_ ბატონო ავთანდილ, საუბარი მინდა დავიწყო იმ თემით, რომელზეც თქვენ დღემდე არ გისაუბრიათ… მაგალითად, თქვენმა პრესსამსახურის ხელმძღვანელმა განაცხადა, რომ VIP პერსონა ხართ…
_ არ მსურს ამაზე საუბარი.
_ რატომ?
_ იმიტომ, რომ ფაქტი სახეზეა.
_ რა არის სახეზე, რომ თქვენ VIP პერსონა ხართ?
_ მე რა მეტყობა VIP პერსონის? ჩემი პრესსამსახურის ხელმძღვანელმა თქვა, რომ ეს ქაღალდზე წერიაო…
_ თქვენზე ამბობენ, რომ როდესაც ლიფტში შედის, ღილაკს მის ნაცვლად დაცვა აჭერს ხელსო…
_ ვინ ამბობს ამას?! პირველად მესმის ეს. მე “გურია ნიუსის” პუბლიკაციებს ყოველთვის ვეცნობი. თქვენ ცნობილი ხართ კრიტიკული დამოკიდებულებით და მოდით, ფეხის ხმას, ჭორს ნუ აჰყვებით და რასაც თქვენი თვალით ხედავთ, ის თქვით… თუ ხედავთ, რომ მე ვარ VIP პერსონა, გაახმაურეთ. დეიდაჩემი, მარუსია ჩავლეიშვილი, ოზურგეთში, ერისთავის რვაში ცხოვრობდა. ახლა იქ კერძო სტრუქტურაა. მაშინ იქ სამედიცინო ტექნიკუმი იყო. ბავშვობა მაქვს იქ გატარებული. ამით იმის თქმა მინდა, რომ კარგად გიცნობთ. გურია ნახევარი ჩემი ცხოვრებაა. როდესაც “გურია ნიუსი” გამოვიდა, ასე 20 წლის წინ, ხშირად დავდიოდი თქვენს ოფისში; საქმიანი, უანგარო ურთიერთობა გვქონდა… მაშინ იწყებდით და ძალიან კარგადაც. ასეც უნდა იყოს _ კრიტიკული თვალით უნდა უყუროთ ყველაფერს, ოღონდ, ჭორს არ დაუჯეროთ.
_ ბატონო ავთანდილ, დაცვა რომ ქოლგით მოგყვებათ, ეს ფაქტია და არა_ ჭორი…
_ აგერ არის ეს კაცი. დაცვის წევრია, ამაში ფულს იღებს.
_ ქოლგის დაჭერაში?
_ ქოლგის დაჭერაში არა, დაცვაში. აი, ეს რომ გავაგდო, უმუშევარი დარჩება, ცოლ- შვილი დარჩება მშიერი.
_ რატომ უნდა გააგდოთ? საუბარი სულ სხვა რამეზეა: რატომ უნდა ეჭიროს თქვენი ქოლგა დაცვას? თქვენ კი არა, ამერიკის პრეზიდენტი იჭერს თავად ქოლგას….
_ სად დაინახეთ რომ მე არ ვიკავებ?
_ ფოტოზე, რომელიც ცოტა ხნის წინ გავრცელდა და რომელიც ერთ-ერთ ღონისძიებაზეა გადაღებული ეს ძალიან კარგად ჩანს. ხომ შეიძლება რომ თქვენ დაიკავოთ და დაცვამ არ ატაროს?
_ კი, შეიძლება.
_ ბულვარში რატომ დადიხართ ავტომანქანით როგორც ამას მედიაში წერენ?
_ ბულვარში დავდივარ?! მანქანა შედის ბულვარში?! არ ვიცი. მე გეტყვით, რომ თქვენი რედაქტორი გუშინ საშინლად მთვრალი იყო…
_ მე ვიცი, რომ არ იყო..
_ არ იყო? რა იცით?
