ხელისუფლებაში ე.წ. ნაცრეფორმატორი ახალგაზრდების მოსვლიდან 3 წლის თავზე, ანუ 2006 წლის ოქტომბრიდან, პირველი დონის თვითმართველობების მოსპობით დაიწყო სოფლის და სოფლის მეურნეობის მიზანმიმართული ნგრევა, რაც აგრარული სექტორის ბოლო ექვსწლიან ისტორიაში ასე აისახა:
2007 წელი _ საქართველოს მთელ ტერიტორიაზე გავრცელდა ე.წ. აფრიკული ღორის ჭირი, რამაც გამოიწვია ტრადიციული დარგის – მეღორეობის ფაქტობრივი განადგურება. გარდა დიდი მატერიალური ზარალისა, ფერმერებმა მორალური ზარალიც განიცადეს. გავრცელებული ინფორმაციით ეს იყო მაღალჩინოსნების მიერ ხელოვნურად გამოწვეული პრობლემა საკუთარი ბიზნესების სასარგებლოდ, რასაც ჩვეულებრივ ენაზე მავნებლობა ჰქვია. რაოდენ გასაკვირიც არ უნდა იყოს, ამ დღიდან, საქართველოში გაჩნდა გაყინული გოჭიც.
2008 წელი _ კახეთის ისტორიაში ყველაზე მძიმე წელი იყო. რასაც ისტორიულად, საუკუნეების განმავლობაში, ცდილობდა მომხდური და ყველაზე პირსისხლიანი მტერი, ყოფილმა ხელისუფლებამ ხელაღებით გააკეთა და აიძულეს გლეხები შვილივით ნალოლიავები ვაზი საკუთარი ხელით აეჩეხათ. ამით კახეთში ვენახების რაოდენობა 30-40%-ით შემცირდა, საუკეთესო ნავენახარი ტერიტორიები დღეს ან გაპარტახებულია, ან ზეთისხილის და მოცვის “სამთავრობო” პლანტაციებით არის დაკავებული.
2008-2009 წლები _ საქართველოს მთელ ტერიტორიაზე მინდვრის თაგვის განსხვავებული ჯიშის პოპულაცია მოხდა. ე.წ. პარაშუტის თაგვებმა გაანადგურეს სახნავ-სათესი, საბოსტნე და საძოვრ-სათიბებიც. 2009-2010 წლების ზამთრის პერიოდში, საკვების დეფიციტის გამო, პროცენტულად ყველაზე მეტი საქონელი დაიხოცა, რაც თავისთავად მძიმე მატერიალური დარტყმა იყო ფერმერებისთვის. გაკოტრებულ ფერმერთა უმრავლესობამ ვეღარ შეძლო საგადასახადო დავალიანების და ბანკის კრედიტების დაფარვა. გავრცელებული ინფორმაციით ეს იყო მორიგი მავნებლობა, რათა გაღარიბებულ ფერმერებს უარი ეთქვათ ტრადიციულ საქმიანობაზე და იძულების წესით მიწები ჩალის ფასად გაესხვისებინათ.
2010 წელი _ საქართველოს პრეზიდენტის მოწოდებას, უცხოელი ე.წ. ინვესტორებისათვის ქართული მიწის თავისუფლად მიყიდვის თაობაზე, მოჰყვა მშვიდობიანი ინტერვენცია მსოფლიოს სხვადასხვა ქვეყნიდან.
ამავე წლის 23 დეკემბერს, მთავრობის #394 დადგენილებით და რაიონების საკრებულოების საშუალებით მოხდა სახნავი მიწის და სათიბის გადასახადი გაზრდა 400%-მდე, ხოლო საძოვრის 500%-მდე, რაც დიდი დარტყმა იყო მცირე და საშუალო ფერმერებისთვის.
2011 წელი _ გაზრდილ მიწის გადასახადს დაემატა ე. წ. სამთავრობო პროგრამა _ ჯაგერის ჯიშის ხორბლის და პიონერის ჯიშის სიმინდის ფერმერებზე თავსმოხვევა. სამეურნეო წლის დამთავრებამდე შედეგი სახეზე იყო. სიმინდის პროგრამის ჩავარდნა იმდროინდელმა მთავრობამ მხოლოდ სიტყვიერად აღიარა, მაგრამ ხორბლის პროგრამის ჩავარდნაზე არავინ არაფერს ამბობს. კვლავ დაზარალდა ფერმერი.
