ზუ­რაბ ხა­რა­ტიშ­ვი­ლი: “ქარ­თულ ოც­ნე­ბას” თა­ვი კომ­ბოს­ტო ჰგო­ნია”

ეს გამონათქვამი ხა­რა­ტიშ­ვილ­მა, კო­ა­ლი­ცი­ისთვის შვიდიანის ნაცვლად, ორმოცდამეერთე ნომ­რის მი­ნი­ჭე­ბის კო­მენ­ტი­რე­ბი­სას გა­ა­კე­თა:

_ ტექ­ნი­კუ­რი სა­კითხი პირ­და­პირ გა­მი­პო­ლი­ტი­კუ­რეს. არ ეკუთ­ვნო­დათ; მე­რე თქვეს, რომ, გინ­და თუ არა, ჩვე­ნი­ა­ო. არა­და, შე­ეძ­ლოთ აე­ღოთ, რაც ვერ მო­ი­ფიქ­რეს თუ არ მო­ი­ფიქ­რეს და ბო­ლოს, ასე და­ატ­რი­ა­ლეს. ამაზე ცო­ტა კი გავ­ბრაზ­დი.

_ ბატონო ზურაბ, თა­ვი­დან რომ გა­გეფ­რთხი­ლე­ბი­ნათ არ შე­იძ­ლე­ბო­და?

_ რო­გორ არის, იცით? ეგენი ხომ ბრუნ­ვა­ზე ზი­ან, ბუზს არ აიფ­რე­ნენ, არა­ფერს იკითხ­ა­ვენ, არც მო­გის­მე­ნენ… თან, კო­დექ­სსაც არ შლი­ან. დავით აქუბარდიას გადაცემაში ვი­ყა­ვი ამას წი­ნათ და შემ­ჭა­მა, რა­ტომ არ ას­წავ­ლე­ო. შე­იძ­ლე­ბა ას­წავ­ლო იმ ადა­მი­ანს, ვი­საც უნ­და, რომ ის­წავ­ლოს! ვინც არ გის­მენს, არ გე­კა­რე­ბა და თა­ვი კომ­ბოს­ტო ჰგო­ნი­ა, იმას რო­გორ უნ­და ას­წავ­ლო?!

_ “ქარ­თუ­ლი ოც­ნე­ბა” არ გის­მენთ?

_ ვა­ი… ზო­გი­ერ­თე­ბი და არა მარ­ტო ეგე­ნი. ეს უკ­ვე ძა­ლი­ან პო­ლი­ტი­კუ­რი კითხ­ვა და­მის­ვით. მა­სე არ არის, მაგ­რამ შე­იძ­ლე­ბო­და რა­ღა­ცის და­ზუს­ტე­ბა… რაც სა­ინ­ტე­რე­სო იყო, შე­ეძ­ლოთ 7 ნო­მე­რი მი­ე­ღოთ ბო­ლო წუ­თამ­დე _ 19-ის სა­ღა­მომ­დე. არ ქნეს… და რა ვი­ცი. არ იცო­დე, არ გეს­მო­დე­სო, ეგე­თი რა­მე­ა.

_ რო­გორ ფიქ­რობთ, რა­ტომ ჰგო­ნი­ათ თა­ვი კომ­ბოს­ტო?

_ არა, არა, ეგ მე არ მით­ქვამს…

_ არა­და, თქვით…

_ ზო­გა­დად ვთქვი, კონ­კრე­ტი­კის გა­რე­შე.

როგორც ჩანს, ცესკოს თავმჯდომარეს ფრთიანი გამოთქმის გამოყენება უნდოდა “თავი კიტრად მოაქვსო”, მაგრამ კიტრი კომბოსტოში აერია!