო მეტიც, ის პოლიტიკური მიზნებისთვის იქნა გამოყენებული. თუმცა, “ჭორის გამავრცელებელს” გამორჩა ერთი მნიშვნელოვანი დეტალი _ “გურია ნიუსის” ბაზისთვის პიროვნების ხელმოწერა საჭირო არ იყო.
_ ხელსაც აწერინებდა, ზოგსაც პირადობები გამოართვა. ვისაც გამოართვა, იმათ იცოდნენ, რომ “გურია ნიუსისთვის” იყო საჭირო, თუმცა, გაირკვა, რომ ეს მონაცემები და ხელმოწერები ივანიშვილთან აღმოჩნდა, _ აღნიშნა ჩვენთან საუბრისას ზაურ გვენეტაძემ, რომელიც “ნაციონალური მოძრაობის” მხარდამჭერია.
_ ბატონო ზაურ, ვინ თქვა, რომ ჩვენთვის გაკეთებული ხელმოწერები ივანიშვილთან აღმოჩნდა?
_ ვინც მოაწერა ხელი. ზოგმა თქვა, მე არ მინდოდა “გურია ნიუსი”, მაგრამ ამას (მასიკო გიორგაძეს გულისხმობს. ნ. გ.) გამოუწერია. საიდან მოხდა და როგორ მოხდა, არ ვიცითო.
_ რას ნიშნავს, არ უნდოდა და გამოუწერა?
_ არ უკითხავს ჩემთვის, ისე წაუღია პირადობაო (?!) ბევრმა თქვა, _ გვითხრა გვენეტაძემ, თუმცა, ამის მთქმელი ერთი ადამიანიც ვერ დაგვისახელა.
“გურია ნიუსმა” კარდაკარ ჩამოიარა კოხნარში ყველა ხელმომწერი და ყველა მათგანის პასუხი ერთნაირი იყო:
_ ხელი არაფერზე მოგვიწერია, პირადობის მოწმობის ნომერი ჩვენი თანხმობით მივეცით, რადგან ვიცით, რომ “ნიუს ქარდის” აქციებში უნდა ჩავერთოთ, _ ამბობენ ჩვენი ხელმომწერები.
ნინო ანდღულაძე ჩვენთან საუბრისას ყვება, რომ მის ოჯახს დიდი ხანია პრობლემები აქვს. ქალბატონი ნინო, რომელიც საუბრის დროს ცრემლებს ვერ იკავებს, აღნიშნავს, რომ სოფელში ხელისუფლება მიზანმიმართულად ავრცელებს ხმებს, თითქოს, მათ ხალხი შეცდომაში შეიყვანეს და “გურია ნიუსის” სახელით ხელწერები ბიძინა ივანიშვილისთვის გააკეთებინეს.
_ ეს ის ადამიანები არიან, რომლებიც შევარდნაძის დროიდან არიან ხელისუფლებაში. მაშინ ჩვენ სააკაშვილის აქტიური მხარდამჭერები ვიყავით და ამის გამო, სამსახურიდანაც კი გამათავისუფლეს. 2003 წელს, პლაკატებს ვაკრავდით და ესენი ხევდნენ. გაიმარჯვეს “ნაციონალებმა”, თუმცა, ჩვენს არავის გავხსენებივართ _ სათავეში ის ადამიანები მოვიდნენ, რომლებიც მაშინ პლაკატებს ხევდნენ და გვავიწროვებდნენ. ამდენი ხანია, ასეთ დღეში ვართ. ჩემი მეუღლე, გამგებლის მოადგილის, გია გიორგაძის ბიძაშვილია. ვიღაცამ გიას დაურეკა, შენი ბიძაშვილი ოპოზიციის ხმებს აგროვებსო. ღამე ამოვიდა გია ჩვენთან: _ ბიძაშვილი ხარ ჩემი და რას მიკეთებო… პედიატრ ვახტანგ გაჩეჩილაძესთან, რომელიც ოპოზიციიდან საკრებულოს დეპუტატია, სამკურნალოდ შვილიშვილი ჩავიყვანეთ და კონტროლის პალატის წარმომადგენლებმა ისიც კი ჰკითხეს ჩემს მეუღლეს, მასთან რატომ მიიყვანეთო! შვილი გავუშვი ჯარში, იქიდან კი ჰეპატიტით დაავადებული დამიბრუნდა, მაგრამ ერთი თეთრით არ დაგვხმარებია არავინ. ამ სამსახურის გამო ყველა შევაწუხე. როგორც იქნა ვეღირსე მზარეულის ადგილს, მაგრამ ახლა, მოხსნით მემუქრებიან. ყველაფერი ჩვენთვის რატომ უნდა შეიზღუდოს?! კორნელი კუკულავა გვეხვეწებოდა, მომეხმარეთ არჩევნებზე და სამსახურს აუცილებლად დაგაწყებინებთო. გაიმარჯვა და დაივიწყა დაპირება. სხვის სახლში ვცხოვრობთ. 6 თვე მქონდა სოციალური დახმარება, მერე შემიწყვიტეს, იმის მერე ქულები მემატება და მემატება! არადა, ჩემს ცხოვრებაში არაფერი შეცვლილა. დახმარებები იმათ ეძლევათ, ვინც დასაქმებულია. ეს უსამართლობაა! _ ამბობს ანდღულაძე.
