ქალბატონო ია (ია მამალაძეს -"გურია ნიუსის" დამფუძნებელს) და ბატონო გიორგი (გიორგი სიხარულიძეს _ გაზეთ "გურია ნიუსის" და სააგენტო "გურია ნიუსის" რედაქტორს), პირადად თქვენ მოგმართავთ თხოვნით, რათა ყურადღებით გაეცნოთ იმ ფაქტებს, რომელთაც გიგზავნით თანდართული ფაილით და თავად გადაწყვიტოთ, რა უფრო მნიშვნელოვანია ისეთი რეიტინგული გამოცემისთვის, როგორიც "გურია ნიუსია" _ გაურკვეველი წარმოშობის (შესაძლოა არარსებული) წყარო, თუ დოკუმენტაცია, რომელსაც მე წარმოგიდგენთ.
უმორჩილესად გთხოვთ, თქვენ, როგორც ერთ-ერთი ყველაზე რეიტინგული გამოცემის დამფუძნებლებმა და ხელმძღვანელებმა განმიმარტოთ, რა უფრო მნიშვნელოვანია, მაღალი ჟურნალისტური სტანდარტებით მოქმედება, რომელიც ინფორმაციის გადამოწმებას ითვალისწინებს, თუ ხელაღებით, გაურკვეველი წარმოშობის წყაროზე დაყრდნობით ადამიანისთვის იმის დაბრალება, რაც ბუნებაში არ მომხდარა?
შესაძლებელია, მე ჟურნალისტიკაში კარგად ვერ ვერკვევი, მაგრამ ის კარგად მესმის, რომ სიზუსტე უფრო მეტად ფასობს, ვიდრე ოპერატიულობა და სამართლიანობა გაცილებით მეტს ნიშნავს, ვიდრე სენსაცია.
იმედს ვიტოვებ, ჩემს ამ საპასუხო წერილს უცვლელად გამოაქვეყნებთ, რადგან თქვენი ჟურნალისტის სიტყვები, თითქოს მე სატელეფონო ზარებს არ ვპასუხობდი, სიმართლეს არ შეეფერება. ჩემთან დაკავშირება "გურია ნიუსიდან" ამ მომენტამდე არავის უცდია.
საუბარი მაქვს სააგენტო "გურია ნიუსში" გამოქვეყნებულ სტატიაზე სახელწოდებით "უგულებელყვეს თუ არა კანონი დანაშაულის დაფარვით ბიზნესმენმა, პოლიციამ და მერიამ?!", რომლის ავტორი გახლავთ ჟურნალისტი ქ-ნი ჟანა მეგრელიშვილი.
განსაკუთრებით "შთამბეჭდავია" სტატიის შესავალი:
"გურია ნიუსის" წყაროს ინფორმაციით, 14 სექტემბერს გვიან ღამით, მაღალი სიჩქარით მომავალი ავტომობილი ბორცვებს შეეჯახა, მძღოლმა საჭე ვერ დაიმორჩილა და ძვირადღირებული "მერსედესი" დააზიანა.
ჩვენი ინფორმაციით, ავტომანქანას კახი კალაძის ახლო მეგობარი, ოზურგეთის მერის მძახალი, წარმოშობით ოზურგეთელი, ბიზნესმენი, ილა კეჭაყმაძე მართავდა. წყაროს ინფორმაციით, ამის შემდეგ, კეჭაყმაძემ შესაბამის პირებს დაურეკა და დაგებული ბორცვის სასწრაფოდ აღება მოითხოვა."
