მიხეილ სააკაშვილთან მსგავსების გამო პაროდისტი მამუკა ლომაშვილი კონფლიქტურ მდგომარეობაში არაერთხელ ჩავარდნილა.
„სცენაზე პაროდიით გამოსვლამ გამიჩინა მტერი და მაგინებელი. ერთხელ ქუჩაში ჩემს გამოჩენას მიშა-მიშას ძახილით შეეგებნენ. ერთმა მოხუცმა გამაჩერა და – რაღაცას გეტყვი, თუ არ დააჭერინებ ჩემს თავსო. გისმენთ-მეთქი, თავაზიანად გავუღიმე მოხუცს.
– შენც იმის გაზრდილი ლეკვი ხარ, ვისაც ბოლო მოუღე და ეხლა აბა, შენ იცი, ისეთი გოდორი დაწანი, რომ შენმა შვილიშვილებმა წიხლებით არ დაამტვრიონო.
ერთხელაც მე და მსახიობი ლადო მექვაბიშვილი ერთად მოვდიოდით ქუჩაში, დამინახეს და გამამხნევებელი ტონით კვლავ მიშა-მიშას ძახილი დამიწყეს. ბატონი ლადო მეორე მხარეს გადავიდა, სად მიდიხარ-მეთქი შევეკითხე, შენი დაცვა არავის ვეგონო, რამე შარში არ გავეხვიოო.
კიდევ ერთ შემთხვევას მოგიყვებით. ბორჯომის პარკში მინერალური წყლის დასალევად ჩავდექი რიგში. ერთი უცნაურად ჩაცმული ქალბატონი, რომელსაც ხელში ჯოხი ეჭირა, ჩემს გასაგონად იძახის, ამისი ბრალია ყველაფერიო. რას ერჩით ამ ბავშვს, დგას პატიოსნად წყლის რიგშიო, გამომესარჩლა ერთი ხნიერი სათნო ქალი. პარკში შემოსვლა ჯერ ოცდაათი თეთრი გახადა, მერე ორმოცი, მალე ხუთ ლარზე ავაო. თუ ჰგონია, რომ შენობების აჭრელებითა და ვანკა-სტანკების ქუჩაში დადგმით დაპურდება დაუთვლელი მათხოვარი, ძალიან ცდებაო. თუ ქალი ხარ მას მიაწვდინე ხმა, ვინც გაგაბოროტა, რას ერჩი ამ მორიდებულ ბავშვსო. ასეთი მოსარჩლეებიც მყვანან მრავლად და პირფერ-მაამებლებიც, თუმცა, მეამბოხეებზე მეტად ისინი მამხიარულებენ, ვინც მარწმუნებენ, რომ მხოლოდ „ვშრომობ და არ ვგულაობ“. ბევრი მართლა მაიგივებს ბატონ პრეზიდენტთან და დახმარებისთვის მომმართავს, უკვირთ, როცა ვეუბნები, რომ ერთი მოკრძალებული პაროდისტი ვარ და მე არაფერი შემიძლია…“