_ ის ვიცი, რომ ჩემი რედაქტორი საშინლად არ სვამს.
_ აბა მაშინ ჩემმა თანამშრომელმა რომ გითხრათ, რომ საშინლად არ არის ვიპ პერსონაო, დაიჯერებთ?!
_ თქვენმა თანამშრომელმა თქვა პირიქით, VIP პერსონააო..
_ რასაც საკუთარი თვალით ნახავთ, ის არის სიმართლე. რომ დაგენახეთ გაბღინძული სახით შემოვდივარ ტაძარში, რომლის აშენებაშიც გარკვეული წვლილი მეც მიმიძღვის, მაშინ შეგეძლოთ ასე გეფიქრათ. არ შეიძლება ჩემგან მონსტრის გაკეთება, იმიტომ, რომ ხალხი მიცნობს, დავბერდი.
_ საქილიკო თემაა ფოტოები, რომლებსაც სასაფლაოებზე იღებთ და ფეისბუქზე დებთ. ამას რატომ აკეთებთ?
_ ტყუილია.27 სექტემბერს მე ვიყავი დემურ ბოლქვაძის საფლავზე _ აჭარელი მფრინავის, რომელიც დაიღუპა სოხუმში და ასევე, სოხუმში დაღუპული ახალგაზრდა ბიჭის, ბადრი მეგენეიშვილის საფლავზე. გარდა ამისა, ვიყავი ბათუმში, გმირთა საფლავზე. იქაც ყვავილები მივიტანე. არასოდეს არ მივიკლებ ამ მადლს. ვერც ბებიას საფლავზე მისვლას დამიშლის ვერავინ. მაცალეთ კაცობა და ადამიანობა, რა.. ასეთი შეკითხვები ებადებათ მხოლოდ იმათ, ვინც არ მიცნობს. აჭარის ტელევიზია ასეთ შეკითხვას არასოდეს არ დამისვამს, და არც აჭარაში მოღვაწე ჟურნალისტები.
_ რატომ არ დაგისვამენ?
_ იმიტომ, რომ ძალიან კარგად მიცნობენ. 1988 წლიდან ეროვნულ მოძრაობაში ვარ. არცერთი ნაბიჯი არ გადადგმულა აჭარაში და არც გურიაში მე რომ არ მიმეღოს მონაწილეობა. ჩემი ცხოვრება ხელისგულზე დევს _ მე მიყურებს საზოგადოება.
_ თუმცა, აჭარაში მოღვაწე ჟურნალისტებმა პრეს კაფეში პრესკონფერენცია გამართეს და აღნიშნეს, რომ თქვენი პრესსამსახურის ხელმძღვანელი უხეშად ერევა მათ საქმიანობაში, რომ კომუნიკაცია არ არსებობს. უფრო მეტიც, აჭარის ტელევიზიის საინფორმაციო სამსახურის პროდიუსერმა, ტარიელ ცეცხლაძემ განაცხადა, რომ თქვენი პრესსამსახურის ხელმძღვანელი ტელევიზიის საქმიანობაში ერევა…
_ ტატომ, სხვათაშორის, სასამართლოში იჩივლა და წააგო. რა ვქნათ? ვინც იჩივლა, ყველამ წააგო.
_ ანუ ყველა იტყუება და თქვენ…
_ მიბრძანდით და იკითხეთ, თუ ვარ მე გაბღენძილი.
_ გაბღენძილზე არ ვამბობთ..
_ აბა ვიპ პერსონა რას ნიშნავს თქვენი გაგებით? იმას ნიშნავს, რომ მე თითქოსდა ვარ გაბღენძილი. ვიპ პერსონა ნიშნავს განსაკუთრებული თანამდებობის პირს და მე ვარ განსაკუთრებული თანამდებობის პირი. მე და აჭარის მთავრობის თავმჯდომარეს გვყავს დაცვა. სხვას არავის. ესაა განსაკუთრებულობა და მეტად მოუხერხებელი, სხვათაშორის. ეგება რაღაცა მინდა გითხრა და ამან (დაცვაზე მიგვანიშნა. ავტ.) უნდა მოუსმინოს.