ქალბატონო ია, ბატონო გიორგი, დავიწყოთ იმით, თუ რას ემსახურება ასეთი მრავალფეროვანი რეგალია, რომლითაც თქვენი ჟურნალისტი მომიხსენიებს: "კახი კალაძის ახლო მეგობარი, ოზურგეთის მერის მძახალი, ბიზნესმენი და ასე შემდეგ? ალბათ, ფაქტების არარსებობის ფონზე, ჟურნალისტი ამით ცდილობს ყურადღების მიქცევას და მიზანმიმართულად ცდილობს, ჩემი სახელი ნეგატიურ კონტექსტში დაუკავშიროს ამა თუ იმ ადამიანის სახელს, რაც ასევე არ უნდა იყოს მაღალი ჟურნალისტური სტანდარტების მაჩვენებელი. ალბათ თქვენც ბრძანდებით ვინმეს მეგობარი, ვინმეს ნათესავი, ვინმეს ქვისლი და არა მგონია, მიზანშეწონილად მიგაჩნდეთ თქვენზე საუბრის დროს ყველა იმ ადამიანის ჩამოთვლა, ვისთანაც რაიმე გაკავშირებთ.
ახლა რაც შეეხება ფაქტებს, რომლის შესახებაც მე ჩემი წერილის დასაწყისში ვსაუბრობდი:
1. მე 14 სექტემბერს საერთოდ არ ვიმყოფებოდი ოზურგეთში, რის დასტურადაც თანდართული დოკუმენტის სახით წარმოგიდგენთ ჩემს სატელეფონო ამონაწერს, სადაც დაფიქსირებულია ანძებით ჩემი გადაადგილება. თქვენის ნებართვით, დავფარავ მხოლოდ ტელეფონის ნომრებს, რაც წარმოადგენს პერსონალურ ინფორმაციას. მარცხენა მხარეს მითითებულია ჩემი ტელეფონის ნომერი, მარჯვენა მხარეს მითითებული კოდები (GELL_ID ის ქვემოთ) , წარმოადგენს ჩემი გადაადგილების კოდებს. რომელი კოდი რომელ ტერიტორიას ეკუთვნის, განმარტებულია თანდართული დოკუმენტის მეორე და მესამე გვერდებზე.
საჭიროების შემთხვევაში შეგვიძლია ერთად მივიდეთ "მაგთის" ოფისში და ამოვიღოთ შემდეგი დღეების ამონაწერიც, რადგან ოზურგეთში არც 15 რიცხვში ვიმყოფებოდი, ასე რომ ვერც "ბორცვს" გადავახტებოდი და ვერც მანქანას დავაზიანებდი.
14 სექტემბერს, მეუღლესთან ერთად ვიმყოფებოდი კახეთში. საჭიროების შემთხვევაში, შემიძლია მივმართო სამართალდამცავ ორგანოებს და დამატებითი მტკიცებულებების სახით, რამდენადაც კანონის ფარგლებშია დასაშვები, მოვითხოვო ტრასაზე დაყენებული ვიდეოთვალიდან ამონაწერიც.
2. ავტომანქანა "მერსედესი" ჩემს კუთვნილებაში საერთოდ არ არის. იმ "შემთხვევამდე", რომელსაც თქვენი ჟურნალისტი ესოდენ " დეტალურად" აღწერს, რამდენიმე ხნით ადრე გავასხვისე ჩემს მეგობარ ზაზა ნიკაჭაძეზე და რეგისტრაციის მოწმობას, რომელიც 12 სექტემბრითაა დათარიღებული, ასევე გიგზავნით დოკუმენტის სახით.
3. ასევე ავტომანქანის ამჟამინდელ მფლობელს, ზაზა ნიკაჭაძეს ვთხოვე მოეწოდებინა ჩემთვის ინფორმაცია იმის შესახებ, თუ სად იმყოფებოდა აღნიშნული ავტომანქანა 14 სექტემბერს. მან მომაწოდა დოკუმენტი, რომლის თანახმად, აღნიშნული "მერსედესი" (სხვა მერსედესი ჩემს მფლობელობაში არ ყოფილა) 13 სექტემბრიდან 17 სექტემბრის ჩათვლით იდგა თბილისში, ავტოსალონში, შპს "აუდიომობილში".
