“ეს იყო ჩემი ცხოვრების ყველაზე საშინელი ხუთი თვე,“- ასე იხსენებს 23 წლის ლანჩხუთელი ლევან. მ. ევროპაში გატარებულ დღეებს.
“ყოველდღე, ხუთ საათზე, არ ჰქონდა მნიშვნელობა ამინდს, ვიდექი მეტროსთან იმ იმედით, რომ ვინმე დამიქირავებდა და სამსახურს მომცემდა. დღეში 20 ევროს გამომუშავება უკვე წარმატებულ დღეს ნიშნავდა, რადგან ხშირად რამდენიმე დღის განმავლობაში ეს 20 ევროც კი სანატრელი მქონდა. მთელ დანაზოგს ვხარჯავდი, რომ როგორმე თავი გამეტანა და საბოლოოდ, სახლში იმედგაცრუებული დავბრუნდი,“-ამბობს ლევანი.
სოციალურ-ეკონომიკური პრობლემები ის ძირითადი მიზეზებია, რის გამოც საქართველოს მოქალაქეები ქვეყანას ტოვებენ და საზღვარგარეთ სამუშაოს საძებნელად მიემგზავრებიან.
როგორ ავიცილოთ თავიდან არალეგალურ დასაქმებასთან დაკავშირებული რისკები და რა კომენტარებს აკეთებენ ამასთან დაკავშირებით ექსპერტები.
მიგრაციის საკითხებში დამოუკიდებელი ექსპერტი ია დადუნაშვილი ფიქრობს, რომ უმუშევრობა, დაბალი შემოსავლები და არასაკმარისი საყოფაცხოვრებო პირობები ბევრ ადამიანს უბიძგებს ბედის საძებნელად სამშობლო და ოჯახი მიატოვოს.
ისინი, ვინც ქვეყნის დატოვებას გადაწყვეტენ, ხშირად პრობლემებს აწყდებიან, რადგან მხოლოდ ტურისტული ვიზის და თუნდაც ბინადრობის ნებართვის ქონა ლეგალური სამსახურის საპოვნელად საკმარისი არაა.
“იმისთვის, რომ ლეგალური სამსახური გქონდეს, ქვეყნების უმეტესობა კანონის საფუძველზე ითხოვს სამუშაო ვიზას და მუშაობის ნებართვას; ეს ეხება ნებისმიერ სამსახურს, თუნდაც იყოს ეს სეზონური სამუშაო სოფლის მეურნეობასა თუ მშენებლობაში,“ – განმარტავს ია დადუნაშვილი.
მისი თქმით, მოწვევა ვიზის მისაღებად მომავალი დამქირავებლის ან მეგობრის მხრიდან, რომელიც მას დახმარებას ჰპირდება სამსახურის მოძებნაში, არ ნიშნავს რომ მისთვის ლეგალური სამუშაოს პოვნა გარანტირებულია. გასათვალისწინებელია ისიც, რომ სამუშაოს ნებართვა საჭიროა იმ ქვეყნებში მუშაობისთვისაც, სადაც საქართველოს მოქალაქეებს უვიზოდ შეუძლიათ შესვლა.
“მაგალითად, თურქეთთან, ჩვენ თავისუფალი სავიზო მიმოსვლა გვაქვს, რაც გულისხმობს იმას, რომ საქართველოს მოქალაქეებს შეუძლიათ თურქეთის საზღვარი გადაკვეთონ და იქ 90 დღე დარჩნენ ლეგალურად. თუმცა, ეს არ ნიშნავს, რომ მათ აქვთ მუშაობის უფლება ოფიციალურად, თუკი არ ექნებათ მუშაობის სპეციალური ნებართვა. სამწუხაროდ, ბევრი ფიქრობს, რომ შეუძლიათ გადაკვეთონ საზღვარი და 90 დღის განმავლობაში იმუშაონ უპრობლემოდ. ეს სიმართლეს არ შეესაბამება და ბევრი მათგანი, მოგვიანებით პრობლემების წინაშე აღმოჩნდება ხოლმე”.
