დაიწყეთ მცირედით. ივარჯიშეთ დღეში 10 წუთით. ეს არა მარტო ვარჯიშს, ნებისმიერ აქტივობას ეხება, რომელიც გვინდა, რომ ჩვევად ვაქციოთ (მაგალითად, უცხო ენის შესწავლა, წიგნების კითხვა) 1 ნაბიჯის გადადგმა უმჯობესია, ვიდრე ნაბიჯის გადაუდგმელობა, დღეში ერთი გვერდის წაკითხვა სჯობს საერთოდ არწაკითხვას. საქმე ის არის, რომ ჩვენი გონება ისეა მოწყობილი, რომ ცდილობს ნებისმიერი დისკომფორტისგან დაგვიცვას. იოლ დავალებას კი ტვინი უფრო სახალისოდ მიიჩნევს.
თუ საშუალება გაქვთ, მოაწყვეთ სახლში სავარჯიშო კუთხე, სადაც ფარდაგი და სავარჯიშო ატრიბუტები სულ იქნება გაშლილი. რამდენჯერად მას შეხედავთ, სავარჯიშო განწყობას შეგიქმნით. მუდმივად გაშლილი სავარჯიშო კუთხე შეგახსენებთ, რომ დღეს ფიზიკურად არ დატვირთულხართ.
ივარჯიშეთ დღის ერთსა და იმავე დროს. ნეირომეცნიერები თვლიან, რომ ერთსა და იმავე დროს დაწყებულ ნებისმიერ აქტივობას გაგრძელების მეტი შანსი აქვს. საქმე ისაა, რომ ჩვენი სხეული მანქანაა. თუკი რაიმე აქტივობას ერთსა და იმავე დროს ვაკეთებთ, ჩვენი შინაგანი წინააღმდეგობა მის მიმართ მცირდება.
ივარჯიშეთ ყოველდღე. თუ ვარჯიშის მიზანი კოგნიტიური ცვლილებები და ტვინის ფუნქციების შეცვლაა, ყოველდღიური ვარჯიში აქ გადამწყვეტია, და არა, კვირაში 2-3 დღე, (როცა ინტენსიური დატვირთვის შემდეგ სხეულს ძალების აღდგენა სჭირდება). ჩვენი ყოველდღიური ნახევარსაათიანი ვარჯიში დაბალი ინტენსივობის უნდა იყოს. (ჩვენი მაქსიმალური პულსის 60-70%). გარდა ამისა, მხოლოდ ასე შეგვიძლია ვაქციოთ ვარჯიში რუტინად, რუტინად კი მხოლოდ ის აქტივობა იქცევა, რასაც ყოველდღიურ რეჟიმში ვაკეთებთ.
განეწყვეთ, ვარჯიშის, როგორც პროცესის მიმართ, ის თქვენი ცხოვრების სტილი უნდა გახდეს და სამუდამოდ დარჩეს თქვენს ცხოვრებაში. ნუ გაქვთ დაუყოვნებელი შედეგის მოლოდინი. ამიტომ ნუ მიაბამთ მას რაიმე მიზანთან, მაგალითად, სასურველ ფორმებთან, ან იდეალურ მუცლის პრესთან. შედეგი მაინც უფრო გვიან მოვა, ვიდრე ელით.