ამ დოკუმენტსაც გთავაზობთ გამოსაქვეყნებლად.
4. როგორც ჩანს, ჟურნალისტისთვის გაუგებარია რას ნიშნავს ფაქტის დადასტურება. ციტატა სტატიიდან: "ინფორმაციას იმის შესახებ, რომ დაგებული ბორცვის აღების მიზეზი ავტოსაგზაო შემთხვევა იყო, სამრევლო სკოლის დირექტორი ნინო გოგეშვილიც ადასტურებს." სინამდვილეში კი ნინო გოგეშვილი არაფერს არ ადასტურებს, რადგან ის არაფრის თვითმხილველი არ ყოფილა და ეს თქვენსავე სტატიიდან კარგად ჩანს:
ციტატა სტატიიდან: ნინო გოგეშვილი: "მოვედი 15 სექტემბერს სკოლაში და გზაზე უკვე აღარ იყო ბორცვი. სასწავლო პროცესი რომ დაიწყო, იმ დღეს გავიგეთ, რომ სწრაფად მიმავალი ავტომანქანა გადაბრუნდა, სხვა არაფერი ვიცი."
5. ჟურნალისტს არ მიუმართავს საპატრულო პოლიციისთვის და არ უკითხავს, თუ რა გახდა რეალურად ბორცვის აღების მიზეზი, რაც სურვილის შემთხვევაში ძალიან მარტივად მოხერხდებოდა. მაგალითად, დაადგენდა იმ ფაქტს, რომ ბორცვის დემონტაჟი 14 სექტემბერს დაიწყო დაახლოებით 22:00 საათზე. ჩემი სატელეფონო ამონაწერის მიხედვით კი კარგად ჩანს, რომ მე 14 სექტემბერს, 21:03 საათზე ვიმყოფებოდი თბილისში, ვაკე-საბურთალოს რაიონში და ალბათ დამეთანხმებით, რომ პარალელურად ოზურგეთში ყოფნასაც ვერ მოვახერხებდი. თანაც, ჟურნალისტის განცხადებით, შემთხვევა მოხდა გვიან ღამით, დემონტაჟი კი დაიწყო დაახლოებით 22:00 საათისთვის და გვიან ღამემდე გაგრძელდა.
6. მიუხედავად ქალაქის მერიის მიერ მიწოდებული განმარტებისა, "საპატრულო პოლიციის მიერ მიღებული მითითების საფუძველზე, რომელიც პირველხარისხოვან ქუჩაზე ტრანსპორტისთვის შემაფერხებელი საგზაო ბარიერის მოწყობას ზღუდავს, წმ. გაბრიელ ეპისკოპოსის სახელობის სამრევლო სკოლის წინ აღნიშნული ბარიერი აღებული იქნა, სამომავლოდ კი, უსაფრთხოების მიზნით, იგეგმება გამაფრთხილებელი ნიშნულებისა და შუქნიშნების მონტაჟი" _ ქ-ნი ჟანა მეგრელიშვილი მაინც ცდილობს როგორმე, ე. წ "წყაროზე" დაყრდნობით, მე დამიკავშიროს მომხდარი, მიუხედავად იმისა, რომ ამის დამადასტურებელი ერთი ფაქტიც კი არ აქვს.
7. მიუხედავად ფაქტების ერთობლიობისა, ნამდვილად არ ვაპირებ მივმართო სასამართლოს იმ მედიაგამოცემის წინააღმდეგ, რომელსაც მე (და არა მხოლოდ მე), უდიდეს პატივს ვცემ. მიმაჩნია, რომ ჟურნალისტისთვის ეთიკური სტანდარტები, პასუხისმგებლობა საკუთარი თავის და იმ მედიაგამოცემის წინაშე, სადაც მუშაობს, გაცილებით მნიშვნელოვანი უნდა იყოს, ვიდრე სასამართლოს გადაწყვეტილება.
პატივისცემით, ილია კეჭაყმაძე