ასეთი პრობლემების წინაშე საზღვარგარეთ წასული ქართველების უმეტესობა დგას.
“შუამავალი სააგენტო იოლ სამსახურს მთავაზობდა, მოკლე სამუშაო საათებით და კარგი ანაზღაურებით. ყველა ფორმალობის მოგვარებას თავად დამპირდნენ, რაშიც საკმაოდ დიდი თანხა გადავუხადე. თუმცა ადგილზე რომ ჩავედი, სულ სხვა რეალობა დამხვდა, რთული სამუშაო ქარხანაში, კონტრაქტი სულ 6 თვიანი იყო, ხელფასი შეპირებულზე დაბალი, თან მცირედ შეცდომებზეც კი მიქვითავდნენ თანხას ისედაც დაბალი ხელფასიდან. რაც რჩებოდა ცხოვრების და კვების ხარჯებად ძლივს მყოფნიდა “- აცხადებს 36 წლის ლაშა. კ. და დასძენს, რომ ასეთ პირობებში ყოფნის შემდეგ, მას სამშობლოში ხელცარიელს მოუხდა დაბრუნება.
ლეგალურ და არალეგალურ მიგრაციას შორის განსხვავება ძალიან დიდია:
“როდესაც არალეგალი ხარ, შენი ცხოვრება უფრო რთულია, არ გაქვს დოკუმენტები გადასაადგილებლად და მოკლებული ხარ მთელ რიგ შესაძლებლობებს. საცხოვრებელი პირობები არალეგალურ სიტუაციაში კიდევ უფრო უარესია. არალეგალები ხშირად ძალიან რთულ პირობებში ცხოვრობენ, სადაც უსაფრთხოების თვალსაზრისით, მაღალი რისკია. ამასთანავე, მათ დეპორტაცია და ხელმეორედ ქვეყანაში, შენგენის ზონის შემთხვევაში კი მასში შემავალ ყველა სახელმწიფოში შესვლის 5-10 წლიანი აკრძალვა ემუქრებათ”.
პრობლემების თავიდან ასაცილებლად, ექსპერტი დაინტერესებულ მოქალაქეებს სთავაზობს, რომ სანამ საზღვარგარეთ სამსახურზე დათანხმდებიან, ჯერ ინფორმაცია შეაგროვონ.
“პიროვნებამ უნდა ჰკითხოს დამსაქმებელს კონტრაქტის პირობების შესახებ, ასევე სავიზო პირობებზე; უნდა მოითხოვოს სამუშაოს მოკლე აღწერილობა; აუცილებელია ასევე იცოდეს ანაზღაურების რაოდენობა და დეტალები, მაგალითად: როგორ მოხდება ანაზღაურება ხელზე თუ გადარიცხვით; მნიშვნელოვანია ასევე სამედიცინო დაზღვევის შესახებ ინფორმაციაც,” _ აღნიშნავს ია დადუნაშვილი.
იმ შემთხვევაში კი, როცა საშუამავლო სააგენტო გთავაზობთ დასასაქმებლად გამგზავრებას ტურისტული ვიზით, ან გაყალბებული დოკუმენტების გამოყენებას, ან გაწვდით არაზუსტ და ცრუ მონაცემებს, ან არ გაწვდით დეტალურ ინფორმაციას თქვენი სავარაუდო საქმიანობის, საცხოვრებლის, ხელფასის, დამსაქმებლის საკონტაქტო მონაცემების შესახებ, დიდია იმის ალბათობა, რომ შეთავაზებული სამუშაო არალეგალური და შესაბამისად სარისკო იქნება.
“ხალხს უნდა ჰქონდეს სწორი ინფორმაცია იმ ქვეყნის სამუშაო კანონმდებლობაზე, სადაც აპირებს გამგზავრებას და მუშაობას. ეს პიროვნება ასევე უნდა გაეცნოს ინფორმაციას რა სახის ვიზა დასჭირდება ამისთვის,” _ აღნიშნავს ექსპერტი.