ნაცემი ჟურნალისტი “გურია ნიუსთან” დეტალურად აღწერს ამ ორი დღის განმავლობაში განვითარებულ მოვლენებს.
ირაკლი ვაჩიბერაძე: “ეს ყველაფერი ჯერ კიდევ გუშინ დაიწყო. თანმიმდევრობით მივყვები ყველაფერს _ გუშინ ქუთაისში ჩამოდიოდა პრეზიდენტი. ჩვენ, რეგიონულ ჟურნალისტებს, არ გვაქვს იმის საშუალება და ნათია ბანძელაძე არ გვაძლევს იმის უფლებას, რომ გავაშუქოთ მსგავსი შეხვედრები. განსაკუთრებით ცუდ დღეშია ბეჭდვითი პრესა, რომელსაც რატომღაც არ ცნობენ აქ.
პრეზიდენტი მოსახლეობას ლადო მესხიშვილის სახელობის თეატრში უნდა შეხვედროდა _ ასეთი ინფორმაცია გავრცელდა. აღმოჩნდა, რომ მოსახლეობის ნაცვლად, პრეზიდენტი ხვდებოდა ნაციონალური მოძრაობის წევრებს და ადგილობრივ ხელისუფლებას. ადამიანებსაც იმის მიხედვით უშვებდნენ იქ, იყვნენ თუ არა ადგილობრივი მიუნიციპალიტეტის თანამშრომლები და ნაციონალური მოძრაობის წევრები. იყო რამდენიმე სკოლის დირექტორი და სასწავლო ნაწილის გამგე.
რომ მივხვდი, რომ როგორც ჟურნალისტს, იქ მოხვედრის არანაირი შანსი არ მქონდა, თავი გავასაღე ნაცმოძრაობის წევრად და უპრობლემოდ შევედი.
_ რატომ ტარდებოდა ეს შეხვედრაც დახურულ ფორმატში და რა ხდებოდა თეატრში?
_ უცებ შევესწარი ასეთ სიტუაციას _ ქალს მოათრევდნენ კარებისკენ ძალით და ეუბნებოდნენ, შენ ნაცმოძრაობის წევრი არ ხარ და აქ როგორ შემოეთრიეო.
მიუხედავად იმისა, რომ იქ არ შევსულვარ, როგორც ჟურნალისტი, ამ ყველაფერს როგორ არ გადავიღებდი? ამოვიღე ვიდეოკამერა და დავიწყე გადაღება. უცებ ამ ქალს ხელი გაუშვეს, დააგდეს და ყველა წამოვიდა ჩემსკენ. ადგილი ჰქონდა ფიზიკურ შეურაცხყოფას, გინებას, მომთხოვეს ყველაფრის წაშლა, დაახლოებით 1000 ფოტოსი, რომელიც ჩემს ციფრულ კამერაზე იყო ჩაწერილი. მიუხედავად იმისა, რომ მათ თვალწინ წავშალე ეს ყველაფერი, მაინც არ დამიჯერეს, შეიძლება აღადგინონ მასალაო და დაუძახეს სპეციალისტს, რომელმაც დაარწმუნა, რომ ამის აღდგენა შეუძლებელი იქნებოდა.
_ რაც შეეხება დღევანდელ ფაქტს, როგორ მოხვდი ნაციომალური მოძრაობის დახურულ სხდომაზე და ვინ ესწრებოდა ამ შეხვედრას?
_ დღეს იყო ვანო მერაბიშვილის, მიხეილ მაჭავარიანის და ასე ვთქვათ პოლიტიკური ელიტის შეხვედრა ადგილობრივ ნაციონალებთან დახურულ ფორმატში. ამ შეხვედრას არ ესწრებოდა არც ერთი ჟურნალისტი. ამის შესახებ გავიგე ჩემი წყაროდან და ნაცმოძრაობის კოლონას შევყევი, როგორც პარტიის წევრი.
დიქტოფონი მქონდა ჯიბეში და იქვე დავჯექი, მაგრამ ერთ-ერთმა დამსწრემ მიცნო _ ქუთაისის ადგილობრივი თვითმმართველობის ერთ-ერთი წევრია გოგი სვანიძე. მან ხელი მომკიდა და მითხრა, ირაკლი, ერთი წუთით გარეთ გამოდი, საქმე მაქვსო. როგორც კი პარტერიდან გამოვედი, ანუ რომ მიხვდნენ, რომ ჩემს ხმას იქ ვეღარავინ გაიგებდა, დამიწყეს წიხლებით ცემა, თავში მირტყამდნენ ხელებს, ფეხებს და ამას აკეთებდნენ მერაბიშვილის დაცვის თანამშრომლები. იქვე ის ადამიანებიც იდგნენ, ვინც მაჭავარიანს ახლდნენ. ალბათ, მაჭავარიანსაც ჰყავს თავისი დაცვა.
_ ვინ იყვნენ ამ ამბის თვითმხილველები? ეს ხომ დღისით ხდებოდა და საკმაოდ ხალხმრავალ ადგილას?
_ ამ დროს ადგილობრივი ხელისუფლება თავზე მადგა და არანაირი რეაქცია არ ჰქონდათ. კახა ნემსიწვერიძეა ქუთაისის ნაცმოძრაობის წევრი, რომელიც იქვე იდგა: _ ბატონო კახა, ხომ ვესალმებით ჩვენ ერთმანეთს, არ შეიძლება სიტყვა წამაშველოთ,-მეთქი? _ ყვირილით ვეუბნებოდი. ნუ ყვირიხარ, შენიო და აგრძელებდნენ ჩემს ცემას. ეს ყველაფერი ხდებოდა ფოიეში, სადაც ხალხი გადი-გამოდიოდა და არანაირი რეაქცია არ ჰქონდათ. შემდეგ ფოიეს კუთხეში გამიყვანეს და კედელზე თავი მიმარტყმევინეს. მერე მეც ემოციებში ჩავვარდი და ცოტათი შეშინდნენ, მკითხეს, _ რა გჭირსო? მოვიტყუე, ასთმა მაქვს და თუ გარეთ არ გამიყვანთ, ცუდად გავხდები,-მეთქი. მერე ერთმა გადაუჩურჩულა მეორეს, შეწუხებული რათ გვინდა, ერთი ამისო, წიხლი ამომკრეს და გამომაგდეს გარეთ.
_ რაიმე ჩანაწერი ხომ არ შემოგრჩა?
_ არა, სამწუხაროდ. აპარატურა და ყველაფერი გამომართვეს, წაშალეს მასალები, ფოტოები, ასევე მობილურიდან ყველა შეტყობინება და მერე გვიან მომიყარეს ყველაფერი უკან.
აქვე მინდა გითხრათ, რომ ჩემი ცემის ფაქტს ესწრებოდა ქეთი დეისაძე, ქუთაისის მერიის მედიასთან და საზოგადოებასთან ურთიერთობის სამსახურის უფროსი, რომელიც ბოძის უკან იდგა და ისე უყურებდა ამ ყველაფერს. რამდენჯერმე ვთხოვე დახმარება, მაგრამ არც კი შეიმჩნია, თითქოს არც ესმოდა. არა ერთხელ ვცადეთ ნათია ბანძელაძესთან დაკავშირება, მაგრამ ან გამორთული ჰქონდა ტელეფონი, არ გვპასუხობდა, არ მცალიაო.
“გურია ნიუსი” აგრძელებს ამ თემაზე მუშაობას. თვითმხილველებისა და ქეთი დეისაძის კომენტარებს უახლოეს საათებში გაგაცნობთ.