ბავშვის ცუდი ქცევა ძალიან ხშირად ერთადერთი გზაა, რომ უფროსებს რაღაც მნიშვნელოვანი გადასცეს. პატარებს ყოველთვის არ აქვთ უნარი დაარქვან სახელები იმ ემოციებს, რაც აწუხებთ — წყენა, შიში, დაღლილობა, გაუგებრობა, ყურადღების ნაკლებობა. სიტყვებით გამოუთქმელი ემოციები სწორედ ქცევაში გამოიხატება.
თუ მშობელი მხოლოდ ქცევას „სჯის“, მაგრამ არ ეძიებს რატომ მოხდა ეს, ბავშვში ფორმირდება და მყარდება არასასურველი ქცევის მოდელი, რომელიც შემდეგ ისევ და ისევ მეორდება. ამიტომ ძალიან მნიშვნელოვანია გაგება: რატომ აღარ გისმენთ ბავშვი? რატომ იქცევა ცუდად? და როგორ შეიძლება სიტუაცია გამოსწორდეს?
დასჯა მოკლევადიანი გადაწყვეტილებაა — და არასდროს აგვარებს მიზეზს
დასჯას შეუძლია ერთი რამ — გააჩუმოს და გააჩეროს ბავშვი ამ წუთას. მაგრამ მას ვერ შეუძლია ემოციის განკურნება. ყველაზე ხშირად დასჯა ტოვებს წყენას, გაურკვევლობის განცდას და ფიქრს, რომ მისი ტკივილი არ ესმით.
სწორი რეაქცია კი სწორედ ის არის, რაც კი არ აღრმავებს ცუდ ქცევას, არამედ ამშვიდებს და ეხმარება ბავშვს ემოციის სწორად დამუშავებაში.
რატომ „გამოდიან ბავშვები საზღვრებიდან“? — განვითარების ბუნებრივი ეტაპები
მეცნიერულად ამის ახსნა ძალიან მარტივია: ბავშვი 2–7 წლის ასაკში — ჯერ კიდევ არ ფლობს იმ უნარებს, რომ სიტყვიერად ილაპარაკოს თავის ემოციებზე. მისთვის მშობლის დრო, ყურადღება და გვერდით ყოფნა ყველაზე დიდი საჭიროებაა.
როცა ვერ იღებს საკმარის ემოციურ სითბოს ან ვერ იგებს, რატომ ეუბნებიან უარს, მას ჰგონია, რომ საუკეთესო გზა — „ხმაური“, ტირილი და ისტერიკაა.
ეს არ არის მანიპულაცია. ეს არის უნარი, რომელსაც ის ჯერ კიდევ სწავლობს.
რეჟიმი და ძილი — პირდაპირ კავშირშია ბავშვების ქცევასთან
2013 წლის კვლევაში, სადაც 3, 5 და 7 წლის 10 000 ბავშვი მონაწილეობდა, დადგინდა, რომ არარეგულარული ძილის რეჟიმი პირდაპირ აისახება ქცევით პრობლემებზე.
პროფესორი ივონ კელი (ლონდონის უნივერსიტეტი) ამბობს: „როცა ბავშვს არ აქვს ფიქსირებული დღე-ღამის რეჟიმი, მისი ემოციური და ქცევითი თვითრეგულაცია ირღვევა — და ეს შეიძლება მთელი ცხოვრება გაჰყვეს.“
კარგი ამბავი ისაა, რომ ცვლილებები შექცევადია. როდესაც ოჯახი უზრუნველყოფს სტაბილურ რეჟიმს, ბავშვების ქცევა საგრძნობლად უმჯობესდება:
-
ქრება ჰიპერაქტიურობა
-
მცირდება აფეთქებები
-
ემოციური ფონი სტაბილურდება
რატომ არ მუშაობს ფრაზა — „გეჩხუბები, იმიტომ რომ შენთვის კარგი მინდა“
ბავშვები ვერ იგებენ ამ გზავნილს. როცა მშობელი აქცენტს აკეთებს მხოლოდ ცუდ ქცევაზე, ბავშვი ცდილობს ყურადღება სწორედ ამ გზით მიიღოს.
პროფესორი რეიჩელ კელემი (მასაჩუსეთის უნივერსიტეტი) ამბობს: „მშობელმა უნდა შეამჩნიოს და გამოკვეთოს კარგი ქცევა — ბავშვი ყოველთვის ცდილობს იმეოროს ის, რის გამოც მიიღო აღიარება და თბილი ემოცია.“






























































