2013 წლის 26 დეკემბერს საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოში N559 კონსტიტუციური სარჩელის არსებითად განსახილველად მიღების საკითხის გადასაწყვეტად გაიმართა საკონსტიტუციო სასამართლოს პირველი კოლეგიის განმწესრიგებელი სხდომა.
შპს “გამომცემლობა ინტელექტი”, “გამომცემლობა არტანუჯი”, “დიოგენე”, “ლოგოს პრესი”, “ბაკურ სულაკაურის გამომცემლობა“, “საგამომცემლო სახლი ტრიასი” და საქართველოს მოქალაქე ირინა რუხაძემ საკონსტიტუციო სასამართლოში კონსტიტუციური სარჩელი შეიტანეს (რეგისტრაციის N559) საქართველოს განათლებისა და მეცნიერების მინისტრის წინააღმდეგ.
მოსარჩელეები ითხოვენ “ზოგადსაგანმანათლებლო დაწესებულების სახელმძღვანელოს გრიფის მინიჭების წესისა და საფასურის დამტკიცების შესახებ“ საქართველოს განათლებისა და მეცნიერების მინისტრის ბრძანების იმ დებულებების არაკონსტიტუციურად ცნობას, რომლებიც ჩვეულებრივი ან განსაკუთრებული ლიცენზიის მფლობელ გამომცემლებს ლიცენზიის სამინისტროსთვის გადაცემას ავალდებულებს. მოსარჩელეები მიიჩევენ, რომ სადავო ნორმები ეწინააღმდეგება საქართველოს კონსტიტუციის 21-ე მუხლით განმტკიცებულ საკუთრების უფლებას (კერძოდ, 21-ე მუხლის პირველ და მეორე პუნქტებს) და 23-ე მუხლის პირველი პუნქტით გათვალისწინებულ ინტელექტუალური საკუთრების უფლებას.
ამასთან, სადავო ნორმების შესაბამისად, სამინისტროს მიენიჭა უფლება, აუცილებელი საზოგადოებრივი საჭიროებიდან გამომდინარე ლიცენზიის ხელშეკრულებით გათვალისწინებული უფლება გადაეცა სხვა დაინტერესებულ პირთათვის. ამ შემთხვევაში მოსარჩელეები ჰონორარის სახით მიიღებენ გრიფმინიჭებული სახელმძღვანელოს ტირაჟის ღირებულების 10 %-ს.
მოსარჩელეთა მტკიცებით, სადავო ნორმები არაკონსტიტუციურია ფორმალური თვალსაზრისით, რადგან შეზღუდვა დაწესებულია არა კანონით, არამედ – კანონქვემდებარე ნორმატიული აქტით, რომელსაც მხოლოდ ზოგადი საკანონმდებლო საფუძველი აქვს. მოსარჩელეები ასევე მიიჩნევენ, რომ სადავო ნორმებით გათვალისწინებული შეზღუდვა, მატერიალური შინაარსითაც არაკონსტიტუციურია, რადგან არ შეესაბამება პროპორციულობის მოთხოვნებს, კერძოდ, სახელმწიფოს შეეძლო დასახული ლეგიტიმური მიზნების მიღწევა ნაკლებადმზღუდველი საშუალების გამოყენებით.
