“ქარსაფარი ზოლების ხელახლა გაშენება მეცნიერულად უნდა გადაწყდეს”

ბოლო წლების მანძილზე, განსაკუთრებით უკანასკნელ პერიოდში, გაზაფხულზე მოვარდნილმა ქარებმა, სუბტროპიკულ ზონაში, გურიაში, მნიშვნელოვანი ზარალი მიაყენა სოფლის მეურნეობას, დაანგრია სხვადასხვა ნაგებობები და უფრო მეტიც, იყო მსხვერპლი.

როგორც არასდროს, ისე გახშირებული ქარი გამოწვეულია წლების მანძილზე ქარსაფარი ზოლების თანდათან გაჩეხვის გამო, რამაც უკვე შემაშფოთებელი სახე მიიღო.

ქარსაფარი ზოლის მნიშვნელობაზე საუბარი ბოლო ჟამს ძალზე აქტუალურია. მით უფრო, როცა ეკოლოგიური კატასტროფების ეპოქაში ვცხოვრობთ და უკვე ყველა გრძნობს მზარდ საშიშროებას. ეს თემა ხშირად არის საჯარო დისკუსიის საგანი. მეცნიერები უკვე ბევრს საუბრობენ ქარსაფარი ზოლების ასორტიმენტის შეცვლაზე. მათი აზრით, უნდა შეიქმნას ეკონომიკური და ხარისხიანი ზოლები.

აგრონომი აკაკი ღლონტი ხშირად არის ჩვენი გაზეთის სტუმარი და მრჩეველი. იგი წუხს, რომ ქარსაფარი ზოლები, თითქმის, ამოძირკვეს,  ახლა კი გაშენება არ არის ადვილი.

_ ქარსაფარი ზოლების ხელახლა გაშენება, სამთავრობო ნებით, მეცნიერულად უნდა გადაწყდეს. ამ საკითხს ადვილად ნუ შევხედავთ. იოლად არაფერი კეთდება და რაც იოლი გასაკეთებელია, შედეგს არ იძლევა. გასული საუკუნის 30-იან წლებში გლობალურად დაიგეგმა და კაპიტალურადაც გაკეთდა ქარსაფარი ზოლები. რა მდგომარეობა გვაქვს დღეს? ჯერ ერთი, მიწის გაკერძოება როცა მოხდა იმ ადგილებში, სადაც ქარსაფარი იყო, მცენარეები უკვე გაჩეხილია და მიწის ნაკვეთზე, სადაც კერძო მესაკუთრეა, ახლა ვინ შეგიშვებს? ამიტომ ასეთი ადგილების გაკერძოება ხელწერილის ან რაღაც რეგულაციის დონეზე უნდა დაეშვათ.

თუ სადმეა დარჩენილი ტერიტორია, სადაც ქარსაფარები იყო, ახლა მაინც არ უნდა დაიშვას ხეების გაჩეხვა. თუმცა, მეეჭვება, რადგან უკვე აღარაფერი დარჩა გასასხვისებელი. გარდა ამისა, დარგვა არ არის მთავარი _ უნდა გაახარო მცენარე, იცოდე, სად უნდა დარგო. ამიტომ სჭირდება სახელმწიფოებრივი მიდგომა და მეცნიერულ დონეზე გადაწყვეტა ამ საკითხს. წინააღმდეგ შემთხვევაში, მით უფრო, როცა კლიმატის გლობალური ცვლილებები სახეზეა, შედეგი არ გვექნება, _ ამბობს აკაკი ღლონტი.

ქარსაფარი ზოლების ხელახლა გაშენების თაობაზე დაწყებული მოძრაობა, თავის მხრივ, ნელა, მაგრამ მაინც, დადებით შედეგს იძლევა. გურიაში არა ერთგან არის შექმნილი სანერგე მეურნეობები თუ კოოპერატივები, სადაც უკვე დაიწყეს ქარსაფარი ზოლისთვის გამოსაყენებელი მცენარეების დაკალმება და ნერგების გამოყვანა. ეს სახეობებია: ალვა, კიპარისი, სხვადასხვა სახეობის ნაძვი.

აკაკი ღლონტი აღნიშნავს, რომ ზოგადად კარგია ასეთი სანერგეების გაშენება, თუმცა, ალვის ხე უფრო შერეული ფოთლოვანი ქარსაფარების ზოლში გამოიყენებოდა. ძირითადად კი საქართველოში, ამ ქარიან ქვეყანაში, ასეთი ზოლებისთვის შესანიშნავი იყო კრიპტომერია, კიპარისი და სხვა მარადმწვანე მცენარეები. თუნდაც რამდენიმე ათასი ძირი ნერგის გამოყვანა, გლობალურ პრობლემას ვერ გადაწყვეტს, თუ საკითხი სახელმწიფო დონეზე, მეცნიერული მიდგომით არ გადაწყდა.