ბოლო ექვსი წლის განმავლობაში, ყოველი ახალი სამეურნეო წელი, წინა წელთან შედარებით მძიმეა. მოუსავლიანობას, გაძვირებულ საწვავს, ძვირ, უხარისხო სათესლე მასალას, პესტიციდებს და სხვა პრეპარატებს, ბანკების მაღალპროცენტიან და მოკლევადიან კრედიტებს, ხელოვნურად და ბუნებრივად შექმნილ პრობლემებს, მძიმე მორალურ და მატერიალურ კრიზისს დაემატა მიწის გადასახადის 400-500%-მდე ზრდა, რასაც მოჰყვა ქართული მიწების კატასტროფული სიჩქარით უცხოელებზე მიყიდვა.
2012 წლის დამთავრებამდე, კახეთში გაიყიდა 11 500 ჰა-მდე, იმერეთში 700 ჰა-მდე, შიდა ქართლში 900 ჰა-მდე, სამეგრელო-ზემო სვანეთში 16 000 ჰა-მდე (საიდანაც 12 000 ჰა ტყის მასივია). ეს სრული ინფორმაციის მცირე ნაწილია, მაგრამ საკმარისია იმისათვის, რომ ერი და ბერი გავერთიანდეთ ქვეყნისა და ჩვენი მიწის გადასარჩენად.
ახალი ხელისუფლება, რომელსაც დიდი ნდობა გამოუცხადა საქართველოს მოსახლეობის უმრავლესობამ, ვალდებულია ჩადგეს ხალხის და ქვეყნის სამსახურში, შეასრულოს ის საზოგადოებრივი დაკვეთა, რომელიც არჩევნებამდე და არჩევნების შემდეგაც დაფიქსირდა. ბატონმა ბიძინა ივანიშვილმა და მისმა გუნდმა კარგად იცის, რომ ძლიერი სოფელი ძლიერი ქვეყნის საწინდარია, ამიტომ რეალურად უნდა შეაფასონ სოფლის მეურნეობაში არსებული უმძიმესი სიტუაცია და სასწრაფოდ მოიძებნოს ამ კოლაფსური მდგომარეობიდან გამოსავალი გზები იმისათვის, რომ გადავარჩინოთ სოფელი და სოფლის მეურნეობა,
მილიარდიანი ფონდის შექმნასთან ერთად, სასწრაფოდ უნდა შეიცვალოს კანონი თვითმმართველობის შესახებ და უნდა მოხდეს ყოფილი ხელისუფლების მიერ გაუქმებული პირველი დონის თვითმმართველობების აღდგენა. ხოლო რაც შეეხება კონკრეტულად სოფლის მეურნეობას და მის რეაბილიტაციას, საჭიროა საქართველოს პარლამენტმა არ მიიღოს ფინანსთა სამინისტროს მიერ წარდგენილი, აგრარული სექტორისათვის ძირგამომთხრელი კანონპროექტი, რითიც სასოფლო-სამეურნეო მიწებზე საბაზისო განაკვეთად დგინდება ნაცმოძრაობის მიერ კაბალურად თავსმოხვეული გაზრდილი გადასახადი და ამავე დროს, ადგილობრივი თვითმართველობის წარმომადგენლობით ორგანოს უფლება ეძლევა საკუთარი გადაწყვეტილებით გადასახადის განაკვეთი გაზარდოს მაქსიმუმ 150%-ით (204-ე მუხლის 1 ნაწილი).
ამიტომ მთავრობისა და ხელისუფლების მიერ დაუყოვნებლივ უნდა გადაწყდეს შემდეგი საკითხები:
1. მოხდეს მიწის გადასახადის ძველ ნიშნულზე დაყვანა და შესაბამისად მოხდეს 2011 -2012 წლების გადასახადების ხელახალი გადაანგარიშება. ამავე დროს ჩატარდეს მიწის კადასტრი.
2. აუცილებელია ყადაღებისა და ინკასოების გაუქმება, დარიცხული საურავების ჩამოწერა და რეალურად დაანგარიშებული ნარჩენი თანხების ეტაპობრივად, სპეცგრაფიკით გადახდა, რითიც ფერმერებს მიეცემათ რეალური შანსი, რომ თვითონ მიხედონ საკუთარ მიწას.
3. შესწავლილი იქნეს სახელმწიფო საზღვარი, ამ ზოლში მოქცეული მიწებისა და აქ დასაქმებული ფერმერების მდგომარეობა. მოხდეს მათი წახალისება ქართული მიწების დასაცავად.
