ხანგრძლივი, გაუსაძლისი ხვატის შემდეგ, გურიაშიც გაწვიმდა.
დღეს, დილიდან აქ შეუჩერებლად წვიმს. გუშინ, გვიან ღამემდე ცას მიჩერებული (მიშტერებული, როგორც თავად ამბობენ) გურულები, უმეტესად ამინდის ბიუროს წყევლიდნენ.
-აგია, გაწვიმდებაო? ერთი წვეთი ძლივას დამეცა..თქვენ დეგეცათ მეხი და იმის მომდევნო..
_ვის წყევლი, კაცო, ამ შვაღამეზე, გაგანია მზეში გქონდა პირი დამუწული და ახლა ცოტა გრილა მაინც.
– ვის ვწყევლი და ამინდის ბიუროა თუ ოხრობა. გურიაში რომ წვიმა გაგიკვირდება ან მოგენატრება… თუ არ იცის, რას აცხადებს, მარა ახლა უცოდინრების „პარადია“ ყველა კედაროს, მაგენის პროგნოზი წეიღოს წყლამა და მეწყერმა… გაგანია მზეში ძაან დაკრული თუ ილაპარაკებს, ამოსასუნთქად ვერ ვაღებ პირს..ახლა მაიც მომთხუე…
_ახლა შენ ამინდზე და ბიუროზე ნუ ძალადობ, თვარა ჩამოგიარს მიქელაზე ვარესი…
ასეთი და მსგავსი დიალოგები არაერთგან ისმოდა გუშინ საღამოს ცისკენ თვალებმიპყრობილი გურულებისგან.
ახლა გურიაში, ოზურგეთში გადაუღებლად წვიმს. ქალაქის ცენტრალურ სივრცეში ანთებული ფარებით მოსიარულე მანქანებსაც ნახავთ, წვიმას თავშეგებებულ ახალგაზრდებსაც, წამიერად მოვარდნილ ნიაღვრებსაც, გვალვისგან ნაადრევად სუნთქვაწართმეული ფოთლები რომ მოაქვს… ჟოლოფებში მოარტახებულ წვიმის წყალსაც თავისი ჭიის გახარება სურს. ადამიანის უძველესი მეგობრები-მიუსაფარი ძაღლებიც გატრუნული დგანან. ყვავილები კი – ბუჩქოვანები თუ ტანოვანები-ახლა ზედმეტად თვალღიები, სიგრილის ღვთაებას თავისებურად უხდიან მადლობას…
წვიმაც კი ძალიან მოენატრათ და გაუკვირდათ გურიაში…
ავტორი: მარინა ჩიხლაძე