ნინო ანდღულაძე ყვება, რომ ზეწოლა მას შემდეგ დაიწყო, რაც ცნობილი გახდა, რომ მისი მეუღლე კონტროლის პალატაში დაიბარეს: _ როცა გახმაურდა, რომ მასიკო დაიბარეს, გზაში შემხვდა სკოლის დირექტორი, გზიდან მომაბრუნა და მითხრა: როგორ გაბედეთ ჩემი მოტყუება, რისთვის წაიღეთ ჩემი პირადობის მოწმობა, სამსახური არ დავკარგო, იცოდეო. ამას ბევრი ისმენდა. მე ტყუილი არავისთვის მითქვამს… გაზეთის ელექტრონული მონაცემთა ბაზისთვისაც ხელმოწერა არავის გაუკეთებია, რადგან არ იყო ამის აუცილებლობა. სოფლის რწმუნებულის _ ჟიფო ცინცაძის ოჯახის წევრები ავრცელებენ ინფორმაციას, რომ ჩვენს მიერ შეგროვებული მონაცემები პროკურატურას გადაეცა, _ ამბობს ანდღულაძე.
მისი და მისი მეუღლის თქმით, “გურია ნიუსის” მონაცემთა ბაზით საკრებულოს თავმჯდომარე ანტონ ხუნდაძე და გამგებლის მოადგილე, გია გიორგაძეც დაინტერესდნენ:
_ როდესაც კონტროლის პალატის უწყება მოვიდა, ჩემი მეუღლე სიტუაციის გასარკვევად გამგეობაში მივიდა. ანტონ ხუნდაძემ არ იცოდა, მე თუ ვავრცელებდი სოფელში “გურია ნიუსს” და მასიკოს ჰკითხა, ხომ არ იცი, ვინ აგროვებს მონაცემებს “გურია ნიუსისთვის” და რაში სჭირდებათო?! ისიც უთხრეს, ფრთხილად იყავით, შენმა მეუღლემ სამსახური არ დაკარგოსო, _ აღნიშნა ანდღულაძემ.
ანტონ ხუნდაძე მასიკო გიორგაძესთან შეხვედრის ფაქტს ადასტურებს, თუმცა, ამბობს, რომ “გურია ნიუსზე” საუბარი არ ყოფილა. ხუნდაძის განმარტებით, არც სამსახურიდან გათავისუფლებით დამუქრებია გიორგაძის მეუღლეს:
_ გეტყობათ, რომ კარგად არ მიცნობთ, არ ვარ ისეთი ადამიანი, რომ ვინმეს სამსახურიდან გაგდებით დავემუქრო, _ გვითხრა ხუნდაძემ.
გია გიორგაძე კი ამბობს, რომ ბიძაშვილი დიდი ხანია არ უნახავს: _ როცა გამგეობაში მოვიდა, შევხვდი და გამარჯობა ვუთხარი, მეტი საუბარი მასთან არ მქონია, _ აღნიშნა გამგებლის მოადგილემ.
ნინო ანდღულაძესთან საუბრის ფაქტს უარყოფს კოხნარის სკოლის დირექტორიც ნანა ახალაძე, რომელმაც, თავს იმის უფლებაც კი მისცა, რომ სკოლის ტერიტორიაზე ყოფნა აგვიკრძალა: _ შეკითხვებზე პასუხს ვერ გაგცემთ, _ გვითხრა ახალაძემ.