4. დაუყოვნებლივ შესწავლილ იქნეს, თუ რამდენად კანონიერად მოხდა უცხოელებზე ქართული მიწების მიყიდვა და შემუშავდეს სტრატეგია გასხვისებული მიწების უკან დასაბრუნებლად.
5. საჭიროა ფიზიკური და იურიდიული პირის სტატუსის მქონე ფერმერების დიფერენცირება, რათა მოხდეს მცირე და საშუალო ფერმერული მეურნეობების განვითარებისა და ხელშეწყობის სპეციალური პროგრამების გახორციელება.
6. მოხდეს სახელმწიფო მიწების პრივატიზების დაჩქარება-შეჩერებისთვის კანონში შეტანილი ხელისშემშლელი ცვლილებებისა და ყოფილი ეკონომიკის მინისტრის მიერ გამოცემული კანონთან შეუსასაბამო აქტების შესწავლა და გაუქმება.
7. სახელმწიფომ იზრუნოს გრძელვადიანი და დაბალპროცენტიანი სესხების გაცემაზე 3-5 წლიანი საშეღავათო პერიოდით.
8. ფერმერებს მიეწოდოთ სპეციალურად დაბალი ფასით საწვავი, დაიშვას სუბსიდია სოფლის მეურნეობაში.
9. რაიონებში შეიქმნას სოფლის მეურნეობის მომსახურების ისეთი ტიპის ცენტრები, რომლებიც იქნება ფერმერთა საინფორმაციო, საკონსულტაციო, სასწავლო და საკვალიფიკაციო ადგილი ყველა მსურველისთვის.
10. აღდგეს რაიონებში საცდელი სადგურები და ვეტერინარული სამსახურები, ხოლო სოფლად ვეტუბნები და ვეტპუნქტები.
11. გამოიყოს დაფინანსება საცდელ-სადემონსტრაციო ნაკვეთებისა და ხელოვნური სათიბების მოსაწყობად და ბუნებრივი საძოვრების გაკულტურებისათვის.
12. წინა პლანზე წამოიწიოს ენდემური და ადგილობრივად გამოყვანილი ჯიშების გამრავლებამ და პოპულარიზაციამ, ბიოპროდუქტების წარმოებამ და მოხდეს იმ ფერმერების ხელშეწყობა, რომლებიც ამ საქმიანობაში ჩაებმებიან.
13. განსაკუთრებული ყურადღება მიექცეს მევენახეობა-მეღვინეობის განვითარებას, სამომავლოდ ადგილებზე ღვინის მინიქარხნების მოწყობას.
15. 14. მოხდეს საჩვენებელი მექანიზაციის ცენტრებიდან ტექნიკის იმ მცირე და საშუალო ფერმერებზე მიმაგრება, რომლებიც სამუშაოებს დაქირავებული ტექნიკის საშუალებით ახორციელებენ.
16. შემცირდეს სარწყავი წყლის მოხმარების გადასახადი. მოეწყოს ახალი სარწყავები. მოხდეს სადრენაჟო და სარწყავი სისტემების აღდგენა – რეაბილიტაცია.
17. აღდგეს ცხვრის გადასარეკი ტრასები და შემცირდეს ცხვრის ტრასაზე გადარეკვის გადასახადი.
18. ჩატარდეს პირუტყვის პასპორტიზაცია, მათი აღწერა და გადარჩევა შერჩევის მიზნით.
19. სახელმწიფოს ხარჯზე ჩატარდეს სავალდებულო აცრები. აიკრძალოს აუცრელი საქონლის გადაადგილება ქვეყნის ტერიტორიაზე.
20. გამკაცრდეს კონტროლი უხარისხო, ვადაგასული ვაქცინების, პრეპარატების, პესტიციდებისა და სასუქების იმპორტზე.
მივმართავთ, როგორც სამოქალაქო საზოგადოებას, ასევე საქართველოს ახალ მთავრობას და პარლამენტს, – ბატონებო, გავერთიანდეთ ქართული მიწისა და სოფლის გადასარჩენად, მივაღწიოთ კონსენსუსს, რათა შესრულდეს ზემოთ ჩამოთვლილი საკითხები.
ვფიქრობთ, მხოლოდ ასეთი თანხმობით და ერთობლივი მუშაობით არც თუ ისე დიდი დრო დასჭირდება სასურველი შედეგის მიღწევას და შევძლებთ ხელოვნურად შექმნილი ურთულესი მდგომარეობის გამოსწორებას.
შემოგვიერთდით!
სახალხო მოძრაობის საინიციატივო ჯგუფის საკონტაქტო ტელეფონები: 599105177, 557683454, 551585846, 595955201, 597172482