_ აუცილებელია რომ მოუსმინოს?
_ აუცილებელია. არ მშორდება. რა ვუყოთ, რომ ეს მანქანა, რომლითაც გადავაადგილდები, არის აღჭურვილი ციმციმათი. პრივილეგირებული მანქანა ხომ არის აღჭურვილი ციმციმათი?!
_ არ მოგწონთ?
_ არა, არ მომწონს. ახლა არ მითხრა, გადადექიო! მე ხალხს ვემსახურები. აქ მოვედი იმიტომ, რომ მინდა ვაკეთო საქმე. არსად არ გადავდგები, სანამ არ გავაკეთებ ამას.
_ აჭარის მთავრობის მიერ სუფრებზე დახარჯული ათასობით ლარზე რას გვეტყვით? პრემიერმაც გაგაკრიტიკათ ამის გამო…
_ პრემიერმა თქვა, რომ გადაჭარბებული არაფერი არ ვარგაო. ბათუმის საკრებულომ, ბათუმის თვითმმართველობამ გადაიხადა “ბათუმელობა” და დამპატიჟეს, როგორც სტუმარი. სამას კაცთან ერთად ვიყავი და მაინცდამაინც ჩემი სურათი დაბეჭდეს. რატომ არ დაბეჭდეს, რომ იქ იყო მთელი მთავრობა?! ჭიქა რომ ხელში მიჭირავს, წინ იცით ვინ მიდგას? _ გერმანელი სტუმარი, რომელსაც ჩვენ საპატიო ბათუმელის წოდება მივანიჭეთ და მის სადღეგრძელოს ვსვამდი. არ უნდა მეთქვა?!
_ გასაგებია, მაგრამ ამდენი ფულის დახარჯვა…
_ ამდენი ფულის დახარჯვა მე რაში მეხება?! მე ვიყავი სტუმარი და სუფრის კიდეში ვიჯექი, სხვათაშორის.
_ მოგწონთ ამ რაოდენობის თანხა რომ იხარჯება სუფრებზე?
_ ეს ბიუჯეტით იყო გათვალისწინებული და ეს ბიუჯეტი საკრებულომ დაამტკიცა. ეს საკრებულო ხომ ხალხის არჩეულია და თუ ხალხს არ მოსწონს, გადაირჩიოს! იქნება ზაფხულში არჩევნები. იცით რას გეტყვით? აჭარაში, 90-იან წლებში ექვსი გამოცემა ჩემ მიერ არის დაფუძნებული. მე ჟურნალისტი ვარ ნახევრად. 1991_92 წლებში გამოვცემდი გაზეთ “მაჭახელას”. 37 ნომერი გამოვიდა. იატაკქვეშ, ოზურგეთის ახლა უკვე განადგურებულ სტამბაში ვბეჭდავდი ღამით. ბათუმიდან მოვდიოდით იმიტომ, რომ აჭარაში იყო გაუსაძლისი რეჟიმი. ზოგადად, შეგიძლიათ მოიკითხოთ, ვინ ვარ, ახლა აგერ მეკითხებით და გპასუხობთ… თუ არ გჯერათ, მე რა გიყოთ?!
_ ჩვენ კითხვებს ვსვამთ და ვცდილობთ, პასუხები მივიღოთ…
_ ასე მშრალად ნუ მიუდგებით, ადამიანები ვართ, პირველ რიგში. გაბღენძილი ადამიანი არ შეიძლება ეკლესიურად ცხოვრობდეს. ჩოხოსანი ვარ და ყოველთვის ვესწრები წირვას. თუ ხვდები რას გეუბნები, დამიჯერე, თუ ვერ ხვდები _ მოიკითხე.