_ ეს კითხვები სკოლას არ ეხება.
_ ვერ გიპასუხებთ, იმიტომ, რომ რესურსცენტრთან და სამინისტროსთან შეთანხმების გარეშე სკოლის ტერიტორიაზე არავის შემოშვების უფლება არ გვაქვს.
_ რას ნიშნავს შეთანხმების გარეშე შემოშვების უფლება არ გაქვთ? რომელი კანონის საფუძველზე?
_ ბრძანების ნომერს ვერ გეტყვით ახლა, მაგრამ გინდ დეპუტატი იყოს, გინდ _ გუბერნატორი, სკოლის ტერიტორიაზე ვერავინ ვერ შემოვა!
_ რის საფუძველზე, რაღაც სამართლებრივი დოკუმენტი ხომ უნდა არსებობდეს?
_ არსებობს, რა თქმა უნდა. თქვენც ხომ გაქვთ ჟურნალისტური ისა (საუბრის სტილი დაცულია. ნ. გ.), მეც მაქვს ის მუხლი ჩანიშნული, რომლითაც არ გაქვთ შემოსვლის უფლება.
ახალაძემ, რომელსაც თავი “ერთიცახა მეფედ” წარმოუდგენია, კანონს დაუფიქრებლად არღვევს, მოქალაქის, დეპუტატის, გუბერნატორის უფლებებს არ ცნობს, საუბრის გაგრძელება აღარ ისურვა და სკოლის ტერიტორიის დატოვება გვთხოვა. თუმცა კითხვაზე, თუ რა პრეტენზიები ჰქონდა ნინო ანდღულაძესთან, პასუხის გაცემა მაინც მოუხდა _ მან გვიპასუხა, რომ ამ ქალბატონთან მას არანაირ თემაზე არ უსაუბრია და მისთვის არც პირადობის მოწმობის ნომერი მიუცია!
სოფლის რწმუნებულის, ჟიფო ცინცაძის თქმით, მას ანდღულაძესთან და მის ოჯახთან პრობლემები არ აქვს: _ ნინოსთვის არაფერი მითქვამს, არანაირი შეხება მასთან არ მქონია. არ მახასიათებს მასეთი რამ. ცრუ ინფორმაციას ნურავინ გაავრცელებს.
_ ქალბატონო ჟიფო, რა პრობლემები შეიქმნა ჩვენი გაზეთის ბაზისთვის მონაცემების შეგროვების გამო? როგორც გვითხრეს, თქვენ მიზანმიმართულად გაავრცელეთ ინფორმაცია, რომ ჩვენთვის გაკეთებული ბაზა, მკითხველის პირადი მონაცემებით, ჯერ ივანიშვილთან, შემდეგ კი პროკურატურაში აღმოჩნდა. ის ადამიანები, რომლებიც “გურია ნიუსის” მკითხველები არიან, ამბობენ, რომ მხოლოდ პირადი ნომრები გასცეს და ხელი არაფერზე მოუწერიათ… რამ გამოიწვია ასეთი დეზინფორმაციის გავრცელება?
_ როგორ გეკადრებათ?! მე არავისთვის არაფერი მითქვამს. მკითხეს ამის შესახებ. დაინტერესდნენ რა ხდებოდა, რატომ შეაგროვა მასიკომ მონაცემები. ეს შეკითხვა ჩემმა შვილმაც დამისვა, რადგან მასიკოს მანაც მისცა პირადობის მოწმობის ნომერი. ჩვენ ერთი თვეა, რაც გაზეთი გამოვიწერეთ.
_ როცა თქვენი შვილი ჩვენს დისტრიბუტორს პირადობის მოწმობის ნომერს აძლევდა, არ დაინტერესდა რატომ იყო ეს საჭირო?
_ კი და მასიკოს უთქვამს, გაზეთი რომ გაქვს გამოწერილი, იმიტომო. ჩემმა შვილმა შესთავაზა, რომ პირადობა ჩემთვის ან მამამისისთვის გამოერთმია, მაგრამ მასიკოს უთქვამს, სად ვეძებო დედაშენი და მამაშენი, აგერ ხარ და მომეციო.
_ თქვენი შვილი ხომ სრულწლოვანია?
_ კი.
_ მან ხელი რაიმეზე მოაწერა?
_ არა, ნამდვილად არა. არც არავის არ აქვს ხელი მოწერილი. როცა ჩემმა შვილმა მკითხა რისთვის დასჭირდა პირადობის მოწმობაო, როცა იგივე მითხრა სკოლის დირექტორმა, დავინტერესდი და მასიკოს ვკითხე, რა ხდებოდა. მან კი ამიხსნა, რომ ეს გაზეთს სჭირდებოდა, რომ კეთდებოდა ბარათები და იქნებოდა ფასდაკლება, რაც მისასალმებელია, _ ამბობს სოფლის რწმუნებული.
რეალურად კი საქმე იმაშია, რომ კოხნარი ის სოფელია, საიდანაც ივანიშვილის და მისი მეუღლის მოქალაქეობის აღდგენის მოთხოვნით, გურიაში ყველაზე მეტი ხელმოწერა შეგროვდა. ხელისუფლებაც განრისხდა და ახლა ყველაფერს კადრულობს, რომ სოფელი _ რწმუნებულს, რწმუნებული _ სოფელს, “მიშისტები” _ “ბიძინისტებს”, სკოლის დირექტორი _ კანონს, ყველა ერთად კი, თავისუფალ არჩევნებს და გაზეთს გადაჰკიდოს. ეს რომ ასეა, ისიც ადასტურებს, რომ ივანიშვილის უფლებების აღდგენის მოთხოვნით ხელმოწერებს კოხნარში “თავისუფალი დემოკრატების” მხარდამჭერები _ ფიქრია გიორგაძე და მისი მეუღლე, გიორგი შათირიშვილიც აგროვებდნენ. ფიქრია გიორგაძე ჩვენთან საუბრისას ამბობს, რომ ხელმოწერების შეგროვების გამო, სოფლის ხელმძღვანელი ხელმომწერებს დაემუქრა: _ დეკემბრის შუა რიცხვებში გავაკეთეთ ხელმოწერები. მეორე დღეს, როცა ჯერ კიდევ არ მქონდა ისინი პარტიაში მიტანილი, მითხრეს, რომ სოფლის რწმუნებული, ჟიფო ცინცაძე ამ ხელმოწერილი ბლანკების უკან დაბრუნებას ითხოვდა. ასე უთქვამს, მე მომიტანოს და ორ იმდენს გადავუხდი, რასაც პარტიაში აძლევენო. ათი იმდენიც რომ შემომთავაზონ, მაგის გამკეთებელი არ ვარ. თუმცა, ეს არ იყო ერთადერთი პრობლემა: ცინცაძემ სოფელი შეკრიბა და გააფრთხილა, რომ ვინც ივანიშვილის მოქალაქეობის აღდგენის მოთხოვნაზე ხელი მოაწერა, ვერც დახმარებას მიიღებდა და ვერც პენსიას! _ გვითხრა გიორგაძემ.
ამ ფაქტს კატეგორიულად უარყოფს ჟიფო ცინცაძე: _ არავისთვის არაფერი მითქვამს. არც მქონდა ამის უფლება. ყველას აქვს თავისი აზრი და როგორც უნდათ, ისე გამოხატავენ. როცა გიორგაძემ და შათირიშვილმა ხელმოწერების შეგროვება დაასრულეს, ჩემთან მოვიდა ერთ-ერთი მაცხოვრებელი, ერთი კი არა _ რამდენიმე, და მითხრეს, რომ არ მოაწერეს ხელი, რადგან არ იცოდნენ ვინ იყვნენ. მე მათ გარკვევით ვუთხარი, რომ ეს ჩემი გადასაწყვეტი არ არის. საერთოდ არ ვიცნობ არც ფიქრიას და არც მის მეუღლეს, _ ამბობს ცინცაძე “გურია ნიუსის” ჟურნალისტთან საუბარში. ამ საუბრების და შეხვედრების აუდიო და ვიდეო ჩანაწერები რედაქციაში ინახება.
ბუნებრივია, როცა მოსახლეობა მასობრივად ხელს აწერს ნებისმიერი პირის მოქალაქეობის აღდგენის მოთხოვნით, მოთხოვნაზე ხელმომწერთა ვინაობა, პირადი ნომრები, მისამართები, ხელმოწერები სახელმწიფო სტრუქტურაში _ პარლამენტში, სამოქალაქო რეესტრში, პრეზიდენტის ადმინისტრაციაში შედის… ასე რომ, “პროკურატურაში დანოსების” შეტანის აუცილებლობა სულაც არ არსებობს იმ ქვეყანაში, სადაც სასამართლოც, პარლამენტიც, სამინისტროც და თვითმმართველობაც ერთი ხელით იმართება და იმგვარი უწყინარი ინფორმაცია, როგორც პირადი ნომერია, ყველასთვის ღიაა.
აი, ასეთია “დემოკრატიულობანას” ფარდის მიღმა არსებული რეალობა, ასე გადიან ტესტს მაღალჩინოსნები საზოგადოების “სიცრუის დეტექტორზე”, ასე უფასურდება “ნაციონალური ტელევიზიების” ეკრანებიდან მოქადაგე მაღალჩინოსნების ღაღადი თავისუფალი, გამჭვირვალე და სამართლიანი არჩევნების უზრუნველყოფის შესახებ.
სამწუხაროდ, ჯერ ისევ თვალისმომჭრელად ირეკლავს თავისუფლების მზის სხივებს “შინსახკომური” პენსნე და ისევ კბილებში ცრის “პარტიული მუშაკი” თავზარდამცემ სიტყვებს: “ყველაფერს ვხედავთ! ყველაფერს ვუსმენთ!”
საპასუხოდ, ღირსეულმა საზოგადოებამ თავის მართლებას, სხვებისთვის გადაბრალებას, მოყვასის გამეტებას კი არ უნდა მიმართოს 30-იანი წლების მსგავსად, არამედ, უფრო გაბედულად უნდა განაცხადოს: დიახ, მაქვს უფლება, მოვითხოვო ჩემი და სხვისი უფლებების დაცვა! დიახ, მაქვს უფლება მხარს ვუჭერდე ნებისმიერ პოლიტიკურ პარტიის! დიახ, მაქვს უფლება, უკეთ მემსახუროს ჩემ მიერ დაქირავებული ხელისუფლება! დიახ, მაქვს უფლება, მოვითხოვო სამართლიანი არჩევნები!
რაც შეგვეხება ჩვენ _ “გურია ნიუსი” თანამშრომლების შერჩევისას, არასდროს ინტერესდება, თუ როგორია მათი ოჯახის წევრთა პოლიტიკური შეხედულებები, მხატვრული გემოვნება, მკურნალი ექიმის პარტიული კუთვნილება, ფეხის ზომა, თმის ფერი… ჩვენ შეხედულებების, რწმენის, გამოხატვის, პოლიტიკაში ნებისმიერი პირის ჩართვის, არჩევნის თავისუფლების მომხრეები და დამცველები ვართ. ჩვენ განსაკუთრებული ყურადღებით დავაკვირდებით, თუ როგორ განვითარდება მოვლენები კოხნარში; და თუ თუნდაც ერთ ადამიანს პოლიტიკური შეხედულებების გამო, სოციალური დახმარება, პენსია, ჯამაგირი მოეხსნება ან სხვა სახის მორალური თუ ფიზიკური საფრთხე შეექმნება, გვერწმუნეთ, ამ ამბავს ყველა საერთაშორისო ორგანიზაციას მივაწვდით და მისი უფლებების დასაცავად სტრასბურგსაც მივმართავთ.
ადგილობრივ ხელისუფლებას კი ვურჩევთ, რომ ასეთი მარტივი “ტრიუკები” უშედეგო და სამარცხვინოა _ გახსოვდეთ, ხელისუფლებანი იცვლებიან, ხალხი რჩება! და თუ “ერთი კაცის” “მართლმსაჯულების” და გამოკიდების გეშინიათ, შესაძლებლობა გაქვთ ხალხს შეაფაროთ თავი; მაგრამ თუ თავად ხალხი გამოგეკიდებათ, როგორც ამ სიტყვების ავტორი ამბობს, გამოსავლად “წყალში თავის დურთებაღა” დაგრჩებათ!
P.S. გაზეთი დასაბეჭდად მზად იყო, როცა ჩვენმა წყარომ გვაცნობა, რომ ხელისუფლებამ, ჩვენი კორსპონდენტების კოხნარიდან წამოსვლის შემდეგაც გააგრძელა მოსახლეობის ტერორი და რამდენიმე კოხნარელის დაშინება სცადა.
“გურია ნიუსი” ამ თემას ისევ მიუბრუნდება და ყველა სამართლებრივ გზას მიმართავს მოსახლეობის ინტერესების დასაცავად.
